De maandelijkse blogs van Bram hebben als doel meer bekendheid te geven aan het onderzoeksveld rondom psychoses met ruimte voor de persoonlijke kant van de onderzoeker. Veel plezier met het lezen van het twintigste blog waarin we onderzoeker Sophie van Zonneveld ontmoeten.
Sophie van Zonneveld is promovenda in het No Guts no Glory project. Een onderzoek naar hoe de darmen hersenziekten beïnvloeden.
Sophie voelde zich op de middelbare school al aangetrokken tot biologie. Zij is een beelddenker en kan innerlijke processen goed voor zich zien. Voeding vond ze onder andere interessant: “Je eet een appel en het komt er als bruine massa weer uit, hoe werkt dat?” De hersenen leken haar in eerste instantie een te complex “probleem”, maar onderzoek naar de relatie hersenen en het menselijk lichaam vindt ze toch erg aantrekkelijk. Vandaar dat ze nu gaat promoveren op de relatie tussen voeding, darmen en de hersenen.
In het begin
twijfelde Sophie nog of wetenschap wel echt haar ding is. Ze is supergedisciplineerd en nieuwsgierig, maar ze vindt zichzelf soms wat traag. Ze had ook nog weinig ervaring en dacht: “kan ik het wel?” Ze merkt nu dat je niet alles alleen hoeft te doen, maar dat je het ook samen doet met het team van begeleiders. Daardoor kan je groeien en leren. Dat hoort erbij. Sophie haar kracht ligt bij de organisatie van het project en het enthousiasmeren en motiveren van deelnemers. Daarom had ze ook een gut feeling, ik moet dit project gaan doen!
De opstart was pittig. Het begon met de medisch ethische commissie waar veel ‘gedoe’ mee was. Ze heeft zo al vroeg moeten leren om meer haar eigen keuzes te maken in de studieopzet. Er zijn veel partijen betrokken en je kan niet iedereen tegemoet komen. Het heeft daarna uiteindelijk een jaar geduurd om van start te gaan. Dat voelde lang, al is het normaal. Wanneer er toch progressie is, of als ze contact heeft met de deelnemers, dan geeft dat Sophie weer energie. Energie die nodig is om dit grote project aan de gang te houden.
No Guts No Glory studie
Het promotietraject dat Sophie doet binnen No Guts No Glory gaat over de relatie tussen voeding en hersengezondheid, waarbij deelnemers een dieet volgen. Mensen met de diagnoses Alzheimer, bipolaire stoornis, schizofrenie-spectrum stoornis, of Parkinson kunnen meedoen. Het onderzoek heeft als belangrijkste uitkomstmaat globaal functioneren, daarnaast zijn er vragen bij over mentaal en fysiek welzijn. Ook denkvermogen, welbevinden en algemene gezondheid worden onderzocht. Verder wordt er naar ontstekingsmarkers in het bloed en naar ontlasting gekeken. Voor spijsverteringsklachten is er een vragenlijst. Darmproblemen komen bij de patiëntengroepen vaker voor en het dieet kan ook daar een positief effect op hebben.
Tijdens de proef krijgen deelnemers wekelijks een gratis voedingspakket thuis afgeleverd. Er is een weekmenu, met recepten, dus je hoeft even geen eigen keuzes te maken ten aanzien van voeding. Het zijn relatief makkelijke recepten en er zijn voedingscoaches aanwezig die kunnen helpen. Er is veel ondersteuning, ook met behulp van kookvideo’s. Dat vraagt natuurlijk wel wat van Sophie en het team van No Guts No Glory. Het doel is dat door 12 weken gezond te eten de deelnemers minder of geen behoefte meer hebben aan ongezonde keuzes. En dat ze zich beter gaan voelen en voelen dat ze wat controle terugkrijgen over hun ziekte via hun eetpatroon.
Voor mensen met een psychosegevoeligheid
kan het dieet ook stabiliteit en structuur bieden. Door regelmatig te eten krijg je meer ritme in de dag. En door de gezonde effecten van de voeding kan je je ook beter voelen. De antipsychotica hebben negatieve effecten op darmflora en hongergevoel. Daarnaast hebben de meeste mensen met een psychose gevoeligheid minder geld te besteden. Dat helpt ongezondere voedingskeuzes in de hand. Het weer omturnen van ongezonde darmflora is lastig. De darmen vragen om “ongezond” eten. Terwijl gezonder eten juist een gezondere darmflora bevordert.
Voor de studie zoekt Sophie per ziektebeeld 25 personen die in de Noordelijke provincies van Nederland wonen (Groningen, Friesland, Drenthe). Er is nog ruimte voor mensen met een psychosegevoeligheid. Dan kan je informatie inwinnen via nogutsnoglory@umcg.nl. Sophie heeft al een aantal deelnemers gezien. De eerste inclusies, zoals dat heet, zijn inmiddels een feit.
Sophie van Zonneveld
Tijdens haar opleiding kwam psychose niet erg aan bod. Het ging meer over neurologische aandoeningen, zoals Alzheimer en Parkinson. Sophie heeft wel gemerkt dat elke (psychose-)patiënt anders is, en dat klachten die bij een ziekte horen niet altijd in dezelfde mate zichtbaar of aanwezig zijn. Ze spreekt zelf liever over psychosegevoeligheid dan schizofrenie. Toch includeren ze mensen met een schizofrenie spectrum diagnose. “De stoornis raakt me wel, want het bepaalt vaak toch je leven.”, aldus Sophie.
Sophie ziet zelf het goede in de mens en van mensen krijgt ze vaak terug dat ze prettig is om mee om te gaan. Ze voelen zich door haar begrepen. Sophie heeft oog voor detail en houdt er van om de puntjes op de i te zetten, ook al kost dit natuurlijk vaak wel wat meer tijd. Als haar hoofd vol is gaat ze wandelen of sporten. Soms helpt het om even bewust terug te kijken naar wat ze gedaan heeft. Daar positief op terugkijken, zichzelf een complimentje geven, helpt. Soms kan Sophie onzeker zijn, maar denkt dan, zolang ik geen negatieve feedback krijg, zal het goed zijn. Ikzelf denk dat die beide manieren herkenbaar en voor iedereen helpend kunnen zijn.
Haar boodschap:
“Ik hoop dat het deelnemers gaat helpen de controle over zichzelf te vinden door gezondere voeding te kunnen volhouden. En dat ze zich daar beter door gaan voelen”
foto creative commons o.a. piqsels
Geef een reactie