Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Ingrediënten voor een betere behandeling van psychose – 9 tips

Bart schrijft: "Dankzij eigen ervaringen in de GGZ heb ik een droom: een betere behandeling van psychose met 9 elementen".

Bart: “Naar aanleiding van mijn eigen ervaringen in de GGZ heb ik een droom: een betere behandeling voor mensen met een psychose”.

Gedachten horen en emoties voelen

Zelf merk ik dat de antipsychotica op de langere termijn hun werk niet goed doen. Ondanks de medicatie had ik lange tijd 1 of 2 keer per week last van een crisisachtige situatie. Dit zijn sterke emoties, stemmen (die andere mensen niet kunnen horen) en het gevoel dat ik binnenstebuiten gekeerd word. Dit laatste houdt in dat ik het gevoel heb dat mensen mijn gedachten kunnen horen en dat mensen mijn emoties kunnen voelen. Gelukkig heb ik hier de laatste maanden minder last van.

Na gelezen te hebben over het dopamine supersensitiviteit syndroom en de nadelige lange termijn effecten van antipsychotica wil ik op zoek naar de laagst mogelijk werkbare dosering.

Zie hierover ook:

  • Het boek Minder Slikken van Remke van Staveren
  • Het boek over de Harm Reduction Methode van Will Hall en bijvoorbeeld ook hoofdstuk 20 uit het uitgebreide boek over stemmen horen begrijpelijk maken van Romme, Escher en Corstens.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de zeer nare bijwerkingen en de significant kortere levensverwachting. Medicijnen zijn blijkbaar niet de oplossing. Ze kunnen op de korte termijn helpen, als major tranquilizers, om de heftigheid van de acute psychose te verzachten. Maar ze onderdrukken slechts de symptomen en zijn vaak geen goede oplossing voor de lange termijn.

Hoe zou het dan wel kunnen?

Ik geef een aantal ingrediënten die ik ervaar als belangrijk voor een moderne, goede behandeling van psychose.

1. Praten

Mijn ervaring bij mijn opnames is dat er te weinig serieus wordt gepraat met de psychosegevoelige persoon. Zorg dat er goede psychologen aanwezig zijn die de diepte in durven te gaan. Dit kan voor veel opluchting zorgen bij de ‘patiënt’. Welke methode precies gehanteerd moet worden weet ik ook niet precies. In de huidige psychologie zijn heel veel richtingen te vinden.

Door te praten voelt de ‘patiënt’ zich serieus genomen, kan hij hoop krijgen op verbetering van de klachten en kan het herstel beginnen. Het gaat erom overtuigingen te vinden die je verder kunnen helpen in je leven. Het is heel belangrijk om deze overtuigingen te vinden samen met een helpende omgeving.

2. Het betrekken van naasten

Hiermee zijn mijn ervaringen tijdens mijn twee opnames beter. Mijn ouders werden redelijk goed betrokken bij mijn proces. Mijn beide ouders hebben echter wel een trauma opgelopen door de gebeurtenissen en het donkere perspectief dat werd geboden (“uw zoon heeft de hersenziekte schizo-affectieve stoornis en daar is niets aan te doen”).

3. Sporten

Sporten is, naar mijn mening, heel belangrijk. Eigenlijk doe ik dat momenteel te weinig. Een gezond lichaam draagt bij aan een gezonde geest. Mijn ervaringen bij het AMC (nu Amsterdam UMC) waren hiermee heel goed. We sportten bijna elke dag. En we deden vaak teamsporten – wat zorgde voor een goede groepsdynamiek.

4. Zingeving

In het huidig overheersende paradigma gelooft men alleen in platte wetenschap, maar gelukkig is dit wel aan het veranderen. Er zijn veel verschillende manieren om het leven zin te geven.

Een boekje dat mij heeft geïnspireerd is De zin van het bestaan van de psychotherapeut Viktor Frankl (1905 – 1997). We kunnen van hem leren dat zelfs als we tijdens de holocaust in een concentratiekamp zitten we zin aan het leven kunnen geven. Als grondlegger van de logotherapie geeft hij aan dat het geven van een hogere betekenis aan het leven van vitaal belang is voor een gezonde psyche.

Daarnaast kunnen we uit de Oosterse wijsheid tradities leren dat het belangrijk is om in het nu te leven. In onze westerse samenleving staan ‘doen’ en ‘veroveren’ centraal, terwijl het in de oosterse tradities meer gaat over ‘zijn’ en ‘vrede’. Aangezien veel psychoses en burn-outs ontstaan vanuit een te grote nadruk op het ‘doen’ en ‘uitputting als statussymbool’ kunnen westerlingen hier veel van leren.

Voor een bespreking hiervan zie Wegwijzer 7 (Neem de tijd om te spelen en te rusten: laat uitputting als statussymbool en productiviteit als maatstaf voor eigenwaarde los) van het boek De moed van imperfectie van Brené Brown.

5. Lichaamsgerichte therapie (voelen)

In overlap met het sporten is het goed om veel met het lichaam bezig te zijn. Op het moment doe ik een paar keer per week een actieve meditatie van Osho. Dit helpt mij om meer te aarden en mijn lichaam te ervaren. Ook helpt het actieve gedeelte van de meditatie om beter in het moment aanwezig te kunnen zijn gedurende het passieve gedeelte van de meditatie (mindfulness). Daarnaast merk ik dat de trauma’s die in het lichaam verscholen liggen (zowel individuele als collectieve trauma’s) verwerkt kunnen worden en dat bepaalde spierblokkades zich langzaamaan oplossen.

Zie voor meer over het oplossen van zulke trauma’s het boek Traumasporen van Bessel van der Kolk.

6. Liefde

Mijn ervaring tijdens mijn opnames bij het AMC en het UMCU is dat er veel teveel nadruk werd gelegd op de medicatie. Je wordt als het ware lamgelegd door de medicatie. Samen met andere bijwerkingen zorgde dit er bij mij voor dat ik de behandelaars niet helemaal vertrouwde. Ik had het gevoel dat ik een nummer was en dat er te weinig aandacht was voor mijn verhaal.

Al waren er zeker veel uitzonderingen, ik ervaarde toch een gebrek aan liefde. Liefde moet het uitgangspunt zijn bij de behandeling, niet de medicijnspiegel. Dit cynisme van de medicalisering (waarvan veel hulpverleners ook de intuïtie hebben dat het op de lange termijn niet goed is) zorgt misschien voor het gebrek aan liefde. Het is, naar mijn mening, trouwens een gebrek aan liefde wat we in zekere zin in de hele neoliberale samenleving zien. Het geld, de ik-gerichte cultuur en het hedonisme…

Zie over dit onderwerp ook de boeken van de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter, waaronder Borderline Times en De kunst van het ongelukkig zijn. Door kleine stapjes te zetten kunnen we misschien op de lange termijn een fijnere samenleving creëren (voor iedereen!).

Naast deze eerste zes elementen zijn er nog drie elementen die ik wil noemen.

7. Natuur

Ten eerste is er natuur. Het is fijn als je niet te ver van je woonplek een stukje natuur hebt waar je rustig kan lopen of fietsen. De natuur is helend!

8. Goede slaap

Ten tweede is goede slaap heel belangrijk. Op het moment slik ik nog een behoorlijke dosis clozapine waardoor ik altijd goed in slaap val en goed door blijf slapen. Ik hoop dit medicijn op de lange termijn af te kunnen bouwen. Dan zal ik zeker proberen om een vast ritme aan te houden, een goed slaapritueel in de avond in te bouwen en genoeg tijd in te ruimen om te slapen.

9. Stress

Ten derde is het natuurlijk goed, als je psychosegevoelig ben, om niet teveel hooi op je vork te nemen en te zorgen voor niet teveel stress.


Bart heeft sinds 2015 een psychosegevoeligheid. Hij heeft wiskunde gestudeerd en ziet zichzelf als amateurfilosoof. Op het moment is hij deeltijd werkzaam als Business Analist bij een vervoersbedrijf. Hij deelt graag de inspiratie en achtergrondinformatie die hem helpen bij zijn herstel.

Meer lezen over behandeling van psychose?

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Wil je PsychoseNet steunen?

Wordt donateur en help ons om mooie projecten te realiseren.

Reacties

7 reacties op “Ingrediënten voor een betere behandeling van psychose – 9 tips”

  1. Jose Smit

    Hoi Bart, dat heb je heel goed gezien en uitgelegd, ik ervaar min of meer hetzelfde in wat mij helpt en hielp bij psychosen. Ook ik heb ervaren dat de meeste hulpverleners dit niet zien, niet bij opnamen en niet bij reguliere hulpverlening. Op uitzonderingen na, ik wil niet iedereen over een kam scheren, maar het is toch de tendens dat mensen met psychose onbehandelbaar zijn en onaanspreekbaar, terwijl juist liefdevolle verbinding zoveel kan doen. Ik herken deze/alle punten echt als helpend en zeer nodig. Ik hoop dat hulpverleners meelezen en dat er een omslag hierin komt! Bedankt voor je verhaal! Jose

  2. tatjana

    door “toeval “op je site gekomen en herken heel veel……graag wil ik in contact komen met jou
    met vriendelijke groet
    tatjana

  3. Mariska Brigitta Francisca

    Hoi Bart,

    Goed stuk. Dankjewel hiervoor. Ook ik heb de ervaring dat een opname erop gericht is je in te stellen op medicatie om je weer “normaal” te krijgen. Er is geen belangstelling voor wat jou bezighoudt, je zieleroerselen. Psychiaters weten niks van die ziel! Ze zijn geïnstrueerd om hun cliënten zsm weer achter hun “persona” (masker) te krijgen. Braaf meelopen en geen afwijkend gedrag!

    Mijn onderzoekingen van de afgelopen jaren hebben mij het inzicht gegeven dat ons lijf en onze geest (en vooral de ziel) alles doet om ons zo optimaal mogelijk te laten “werken”. Dus: wat we (nu nog) zien als ziekte, is een zelfgenezende/zelfherstellende reactie op deze ziekmakende wereld die ons klein houdt. En leven wil expanderen!

    Dat ik niet in deze maatschappij pas, is me allang duidelijk. De mensen die in de psychiatrie terechtkomen, zijn vaak de mooiste, gevoeligste, creatiefste mensen die er zijn. En wie zegt dat deze realiteit de enige is?

    Ziekte is een verdienmodel. We kunnen onszelf helen.

  4. Beste Bart, wat een prachtige samenvatting en tips heb je geschreven. Ik heb het meteen doorgestuurd naar mijn zoon die worstelt en graag zijn clozapine zou willen afbouwen. Je geeft ook veel boekentips. Zelf ben ik betrokken als naaste bij de HAMLETT studie die gericht is op afbouwen na een eerste psychose. Maar hoe afbouwen zou kunnen als je al heel lang medicijnen gebruikt, is de grote vraag. En zoals je schrijft, is het moeilijk om daar met de behandelaar het gesprek over aan te gaan. Ik wens je veel succes en hoop op herstel toe.

  5. Marijke

    Nou Bart wat zet je dit knap neer. Medicalisering en gebrek aan liefdevolle aandacht tijdens mijn opname, is helemaal mijn ervaring! Zingeving zijn veel hulpverleners ‘bang voor’ of niet mee bezig. Ik was 64 toen ik mijn psychose kreeg.
    Ben langzaam en veel op eigen kracht hersteld. En nu 3 jaar medicijn vrij en dat wil ik graag zo houden. Rust en voldoende slaap doen zijn werk. En daarnaast mijn liefdevolle gezin.
    Dank voor je inzichten en tips!
    Het ga je goed❣️

  6. Philipp

    Beste Bart,

    Heel erg bedankt voor je bijdrage.

    Zelf ben ik psychosegevoelige en hiervoor ook in behandeling geweest. Ik sluit mij dan ook bij jou aan mbt de gemaakte punten.

    Persoonlijk voelen voor mij, in mijn eigen proces, de natuur en zingeving en voelen als de meest doorslaggevende factoren van mijn flinke herstel.

    Ik zou echter graag nog een ding toe willen voegen aan je lijstje, misschien vind je dit ook boeiend, het valt voor mij onder het kopje leefstijl en ik bedoel specifiek voeding.

    Dit heeft mij nog een groot puzzelstuk gegeven en geeft me ook hoop medicatie te reduceren.

    Nog eens bedankt voor je bijdrage, erg waardevol.

    En het ga je goed

  7. Hopelijk komt Bart ooit met behulp van zijn wiskunde tot een aggregatie van de 9 punten en leert hij door zijn wisskunst toe te passen zijn gevoeligheid abstract te begrijpen weer zelf grip te krijgen op zijn innerlijk zelf regulerende psyche

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *