Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Een ceremonie met liefde en wijsheid – donkere nacht van de ziel

"Het doorleven van je gevoelens, dat klinkt mooi", zegt Charlotte. "Een ceremonie bevat alles aan liefde en wijsheid om op terug te vallen."

“Het doorleven van je gevoelens, wat klinkt dat toch mooi, poëtisch bijna”, vertelt Charlotte. “Heel graag zou ik willen vertellen dat ik dit in alle liefde en overgave toelaat, kalm en gecentreerd op mijn yogamatje. Maar zo ziet de realiteit er niet uit”. Wat is een ceremonie met liefde en wijsheid?

Als de emotionele vulkaan uit gaat barsten

De realiteit is dat ik het altijd voel aankomen, als er weer emotionele vulkaan in mij uit gaat barsten, en dat alles in mij daar weg van wil. Op het moment dat het gebeurt, vergeet ik alles wat me kan helpen in zo’n moment. Aanwezig blijven, op mijn adem letten, het laten gebeuren, er zonder oordeel naar kijken. Het ontgaat me allemaal, hoeveel ik dit ook geoefend heb, met meditatie en plantmedicijnen.

Een van mijn automatische copingmechanismes is om uit te checken. Ik ben er ergens niet meer. Ik richt mijn aandacht op iets wat me kalmeert, en vaak heb ik dat niet eens door. Dat werkt, tot ik geen keuze meer heb en totaal word overgenomen door de enorme paniek en doodsangst. Dit gebeurt als ik voel dat ik weer op een laag aangekomen ben die mij veel te veel pijn doet.

Ik ben ontzettend gevoelig, altijd al geweest

Voor alle prikkels, dus traumaverwerking voelt op dat moment echt ondraaglijk voor mij. Blijkbaar kan ik het toch wel dragen, anders had ik dit natuurlijk niet kunnen schrijven. Maar op zo’n moment voel ik weer wat het is om intens depressief te zijn. Niets heeft nog betekenis of waarde. Samen met de volle overtuiging dat ik minder dan niets waard ben, dat iedereen onverschillig is over hoe ik me voel. En dan schreeuwt alles in mij dat dit onrechtvaardig is, dit heb ik niet verdiend. Ik ben boos op alles en iedereen, en vooral op het hele universum die dit voor mij gepland heeft.

Er zijn ontzettend lieve mensen om me heen die ik altijd kan bellen. Maar dat doe ik niet. Omdat ik me bezwaard voel. Ik weet dat ik me als een kleine baby aan ze vast ga klampen en ze niet meer los zal laten.

Een psycholoog wilde ik weer een kans geven

Eentje buiten de GGZ, met een manier van werken die helemaal aansluit bij wat ik doe. Eigenlijk wilde ik alleen maar mijn verhaal kwijt, misschien af en toe wat tips horen.

Maar zodra het woordje ‘psychose‘ valt, hoor ik alle raderen alweer draaien, het hele protocol wordt weer opgestart, en ik weet, dit gaat mij niet helpen, dit is niet veilig voor me.

Een ceremonie met liefde en wijsheid lijkt me beter

Een ceremonie daarentegen, gedragen door fantastische mensen met kennis uit doorleefde ervaring, bereidt me helemaal voor op wat komen gaat. Daar zit voor mij alles in aan wijsheid en liefde, om op zo’n moment uiteindelijk op terug te kunnen vallen. Wat ik uiteindelijk helemaal zelf en in mijn eentje moet doen, daar is geen weg omheen.  

Ik ervaar angst

Er zijn altijd mensen die vragen of ik het verleden niet een keertje achter me moet laten. Richten op positieve dingen, vooruit kijken. Of aan me vragen of ik er niet stiekem aan verslaafd ben, aan de drama, aan de pijn die zo vertrouwd voelt, als een stukje identiteit waar je je aan vast kunt houden. En ja, die ben ik zeker wel tegen gekomen, die verslaving. Of eigenlijk is het angst voor het onbekende, angst voor het licht.

Als je het licht toelaat

Maar als je het licht eenmaal gevoeld hebt, toe hebt gelaten, de liefdevolle en helende werking hebt ervaren, dan ken je inmiddels wel het verschil. Dan voel je wel de urgentie om die liefde te verdiepen, want dat is het enige wat het dragelijk maakt, en wat me hieruit gaat helpen. En geloof me, dat is het enige wat ik wil.

Ik denk dat ik wel kan zeggen dat ik er echt alles aan heb gedaan om deze pijn te ontlopen, maar daar ging ik bijna aan onderdoor. Je kan iets maar tot zover onderdrukken. Het haalt je altijd in. Ertussen uit knijpen is ook geen optie. Toen ik zag wat daar de consequentie van zal zijn; dan keer ik terug naar de andere wereld zonder tijd en ruimte, daar BEN ik alleen, pure energie. Energie met een verlangen naar ervaring.

Het is dit verlangen wat een wedergeboorte in gang zet, waarna ik het alsnog mee zal maken. Ergens is er dus blijkbaar iets in mij wat dit ervaren wil. Het aankijken ervan, blijft over als de enige manier om ermee te dealen.

Dus ik keek het monster in de ogen aan

En ik bleef hem zo vaak en veel mogelijk aankijken, maar hij verdwijnt nooit. Hij kijkt vrolijk terug, en laat dan de diepte van de pijn zien die me nog te wachten staat. Waarna de moed me in de schoenen zakt, het is zo diep en allesomvattend, ik weet op zo’n moment zeker dat ik dat ik nooit aan kan.

Hett monster blijft achter me lopen

Als een schaduw die ik nooit kwijt kan raken. Telkens word ik eraan herinnerd: bereid je voor. En ik word geholpen, ik kan dat zien en voelen. Een liedje over een kolibrie komt ineens langs, geen idee waar het over gaat, maar het draagt me de hele pijn door. Maria die ik een paar dagen ervoor zie. Ineens herinner ik me Haar. Ik herinner me dat ik kan bidden, dat dit de Grote Schoonmaak is, dat dit oude gevoelens zijn.

Ik hoef het alleen maar te doorleven. Ik kan me overgeven en ik voel troost en zachte, liefdevolle energie over me heen komen, en eindelijk val ik dan in slaap.

Het zijn niet alleen weggestopte emoties

En als ik eruit ben, dan voel ik me alleen maar dankbaar voor deze diepe duik in het onbekende, het ondraaglijk pijnlijke. Want het zijn niet alleen weggestopte emoties die vrijkomen, er komt ook een diepe liefde en vrede over me heen. Mijn hele ziel komt weer tot leven, en ineens word er vaak ook een hoop helder voor me.

En dan herinner ik me weer waarom ik hiervoor gekozen heb, en bereid ik me weer voor op de volgende golf. Die elke keer dieper gaat en intenser lijkt te worden.


Charlotte was van 2004 tot 2010 in behandeling bij het GGZ voor een schizoaffectieve stoornis. Ze schreef zich uit omdat de behandeling haar niet hielp, en ging op zoek naar wat haar wel hielp. Momenteel is ze bezig met traumaverwerking, met behulp van plantmedicijnen.

Foto gemaakt door Louis Graft

Meer lezen over psychose?

Heb je een vraag over ceremonieën en liefde bij psychose?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Ontvang jij de PsychoseNet nieuwsbrief al?

Meld je aan en ontvang iedere week de nieuwe blogs en interessante items in je inbox.

Reacties

3 reacties op “Een ceremonie met liefde en wijsheid – donkere nacht van de ziel”

  1. Lieve Charlotte,

    Wat mooi hoe je dit proces beschrijft. En heel herkenbaar.
    Persoonlijk ben ik jaren terug door dit proces gegaan en ik kan je melden dat het iets is waar je doorheen kan en ook uit kan komen.
    De schaduw krijgt een plek maar zal niet meer overheersen. Ik heb jaren lang last gehad van nachtmerries, onbeschrijfelijke diepgaande emotionele achtbanen, grote angsten waarvoor ik weg liep, Getraumatiseerd door psychose.
    Door het lef te hebben de schaduw recht in de ogen aan te kijken en in plaats van af te wenden mijn angsten aan te kijken en doorheen te gaan. En zo te lezen ga jij dit ook aan, heel stoer!
    Nu heb ik hele harmonieuze dromen met mijn schaduw aan mijn zij, en samen zijn we mijn leven opnieuw aan het inrichten. En ik kan en mag alle kanten op. En het ontvouwd zich op hele mooie wijze.

    Wat ik je mee zou willen geven is dat het proces op zichzelf al heel leerzaam is. Angsten zijn er om overwonnen te worden! Ik wens je al het goeds in je leven.

    Groetjes Floor

  2. Suzan Van der most

    Hoi Charlotte,

    Wat een mooi en rakend blog. Ik herken heel sterk die verbinding met het licht. Als ik mijzelf in het licht begeven voelt dat als thuis en kan ik een heel groot verlangen voelen, van thuiskomen. Ik zie dat als de plek waar ik vandaan kom (alle zielen trouwens). Ik geloof ook dat we gekozen hebben voor dit specifieke leven, met daarin zijn levenslessen.

    Dat maakt de realiteit vaak zo hard en onbegrijpelijk.

    Mooi hoe je schrijft dat je weet vast te houden, je missie niet uit het oog verliest.

    Groet
    Suus

  3. Rianne levi

    Mooi geschreven, klinkt heel fijn een ceremonie van liefde en wijsheid 🥰 inspirerend

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *