Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Blijf van mijn dossier af! – over privacy gesproken

blog-blijf van mijn dossier af

Herstel? Hoe verloopt het? Loopt alles goed of zijn er haperingen? En zo ja welke? Henriette over herstel en privacy. “Ik voel mij geschonden in mijn privacy.”

Als je een psychose ervaren hebt, hoop je op een zo soepel mogelijk herstel: structuur, afleiding, een fijne groep. Ik kwam na een psychose  terecht bij de dagbehandeling van de GGZ. Dit verliep voorspoedig. Vervolgens was het mijn idee om dagactiviteiten te gaan volgen van de GGZ. Dit verliep minder soepel: de activiteiten die ik graag wilde doen waren allemaal vol: zwemmen, yoga, mindfulness. Tip was om ergens in een keuken te gaan werken: snijden, bakken, afrekenen.

Dossier

Nu was het zo dat een van de begeleiders plots vertelde dat hij in mijn dossier had “geneusd”. HIj las iets specifieks eruit voor. Ik schrok hiervan en meldde dit bij mijn SPV-er.

Zij meldde het hogerop. Blijkbaar is het een structureel probleem. Ik begreep dat de dossiers openstaan bij activiteiten begeleiders omdat er van hen verwacht wordt dat er gerapporteerd wordt. Ik meldde het in ieder geval bij de cliëntenraad. Een anonieme melding bij de Autoriteits Persoonsgegevens, een mail naar de PVP (patient -vertrouwenspsersoon). Hier heb ik van de landelijke PVP wel een reactie gekregen, die mij terugstuurde naar de SPV-er hiermee. Het advies was om samen met de SPV-er en manager van de GGZ en directeur van de activiteiten te gaan praten. “Dan hoor ik mogelijk wat ze kunnen doen en welke gevolgen dit voor jou heeft.” wat op mij enigszins dreigend overkwam..

Herhaling

Ik hoorde via betrouwbare bron dat er eerder een soortgelijk incident heeft plaatsgevonden. Blijkbaar is er toen niets mee gedaan. Het stemt mij somber en geeft me een onveilig gevoel.

Ik ben nerveus en ik voel me geschonden ik mijn privacy. Je zou toch mogen verwachten dat organisaties die speciaal in het leven zijn geroepen om kwetsbare mensen te helpen er alles aan doen geen psychoses bij die mensen te triggeren.

De wet AVG:
“Model privacyregelement januari 2018 “De Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) stelt het opstellen van privacybeleid (gegevensbeschermingsbeleid) verplicht (als onderdeel van de verantwoordingsplicht en als dat in verhouding staat tot de verwerkingsactiviteiten die een zorgaanbieder verricht). Zorgaanbieders verwerken bijzondere persoonsgegevens (gegevens met betrekking tot de gezondheid) en zijn daarom in principe verplicht dergelijk beleid op te stellen.”

Ik dacht altijd we zijn beschermd door wetten, maar dat geldt blijkbaar niet voor mensen in een kwetsbare positie of met psychische klachten. De informatie die bij de instelling te vinden is, is niet altijd afgeschermd ?

Vertrouwen

Een ingrijpende gebeurtenis in mijn leven was eerder bekend bij de activiteiten coördinator dan bij sommige vrienden van mij. De eerste keer dat ik activiteiten coördinator aan de lijn kreeg refereerde deze persoon vrij direct aan deze gebeurtenis.
Als dit een organisatie die vertrouwen moet bieden of creëren met de client, slaat het voor mij volledig en dan ook totaal de plank mis. Gaat het ook zo bij andere organisaties en GGZ instellingen?


Henriette is psychosegevoelig en maakt zich zorgen over haar privacy in de GGZ.

foto creative commons (pixabay)

Meer lezen over privacy?

Reacties

2 reacties op “Blijf van mijn dossier af! – over privacy gesproken”

  1. Maartje

    Jemineetje! Ik had een andere ervaring, en wel door de huisarts verwijzing naar de longarts ziekenhuis. Op het scherm van de longarts stonden opeens in code al mijn ‘diagnosen’ en andere privacy gevoelige informatie. De huisarts moet bij verwijzing, bepaalde gegevens eerst ‘handmatig’ afschermen. Gebeurt dit niet, dan is het gangbaar om maar ‘even’ het hele dossier mee te sturen. Assistentes zitten ook aan deze ‘knoppen’. Dat betekent dat de oogarts, hele verhandelingen van de psycholoog op haar bord krijgt, en de schoenmaker kennis krijgt van een spiraaltje dat 20 jaar geleden werd geplaatst. Het is hilarisch. Huisartsen hebben onvoldoende grip op de geautomatiseerde systemen. Ik heb toen een klacht ingediend bij het HCM, en gevraagd om een aanpassing. Een half jaar later ontving ik daarover de bevestiging. Inmiddels ben ik niet meer zo kwetsbaar, omdat ik in het besef leef, dat de psychiatrie in NL ontspoord is. Iemand met een stapel ‘etiketten’ op te zadelen, en dan te zeggen: er is niets meer aan te doen, schendt een heel ander gevoelig kader. Namelijk die van de medische ethiek.

  2. Peter Pijls

    Ik heb soortgelijke ervaringen. De GGZ en de zorg in z’n algemeenheid moeten nog veel leren, als het gaat om een integere en transparante bejegening van clienten en patienten. De ergste daders te kijk zetten, wat jij nu ook doet, kan een begin zijn om ze terug het hok in te krijgen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *