“Welke kunst het ook moge zijn, een auditie doet pijn”, schrijft Thomas. Hij doet audities met schizofrenie, zoals hij dat zelf benoemt. Hij heeft zich ingelezen in de diagnose schizofrenie die hij kreeg. Hij beschrijft zijn kijk op de wereld.
“Een auditie (proefoptreden) is een toelatingsexamen of sollicitatie binnen de uitvoerende kunstwereld.” Bron: Wikipedia
Welke kunst het ook moge zijn, een auditie doet pijn. Zij het links, zij het rechts; onder of boven. Auditief kan de wereld mij niet meer bekoren. Lelijk, luid, en latent klinken klanken. in mijn ziel. Mijn eigen stem, misschien net zo debiel.
Zonde van zo’n schizofrene stoornis, is de beleving van de wereld
Nu ik me twaalf maanden sinds mijn vorige opname heb ingelezen, ingeleefd, en ingebed in deze stoornis, valt mij de simpele versie uit mijn jeugd op. Een schreeuwlelijke bijeenkomst van foeilelijke geluiden. Wat een haat naar het leven heb ik hierdoor opgebouwd. Wat haat ik de klank van dit oneindig weerzien.
Mocht het helpen heb ik mij verwandeld in mijn stadse omgeving, met de geluiden weer om me heen. Van binnen en van buiten zijn ze me vreemd geworden. Ik zoek niet meer naar de interne betekenis, noch luister ik amper naar de externe prikkels.
Licht autistisch beweeg ik me door het auditieve vaarwater en zoek ik het uit
De wereld zal de mijne zijn, noch de uwe. En misschien vind ik dat voorlopig (weer) meer dan genoeg. Mocht de psychiatrie de interesse in het complete zijn van de mens zijn begeven, neem dan ook de simpele zintuiglijke beperkingen mee van het zelf, de ander en de wereld zelve.
Oftewel, om het simpel te houden: doe niet zo dom, en maak wat van het leven
Thomas Vijn deed vele audities met schizofrenie.
Meer informatie:
Geef een reactie