Het lukte Lonneke vaak niet om de gewenste hulp te krijgen, tot haar grote frustratie. Tot ze ontdekte dat ze mededelingen deed in plaats van stellen van de juiste vraag. Het was een belangrijk symptoom van haar persoonlijkheidsproblematiek.
Thermostaat
“Ik heb het koud,” vraag ik.
“Oh, ik niet hoor,” zegt hij.
“Oh, ik wel,” vraag ik nogmaals.
“Vervelend,” zegt hij.
“Leuk hè, dat schilderij.” Hij wijst me op de IKEA-roos die aan dezelfde wand hangt als de thermostaat waar ik met een lichte hint naar kijk. En hij begint vol overtuiging te vertellen over de schaduwwerking die de fotograaf treffend heeft neergezet.
Koud
Voor ik het goed en wel besef heeft onze conversatie zich verplaatst naar de verhuiskwaliteiten van een Billy.
Ondertussen heb ik het nog steeds koud en zou ik willen dat die thermostaat wat hoger komt te staan. Hij begrijpt de hint totaal niet. En nu hij me duidelijk heeft gemaakt dat hij het toch echt niet koud heeft, durf ik ook geen trui meer te pakken. En al helemaal geen dekentje.
Waarschijnlijk ben ik gewoon een aansteller, anders had hij wel wat gedaan met mijn vraag
Ik ben toch echt duidelijk geweest dat ik graag de thermostaat wat hoger wilde hebben. Blijkbaar vindt hij dat helemaal niet belangrijk. Waarschijnlijk vindt hij mij überhaupt niet belangrijk, want hij is zo snel als hij kon overgestapt op Billy’s en Kallaxen. Het kan hem helemaal niet schelen dat ik het koud heb.
Verdragen
Ik probeer zo goed als ik kan al mijn emoties te verdragen. Gelukkig heb ik mijn nagels nog niet geknipt. Ik zet ze in mijn onderarm, net zo lang en stevig tot het pijn begint te doen en ik weet dat ik straks een wondje heb.
Als iemand mijn vraag niet begrijpt, voel ik me niet gezien
En dan heb ik nog maar één manier over om mijn pijn weg te drukken. Ik hoop dat hij het niet door heeft.
Op een dag, tijdens één van mijn sessies met mijn psycholoog, ging er een lampje branden.
Stellen van de juiste vraag
‘Ik heb het koud’ is geen vraag, het is een opmerking
Vrij logisch dat het ‘antwoord’ dus ook niet is wat ik zoek. Als ik wil dat de verwarming hoger gaat, moet ik zeggen:
“Ik ga de verwarming wat hoger zetten, vind je dat vervelend?”
Dan is de kans veel groter dat het me lukt om de thermostaat wat hoger te krijgen. Of, dat ik de hulpverlening krijg die ik wil. Want als iemand op mijn, naar mijn mening ditmaal wel erg duidelijke vraag iets toezegt te gaan regelen, kun je naderhand bespreken waarom dat wel of niet is gebeurd. En tegenwoordig ligt dat meestal niet meer aan de manier waarop ik vragen stel.
Meer lezen van Lonneke?
Ontvang jij de PsychoseNet nieuwsbrief al?
Meld je aan en ontvang iedere week de nieuwe blogs en interessante items in je inbox.
Draag bij aan PsychoseNet
Geef een reactie