Als gastblogger levert Bram-Sieben maandelijks een bijdrage aan PsychoseNet. Hij is al jaren actief voor patiëntenvereniging Anoiksis, de vereniging van mensen met een psychosegevoeligheid. Tevens is hij als onderzoeksmedewerker betrokken bij de studies Ophelia en HAMLETT. Deze maand een interview met Nynke Boonstra.
Bram-Sieben: “Mijn blogs hebben als doel om meer bekendheid te geven aan wat er binnen het onderzoeksveld gebeurt rondom psychoses. Er is ook ruimte voor de persoonlijke kanten van de onderzoekers.
Veel plezier met het lezen van het zevende blog, een interview met Lector en Verpleegkundig Specialist GGZ Nynke Boonstra over persoonlijk herstel bij psychose.
Persoonlijke achtergrond van Nynke Boonstra
Toen Nynke bezig was met de studie HBO Verpleegkunde had ze eigenlijk geen interesse om te gaan werken met mensen met een psychiatrische aandoening. Dit veranderde toen op de afdeling waar ze stage liep een jongen werd opgenomen die haar raakte. Hij was van haar leeftijd en kwam uit de buurt waar ze zelf was opgegroeid. Toen realiseerde zij zich dat zoiets iedereen zou kunnen overkomen. Daarbij merkte Nynke dat de belevingswereld van de mensen met een psychose interessant en intrigerend voor haar was. Na deze stage werd ze onderzoeksassistent en datamanager voor het promotieonderzoek van Lex Wunderink, de MESIFOS studie. Uit dit onderzoek bleek dat een lagere startdosis antipsychoticum voor de mensen die een psychose hadden gehad gemiddeld op de lange termijn leidde tot een sociaal beter functioneren. De MESIFOS studie bleek later een voorloperstudie van HAMLETT. In 2011 promoveerde Nynke op het belang van vroegdetectie (sneller herkennen en ingrijpen) van psychosen.
Vroeg Interventie Psychose (VIP)
Als voorzitter van het Netwerk Vroege Psychose, onderdeel van Kenniscentrum Phrenos, leidt Nynke bijeenkomsten tussen vroege psychose teams uit het hele land. Tijdens deze bijeenkomsten leren teams van elkaar om zo de vroeg psychose-zorg te verbeteren. Zelf heeft Nynke recent bij KieN een nieuw VIP team gestart. Binnen zo’n team is trajectbegeleiding belangrijk. Jonge mensen die een eerste psychose krijgen zien werk of opleiding vaak als prioriteit. Haar ervaring is dat de meesten uiteindelijk wel op de een of andere manier re-integreren. Het zijn bijzondere verhalen, waarbij het gaat om kracht uitbouwen en (jezelf) dingen leren. Vaak moeten mensen leren hun grenzen te bewaken, of bijvoorbeeld met trauma leren omgaan. De teams hebben veel mogelijkheden om je daar bij te helpen.
Fijne collega’s voor laagdrempelig overleg vindt Nynke belangrijk. Je versterkt elkaar, komt op nieuwe ideeën, en moet goede feeling met elkaar hebben als team. Het werk leuk vinden en houden is belangrijk om het goed te kunnen doen. Successen vieren (van cliënten) hoort daar bij.
Stigma
Wanneer ze onderwijs geeft aan verpleegkunde studenten, verpleegkundig specialisten en aan GZ psychologen, denkt ze goed na over hoe ze de stof overbrengt. Ze gebruikt voorbeelden waarmee zij zich kunnen identificeren. Uiteindelijk spelen hulpverleners een belangrijke rol bij stigma ook als ze niet direct gaan werken met de doelgroep. “Dat je geen carrière kunt hebben, of een relatie of kinderen? Dat weten we gewoon niet. Dat kunnen we niet voorspellen”. Daarnaast gebruikt ze met cliënten liever de term psychosegevoeligheid.
Hoe ziet Nynke persoonlijk herstel?
Symptomen zijn belangrijk om aan te pakken, maar daarnaast gaat het om de eigen betekenis en wat iemand wil bereiken in zijn leven. Dit kan in de loop van het proces natuurlijk wel veranderen. In het begin van de behandeling is het vaak lastig om met de psychose om te gaan. Als behandelaar ben je dan vooral bezig met contact maken. Daarna ga je iemand helpen bij het leren om te gaan met hoe het bij die persoon werkt. Als dat nodig is leert iemand dan om op sociaal gebied of op werkgebied beter om te gaan met het hebben van een psychosegevoeligheid. De psychose zelf is daarbij niet altijd het ergste. Een psychose kan ook waardevol zijn als je er van kunt leren. Door meer inzicht te krijgen in wat beïnvloedende (uitlokkende) factoren zijn en wat juist beschermend werkt kunnen cliënten, samen met mensen uit hun omgeving, leren er goed mee om te gaan. Sommigen realiseren zich bijvoorbeeld dat ze te veel met hun werk bezig waren en zichzelf al lange tijd voorbijliepen. Mensen leren zichzelf beter kennen en leren wat echt belangrijk is in hun leven. Daar draait behandeling uiteindelijk om, aldus Nynke.
Persoonlijk
Nynke Boonstra werkt veel en doordat haar man part-time werkt zorgt hij ervoor dat het huishouden met twee opgroeiende kinderen draaiende blijft. Wat ontspannend werkt voor haar is een boek lezen of een spelletje met de kinderen. Ook vindt ze yoga prettig om te doen.
OPHELIA
OPHELIA en HAMLETT zijn onderzoeken met een groot netwerk en een mooi platform voor vervolgstudies. Er zit veel in, ook de kennis van de mensen die er in werken. Nynke is met mij samen leider van het werkpakket persoonlijk herstel. Het deel over persoonlijk herstel (Personal recovery) is voor Nynke belangrijk om er in te hebben om ook de aandacht voor het persoonlijke verhaal van de cliënt vast te houden. Door deze studies is het mogelijk om de behandeling naar een breder perspectief te trekken.
Slotboodschap
‘Persoonlijk herstel, dat wat een cliënt belangrijk vindt, wordt steeds meer leidend in het herstelproces. En dat is een goede zaak!’
Geef een reactie