Steeds de angst ervaren voor iets en niet weten waardoor de angst er vooral thuis is? Anderen om tips vragen en dan concluderen dat deze adviezen ook niet voldoende helpen? Daarover schrijft Pien in haar blog.
Op Facebook had ik een leuk gesprek met iemand die zich erg creatief en beeldend uit. We kwamen op een doorlopende angst van mij: de angst tijdens het thuis zijn. Het hooggevoelig zijn kwam ook ter sprake en het langzaam kunnen verwerken van van alles.
We kwamen uit op erwten en erwtensoep maken
Ik was de prinses op de spreekwoordelijke erwt. De erwt zijnde de angst. Ik voelde de angst door de dikke matras heen. Ik voelde niet één erwt, maar mijn huis was bezaaid met erwten. Elke keer prikkelden de angsten thuis mij en ik kon er gewoon geen erwtensoep van maken.
Op spreekuur bij PsychoseNet was het advies over de angst die ik ervaar: Mindfulness
Ik weet zeker dat mindful een goede manier is om door het leven te gaan en zou het anderen ook aanraden. Alleen iets belemmert mij om hier thuis mee aan de slag te gaan: die prikkelende erwten, die geven mij geen rust al mediteer ik wel één keer per week bij een centrum.
Spiritualiteit was nog een tip om de angst aan te gaan. Ik heb spirituele psychoses gehad waardoor ik nu ver van spiritualiteit vandaan blijf: ik heb daarvan, helaas, een nare nasmaak
De psycholoog liet mij een aantal zaken opschrijven
Zoals muziek aanzetten, ontspanningsoefeningen doen, wierook branden, een warme douche nemen. Verdere oplossing en behandeling voor het probleem van de angst die ik thuis ervaar, kon hij niet aandragen. Ik overweeg drastische stappen. Bij mij zijn er grenzen bereikt. Ik dacht aan verhuizen of intrekken bij mijn vriend als opties. De angsten, die prikkende erwten, zijn niet te achterhalen. Ik ben voor mijn gevoel thuis, op een dood punt terecht gekomen.
Ik kom en wil niet verder met de stress van het thuis zijn. Nu na ongeveer anderhalf jaar is de koek op: Tijd voor een nieuw matras, zonder erwten.
Geef een reactie