Thijmen schreef Dag Brein, een mooi gedicht. Hij raakte hiervoor geïnspireerd toen hij neurologische kenmerken van zichzelf combineerde met herstelgedachten. “Dag Thijmen. Dag brein.”
Dag brein.
Hallo Thijmen.
Hoe gaat het?
Dat ligt eraan tegen wie ik praat.
Dag brein.
Hallo Thijmen.
Weet je alles nog?
Dat ligt er aan wat je bedoelt.
Dag brein.
Hallo Thijmen.
Hou je van gezelschap?
Conditioneel gezien wel.
Dag brein.
Hallo Thijmen.
Weet je je naam nog?
Niet in detail.
Dag brein.
Hallo Thijmen.
Wil je sociaal zijn of asosciaal?
Dat is een strikvraag brein.
Dag brein.
Dag Thijmen.
Hoe wist je van mijn afgelopen strikvraag?
Je begon op gebied A3 gedrag te vertonen.
Dag Thijmen.
Dag brein.
Hoe is het met je?
Ik ril van samenzijn.
Is dat dan liefde?
Dag Thijmen.
Dag brein.
Ik heb het gevoel alsof we elkaar niet begrijpen.
Dat komt omdat je vragen hebt.
Dag Thijmen.
Dag brein.
Gefeliciteerd met je gezondheid.
Dat is fijn brein.
Dag Thijmen
Dag brein.
Gezelschap zei je?
Ja brein.
Dag Thijmen.
Dag brein.
Je maakt alleen maar grapjes toch?
Dat ligt eraan brein, wat is je echte naam?
Dag Thijmen
Dag brein. Fijn dat je hebt geschreven.
Thijmen van Hoof verwerkt, zoals hij zelf zegt, ernstige bevindingen. Kijkt ernstige verbindingen aan. Is machteloos. En leeft hieruit verder.
Meer informatie:
Geef een reactie