Een van de kenmerken van een manie is dat je veel geld kunt uitgeven. Té veel, welteverstaan. Welke consequenties dit kan hebben vertelt Marijn in de blog de juiste bewindvoering. En ook hoe schade en schande hem wijs hebben gemaakt.
Als ik manisch psychotisch ben geef ik bakken met geld uit. Ik heb in twaalf psychoses in totaal 70.000 euro opgemaakt. Wel zonder schulden te maken. Alhoewel… soms ging het mis en had ik niks meer op mijn rekening. Stond ik op straat naar half opgerookte peukies te zoeken. Heb ik om gelachen. De meest stomme actie was op Malta. Ik liep een bar in, bleek het weer een stripteasetent. Ik heb de bewuste avond al mijn geld opgemaakt en had de volgende vier vakantiedagen nog 30 cent te besteden. Gelukkig waren mijn vrienden zo gek om mij geld te lenen om de rest van de vakantie door te komen. Toen ik bij thuiskomst weer geld had, heb ik uiteraard mijn vrienden meteen terugbetaald. Ook als ik psychotisch ben wil ik geleend geld direct terugbetalen. Dus een beetje bescherming, om financieel niet in de problemen te komen, was wenselijk.
In 2017 ging het niet goed met mam; pap hadden we al verloren
Ik dacht na over een erfenis en hoe te voorkomen dat ik het geld tijdens een psychose over de balk zou smijten. Op eigen initiatief had ik mijn zwager gevraagd om bewindvoerder te worden. Niet mijn zus, want haar goedbedoelde bemoeienissen hadden al eerder tot flinke botsingen geleid. Mijn zwager wilde dit doen en we hadden duidelijke afspraken gemaakt toen ik in een stabiele fase verkeerde. Voor het overlijden van mam werd ik weer psychotisch. De gemaakte financiële afspraken met mijn zwager? Ik had er maling aan.
Ook had ik een trucje om aan ‘extra’ geld te komen
Vaste uitgaven terugboeken bijvoorbeeld. Van mijn hypotheek ging ik een avondje naar de dames van plezier. Mijn energielasten? Stripteasebar. En ga zo maar door. Mijn zwager werd er gek van en hij reageerde steeds bozer. Hier reageerde ik weer woedend op. Het liep zelfs zo uit de hand dat ik in mijn manische woede de hersens van mijn zwager in wilde slaan. Op dat moment heb ik zelf de politie gebeld. Ze zijn gelukkig langs gekomen. Wat een helden!
Ik wilde van de bewindvoering af en daarvoor moesten we naar de rechter
Het ontbindingsverzoek had ik zelf opgesteld en voorgelegd aan de rechter. Bij aankomst in de rechtbank werd ik onaangenaam verrast. Er waren twee professionele bewindvoerders aanwezig. Ik voelde me genaaid en niet serieus genomen. Achteraf gezien vind ik het nog steeds abject (mooi woord). De rechter had de bewindvoering met mijn zwager moeten ontbinden en uit moeten spreken dat professionele bewindvoering noodzakelijk is en mij de kans geven om zelf officiële bewindvoerders te vinden. Dat was logisch geweest. Maar ja, geestesziek. Kan zelf geen beslissingen nemen. Zo is de actie van de rechtbank op mij overgekomen.
Kortom: ik had dus twee professionele bewindvoerders
Twee aardige dames. Met hen heb ik nieuwe afspraken gemaakt. Van de erfenis mocht 10.000 euro naar mijn leefgeldrekening, 10.000 euro als financiële buffer en de rest om mijn hypotheek af te lossen. Of dat laatste verstandig is weet ik niet, want ik heb een overwaarde waar je u tegen zegt. De 10.000 euro heb ik tijdens mijn laatste psychose opgemaakt. En de regels waren duidelijk. Op is op! De regels werken. Het bewind werkt. Maar ik hoor ook wel regelmatig verhalen over slechte bewindvoering. Ik heb dus geluk gehad. Bewind kost mij 116 euro per maand, maar het is elke stuiver meer dan waard.
Geef een reactie