François de Waal schrijft maandelijks over zijn leven met depressie. Hij schreef eerder al twee knappe blogs met prikkelende stellingen vol herkenning over depressie. Ook voor deze blog is het François gelukt om depressie vanuit nieuwe uitvalshoeken en inzichten te beschrijven. Een feestje!
30 nieuwe stellingen over depressie
- Depressie is sick and tired of being sick and tired. (Anastacia)
- Depressie is eindeloos zwelgen in je eigen pijn, een soort pijn-porno.
- Depressie is zó de weg kwijt zijn dat je op alles en iedereen negatief reageert, onaardig en nooit ergens zin in hebbend, dus ook met lieve mensen die zich zorgen om je maken, die (nog steeds) opbellen en aanbellen, op hulpverleners die uitsluitend willen helpen en stank voor dank krijgen.
- Depressie is alles de hele tijd heel erg negatief overdrijven, zó overdrijven dat één tijdelijke, donkere wolk een moordende orkaan wordt. Je bent dan een echte drama-queen. Hysterisch. Permanent uiterlijk vertoon. Tegenovergestelde is matigheid (balans, yin yang), niet voor niks zeer gewaardeerd door filosofen uit de oudheid (Plato, Aristoteles, Cicero), en één van de vier kardinale deugden van het christelijk geloof.
- Depressie is erachter komen dat veel mensen die depressief zijn dat verbergen, ontkennen en of bagatelliseren. En tegelijk veel mensen die niet depressief zijn, beweren dat ze depressief zijn. De mensen met depressie vinden zichzelf aanstellers en nemen zichzelf niet serieus. De aanstellers vinden zichzelf depressief en nemen zichzelf heel erg serieus.
- Depressie is rampzalig slapen en jezelf afvragen: is dat rampzalige slapen nou de oorzaak of het gevolg van mijn depressie? Antwoord: allebei.
- Depressie is na al je grote verliezen (de aanleiding van de depressie), nu, door die kutdepressie, ook nog eens je werk verliezen, je partner, je identiteit, je slaap, je huis, je kinderen, je goeie humeur, je zin in seks en lekker eten. En dan het grootste verlies: hoop.
- Depressie is het sterke gevoel, nee, de absolute overtuiging dat jij volstrekt geen invloed (meer) kan hebben op je leven, dus dat je ellendige, rampzalige leven door jou nooit meer verbeterd kan worden. Jij hebt geen invloed meer, geen controle meer, geen macht meer over je leven. Je bent verslagen, dat is wat ik de catch-22 periode noem (de implosie, regressie). Dat is het typische gevoel dat depressieve mensen hebben en dat je kan omschrijven als apathisch, onverschillig, hulpeloos, machteloos, hopeloos, verslagen, uitzichtloos, wanhopig.
De bekende Amerikaanse schrijver en psychiater Irvin D. Yalom beschrijft dit in Existential Psychotherapy iets deftiger:
Depressie is de stoornis die het meest onderzocht is met het locus of control-construct, omdat de duidelijke hopeloosheid en het fatalisme van de depressieve patiënt suggereren, zelfs voor de ongetrainde waarnemer, dat zulke patiënten het geloof verloren hebben dat ze de macht hebben om voor zichzelf te handelen en om hun eigen ervaringswereld te beïnvloeden. Ze ontwikkelen een diep gevoel van hulpeloosheid en hopeloosheid. - Depressie is een nooit ophoudende, dus eeuwige, oorverdovende, neerkletterende waterval van automatische, dwangmatige, negatieve doemgedachten.
- Depressie is horen dat iemand een milde depressie heeft en grimlachen.
- Depressie is zeker weten dat je de wedstrijd van het leven (status, succes, relatie, geld, werk, kinderen) voor eens en altijd hebt verloren. Loser!
- Depressie is heel erg goed weten wat je niet wilt. Vraag een depressieveling wat zij wèl wilt en na lang nadenken zegt ze… wat ze niet wilt. Nee, wat wil je wèl? Probeer ook na te denken wat je wèl wilt. Nee, wat je graag wilt. Nee, wat je héél erg graag wilt. Waar je van droomt. Wat je weer hoop zou geven.
- Depressie is soms, net als zelfmoord, om iemand te straffen.
- Depressie is in een gevangenis zitten, de gevangenis van niet-beseffen dat problemen niet kunnen worden opgelost met dezelfde manier van denken die de problemen hebben gecreëerd.
- Depressie is bang zijn dat het enige licht aan het einde van de tunnel een aanstormende trein is.
- Depressie is een moordenaar en een dief. Het vermoordt je, maar eerst steelt het al je vreugde.
- Depressie is steeds opnieuw denken: is het beter om te leven of om dood te zijn? Is het nobeler om geduldig alle ellende te ondergaan die het lot je toewerpt, of beter de strijd tegen alle zorgen te beëindigen door jezelf te doden? (‘To be or not to be’ uit Hamlet.)
- Depressie is door voortdurende, extreme stress kinderlijk worden, primitief, en eisen dat men je verzorgt en je constant tijd, aandacht en zorg geeft. Ikke, ikke, ikke. Onbewust dwing je anderen om jou te zien als het middelpunt van alles. Je bent ongeduldig en je hebt een kort lontje, driftbuien en huilbuien. Dwingen, schelden, desnoods fysiek geweld. Zo gedraagt een volwassene met een depressie zich in de explosie-fase.
- Depressie is om bij het begin van elke dag tegen jezelf te zeggen: vandaag zal ik eindeloos automatische, negatieve gedachten vol ondankbaarheid, agressie, jaloezie, boosheid en egoïsme hebben.
(à la Marcus Aurelius) - Depressie is zo diep vallen dat je opeens, voor het eerst van je leven, kan beseffen dat er constant een stem in je kop zit die jou en het leven nooit goed genoeg vindt. Die stem vindt echt nooit iets of iemand goed genoeg. De wereld is nooit goed genoeg, je omgeving is nooit goed genoeg, en jijzelf bent helemaal nooit goed genoeg. Wat je ook zegt of doet. Als je A zegt, had je B moeten zeggen. Stommerd! Maar als je B doet, had je A moeten doen. Idioot dat je d’r bent!
Bij de meeste mensen is die stem hard en regelmatig aanwezig, bij ons loeihard en echt de godganselijke dag aanwezig. Omdat die stem in een depressie zo hard en voortdurend aanwezig is, kan je hem nu ineens opmerken. Depressie is denken dat jij die loeiharde, voortdurende stem bent. Totale identificatie.
Het begin van het wonder van genezing is dat besef uit de eerste zin. Jij bent degene die geduldig en met een glimlach naar die stem luistert, hem aanhoort en dan in alle kalmte steeds, steeds opnieuw denkt: gaat wat deze stem nu zegt mijn leven beter maken? - Depressie is zó liederlijk dronken zijn dat je niet beseft dat je dronken bent. Zodra je beseft dat je dronken bent, ben je al wat minder dronken, ben je al, of nog steeds, een klein beetje nuchter. Dit beseffen, deze nuchterheid, kalmte, gezond verstand, bewust zijn van jezelf, je gedachten en je gedrag, dat is de oplossing van de depressie. Met dronken bedoel ik dronken van pijn, angst wanhoop en verdriet.
- Depressie is eindeloos met je vleugels tegen de tralies van een klein kooitje vliegen. Terwijl het deurtje wijd openstaat.
- Depressie is een roltrap afdalen die naar boven gaat.
- Depressie is al huilend en kotsend een grote emmer geelgroene snot opdrinken, jarenlang, tot-ie het echt helemaal leeg is.
- Depressie is een duivel in je hoofd met het syndroom van Gilles de la Tourette.
- Depressie is verslaafd aan negatief denken. Jouw antwoord op alles is: alles is shit, komt nooit meer goed, laat maar zitten. Je ‘geeft je over’ aan de wanhoop, die is de baas, je legt je neer bij de ellende. Je hoeft niet meer na te denken over een oplossing, je hoeft niet meer te werken aan een oplossing. Dat heeft vreemd genoeg iets comfortabels. Dat bedoelen ze met het woord zwelgen.
Dit dubbele had Michel de Montaigne ook door toen hij rond 1570 in zijn boek Probeersels schreef: ‘Er zit in de zwartste melancholie een vleugje geraffineerde verlekkerdheid die ons streelt en toelacht.’ Je omgeving kan dit misschien niet benoemen of analyseren, maar wel aanvoelen. En ze reageren erop. Men voelt dat er iets niet klopt, en dat klopt. - Depressie is chronische, extreme negatieve gedachten, met als gevolg chronische, extreme stress, met als gevolg dat je uiteindelijk stopt met hopen, stopt met praten, stopt met bewegen, stopt met slapen, stopt met seks, stopt met eten, en als het aan jou ligt stopt met ademen.
- Depressie is dom: het belet je om steeds de enige goeie vraag te stellen: wat is nu het meest intelligente om te doen?
- Depressie is mijn meester en ik zijn bediende.
- Depressie is dat je niet los kan komen van een verleden en een toekomst die je idealiseert en of verafschuwt. Zo leef je als het ware in een droom, of liever nachtmerrie. Wat er nu (het is steeds onafgebroken nu) gebeurt, sla jij continu over door deze denk-obsessies.
Word wakker in het nu. Je ademt. Kan je je lichaam voelen?
Wat zie je? Wat hoor je? Probeer vandaag één positief ding te denken of te doen. Ik zal je een geheimpje verklappen: het komt goed met jou, ik herhaal, het komt goed, honderd procent zeker. Helaas niet morgen. En ook niet overmorgen. Jij gelooft dat niet, en ik ook niet, ik wéét het namelijk. Wat wel heel erg belangrijk is: probeer alsjeblieft, als, en zodra je dat kan, jezelf te helpen. Op alle mogelijke manieren. Jij weet wat ik bedoel. Wat je nu doet, lezen over depressie, je depressie proberen te begrijpen, dat is al heel erg goed.
Wil je de andere stellingen over depressie ook lezen?
Check dan deze twee blogs van François de Waal:
Meer lezen over depressie?
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Wil je PsychoseNet steunen?
Wordt donateur en help ons om mooie projecten te realiseren.
Geef een reactie