Op 11 december 2021 werd ik opnieuw opgenomen in de Rembrandthof. Ik had veel stress gehad en was bezig met het afbouwen van mijn antipsychoticum door middel van taperingsstrips. Dit is mijn derde blog in deze reeks Ik merk dat ik tijdens mijn psychosen vaak veel toevalligheden en energiestromen tegenkom. Alsof het signalen zijn vanuit het universum.
Zoals in 2009, toen ik deel nam aan de landelijke verkiezingsprogrammacommissie van de PvdA. Ik zag toen ik uit de supermarkt stapte dat kinderen een vredesteken op de grond hadden gekrijt, en ik vatte het op als signaal dat vrede belangrijk was voor het verkiezingsprogramma. Overigens vond ik dat toen te soft. Maar goed, psychiaters noemen dit ‘betekenisverlening’. Ook tijdens mijn laatste psychose kwamen er weer opvallende toevalligheden tevoorschijn.
Voor Sinterklaas had ik Jim van Os een gedichtje met een vredesduif gestuurd
Ik had het idee dat de AIVD niet wilde dat ik dat deed. Ik stond namelijk in de rij van de supermarkt om het pakketje te verzenden, toen er iemand in oranje postkleding mijn weg kruiste. Ik zag dat als signaal van de koning (zijn kleding was oranje) dat ik beter het pakketje niet op kon sturen. Het was een gedachte die even in mijn onderbewuste voorbij ging, en ik stuurde het pakketje toch op. Even later moest ik een jas die te groot was retourneren naar Sint Niklaas in België. Het retourlabel was zwart.
Het voelde voor mij aan, alsof er nu ook een stroom negatieve energie (de opdruk was zwart) naar Sint Niklaas in België moest. Alsof de AIVD/het universum had geregeld dat dat de vredesduif naar Jim, zijnde juist een hele mooie energiestroom, zou compenseren. Tot overmaat van ramp moest ik het pakketje wegbrengen naast een ‘’centrum van licht’’, en daarvan had een buurman van me in een brief aan mij geschreven dat dat centrum een dekmantel was van duivelse praktijken. Gelukkig heb ik een goede vriendin die bij die man onder behandeling was geweest, en zij is zeer te spreken over zijn praktijk. Toch kan ik niet ontkennen dat die brief van die buurman indruk op me had gemaakt. Het was een unheimisch gevoel het pakketje naast het centrum weg te moeten brengen.
Museum van Old en New Art in Australië
Op een avond kwam een goede vriend van mij binnen die de Rietveldacademie heeft gedaan en die ook curator is geweest van een foto expositie waarbij ook een foto van Christus en mij geëxposeerd is. Ik vertelde hem dat ik bezig was mijn website bij te werken. “Dat is ook toevallig’’, zei hij. “Ik heb vandaag meerdere mensen ontmoet, en iedereen werkt toevallig zijn website bij.”
Ik vertelde hem dat ik erover dacht mijn foto’s van God’s Licht in te sturen naar het Museum of Old and New Art in Australië. En dat er toevallig een tekening van dat museum in het kleurboek van Lonely Planet stond en dat ik het net aan het inkleuren was.
Ik had gelezen dat er een werk was in het museum van Holy Virgin Mary, waarvoor ze olifantenmest hadden gebruikt. Alhoewel me dat niet aanspreekt, had ik het gevoel dat de foto’s van God’s Licht veelomvattender zijn. Wereldvrede, een einde aan honger en een kernwapenverbod zijn echter zaken die veelomvattender zijn, zo hield Christus me voor. Dus stuurde ik de foto’s van God’s Licht op naar het museum.
Op 8 december 2021 las ik een bericht op de website van de NOS dat de Nederlandse staat 150 miljoen voor een zelfportret van Rembrandt wil betalen
Ik las vooral “150 miljoen voor Rembrandt.” Ik associeerde dat met de Rembrandthof, de psychiatrische kliniek waar ik al verschillende keren opgenomen ben. Het voelde alsof de staat een boodschap wilde afgeven dat ik weer in de Rembrandthof opgenomen zou worden. Daarvoor moesten zij goed betaald worden.
De ‘toevalligheden’ komen bij mij echt binnen als ik bijna psychotisch ben, alsof ik alles – ook de hele wereld om me heen – heel erg intens meemaak. Alsof er veel prikkels binnenkomen. En alsof de toevalligheden meer betekenis voor me krijgen dan wanneer ik niet psychotisch ben.
Mijn vorige verjaardag
Op de dag dat ik naar huis fietste van een poliklinisch bezoek aan de Rembrandthof en op het idee kwam om deze blog over ‘toevalligheden’ te schrijven, dacht ik aan mijn verjaardag van vorig jaar, toen ik 49 werd. Hoe ik die dag in kleine kring had gevierd, eerst met een goede vriendin van mij en daarna met mijn zusje. Het sneeuwde die dag. Toen ik thuis kwam zag ik op mijn telefoon dat mijn zusje een foto had gestuurd van haar en mij in de sneeuw. Die foto was gemaakt op mijn verjaardag.
Toevallig he?
Overigens, voelde dit als ‘’fijn toeval’’, tijdens mijn psychose voelde ik me vooral heel erg angstig.
Herken je dit?
Heb je ook toevalligheden tijdens je psychosen? Of het idee dat er energiestromen van de ene naar de andere kant gaan? Of het idee dat je ergens betekenis aan geeft? En dat prikkels heel erg hard binnenkomen?
Geef een reactie