Hoe groot de impact van een keuring kan zijn, weet Roel als geen ander. Hij vertelt hoe hij vol vertrouwen naar het UWV ging maar twee weken later de kous op zijn kop kreeg. Deze blog gaat over 80 tot 100% afgekeurd worden, over de gevolgen. De beslissing van de arts betekende dat zijn leven en toekomst er compleet anders uit zouden gaan zien.
Het was een goed gesprek wat ik had met de verzekeringsarts van het UWV. Ik vertelde hem mijn plannen om weer een rol van betekenis te kunnen zijn voor mezelf en anderen op de arbeidsmarkt. Ik heb mijn plannen toegelicht maar vertelde ook dat ik een jaar geleden een terugval had gehad en ik bijna in een tweede psychose terecht was gekomen. Gelukkig kon ik dit voorkomen door mijn gedachten te delen met mijn omgeving die ik voor de verandering gelukkig weer eens vertrouwde.
In het gesprek gaf ik aan dat als ik nog wat wilde betekenen op de arbeidsmarkt ik dit wel rustig aan op moest bouwen
Dit is een moeilijk acceptatieproces voor iemand zoals ik die in zijn kern vol zit met ambitie maar ook zichzelf erg hard is tegengekomen. Die vlotte jongen van vroeger vol met ondernemerschap en goede ideeën is na zijn psychose ook ineens een jonge man met sociale angst, depressieve momenten en veel minder concentratievermogen.
Twee weken na dat gesprek was daar ineens die brief van de verzekeringsarts met daarin de conclusie dat ik voor 80 tot 100% ben afgekeurd
Nogmaals in een psychose belanden door werkdruk zou desastreus zijn voor mijn psychische gezondheid en dat moest koste wat kost worden voorkomen. Ik was in het verleden door financiële problemen en een te hoge werkdruk immers in mijn eerste psychose terecht gekomen.
In eerste instantie wilde ik er niet aan
Bijna volledig afgekeurd zijn heeft voor je gevoel een enorme impact op je bestaan. Ga je bijvoorbeeld ooit nog op wereldreis, koop ik ooit nog mijn eigen huisje? Omdat ik inmiddels bijna 35 ben ga je je bijvoorbeeld ook afvragen of het verstandig is om een kind op aarde te zetten in een voor je gevoel psychisch en financieel onzeker bestaan. Allemaal vragen die het leven misschien wel kleur geven en die ik waarschijnlijk zonder psychose al wel beantwoord had.
Het verklaarde ook mijn plannen van de afgelopen periode
Plannen die ambitieus waren maar misschien ook wel voortkwamen uit bewijsdrang om in de gewenste versnelling dat verloren verleden ongedaan te maken. De keiharde realiteit is misschien wel dat je moet leren leven met je kwetsbaarheid en stap voor stap weer die weg omhoog moet vinden om in de verre toekomst die dromen waar te kunnen maken.
Meer lezen over het UWV en werk?
- Ik kom er niet uit met het UWV, moet ik in de bijstand?
- Een afgeschreven paradepaardje – over afgekeurd worden door het UWV
- Stress, het doelgroepregister en werk
Geef een reactie