Angstreacties. Wat als ze je leven gaan beheersen? EMDR gaat de angstreacties tegen. Maar Steven blijft zich afvragen of het wel een trauma was. “Op internet vond ik amper of geen mensen die iets gelijkaardigs hadden meegemaakt.”
Het begon met een week lange reeks angstaanvallen met psychotische kenmerken. Eigenlijk was mijn lichaam de hele tijd in vecht-of-vluchtmodus. Een week lang circuleerde er adrenaline in mij. Het gebeurde zelfs dat ik ‘s nachts wakker werd om vervolgens een angstaanval te krijgen.
Toen na die week mijn trauma naar boven kwam (zie vorige blogpost) kon ik dat eerst maar moeilijk aanvaarden. “Maak ik mezelf niet gewoon wat wijs?” dacht ik vaak. Op internet vond ik amper of geen mensen die iets gelijkaardigs hadden meegemaakt. Tegelijkertijd ontwikkelde ik vreemd genoeg vanaf dat moment symptomen die je aan post-traumatisch stress stoornis zou kunnen koppelen. Ik werd bang en paniekerig bij het zien of horen van dingen die ik met dit zogezegde trauma associëerde; van het luiden van de kerkklokken tot de textuur van sommige bakstenen muren (waarachter ‘het’ gebeurde).
Angstreacties worden weggenomen
Ik weet ook nog dat ik een visioen had over mijn psycholoog die me bij de hand nam. Maar ik was de kleuter van ‘toen’. In dat visioen wilde ze dat ik de confrontatie aanging. Ze begeleidde me naar de plaats waar het gebeurde. Maar ik was er niet klaar voor. Ik herleefde het gebeurde maar tegelijkertijd kreeg ik suicidale beelden van mijzelf als volwassene te zien. Te veel, te vroeg.
Later zou ik een EMDR-behandeling ondergaan. Tegen die tijd was ik klaar om de confrontatie aan te gaan. En de therapie heeft wel degelijk de angstreacties op mijn omgeving weggenomen. Maar of het wel een trauma was? Die vraag stel ik mij nog steeds.
Meer lezen over trauma?
Geef een reactie