Het was allemaal een stuk makkelijker geweest als ik een auto was geweest die terug naar de garage moest voor een volledige APK. APK, zo zag ik mijn intensieve therapie. Haal mij maar volledig uit elkaar en vervang zo nodig alle onderdelen, zodat ik erna weer als een rood gespoten blinkende Ferrari de weg van het leven weer op kon rijden…
Helaas bleek mijn psyche een complexe auto te zijn, zonder gebruiksaanwijzing in het deskboardkastje. Hierdoor hebben zeker 50 monteurs ontelbare uren gespendeerd aan het onderzoeken en vervangen van onderdelen waar uiteindelijk niets mee bleek te mankeren.
Ik ben onlangs de garage uitgereden met de mededeling dat ik het helaas zal moeten doen met de auto zoals deze destijds werd binnengereden. Dat is de uiteindelijke conclusie na een jarenlange APK.
‘Leer er maar mee rijden’ was de boodschap
Gezien ik volledig gefrustreerd ben geraakt van alle zogenaamde specialistische monteurs, die mij hadden verzekerd dat zij mijn auto konden maken, heb ik zelf de gebruiksaanwijzing van mijn eigen auto geschreven.
Hieronder een aantal voorbeelden waaruit blijkt dat mijn auto niet de Ferrari is geworden, zoals ik had gehoopt.
Het starten en stoppen van de auto
De start en stopfunctie van mijn auto werkt totaal niet zoals zou moeten. Mijn auto start alleen bij het drinken van 2 koppen koffie en een sigaret. De garage heeft mij een middel gegeven waarmee ik mijn auto kan stoppen.
Gezien mijn schakelbak alleen beschikt over de 5e versnelling is het vrij lastig om mijn auto te stoppen. Uitrijden op een grindbak zou de beste oplossing zijn. Echter is een grindbak op de Nederlandse wegen nergens te bekennen, afgezien van het Circuit in Zandvoort.
Alcohol achter het stuur in combinatie met het middel wat mij is voorgeschreven heeft desastreuse gevolgen. Ruiten kunnen hierdoor makkelijker breken en banden kunnen spontaan klappen. De monteurs gaven aan dat zij denken dat mijn auto erg snel overbelast is. Door deze overbelasting gaat mijn auto alleen aan en uit met behulp van door hun voorgeschreven middelen.
De 5e versnelling
De 5e versnelling in de versnellingsbak werkt erg goed. Dit is helaas ook de enige versnelling welke goed werkt.
De keerzijde van deze versnelling is dat de wereld voor mij als bestuurster te langzaam gaat en dat ik voor andere weggebruikers te snel ga. Ik sta daarom als bestuurster bekend als notoire bumperklever. Ook maakt mijn auto in deze versnelling meer lawaai en wisselt regelmatig van rijbaan.
Het voelt voor mij als bestuurster de hele rit alsof ik op de rechterbaan rij met 140 km per uur. Ik word als bestuurster ontzettend gefrustreerd van alle langzame autootjes met omaatjes voor mij. Het liefst rijd ik daarom in deze versnelling zonder andere weggebruikers voor mij, met harde muziek en een sigaretje in mijn hand. De monteurs noemde deze 5e versnelling een hypomane versnelling. Zij raadde aan om meer te gaan rijden in de 3e versnelling, echter is deze versnelling niet aanwezig en kan ik tot op heden niks met dit advies.
Ruiten
Er zitten geen zijramen in mijn auto, waardoor ik helemaal gek word van alle geluiden op de weg. Een voorruit heb ik wel. Echter, hoe vaak ik mijn ruiten ook schoonspuit met ruitenwisservloeistof, mijn zicht als bestuurster blijft onwerkelijk. Ik zie alles wat buiten gebeurd, echter voelt het onwerkelijk aan.
Nadat de monteurs meerdere malen de voorruit hebben vervangen, gaven zij aan dat zij denken dat het aan mijn ogen ligt en niet aan de ruiten. Zij noemde dit derealisatie klachten van de bestuurster. Zij konden dit probleem niet verhelpen.
Sein om te tanken
Mijn auto geeft niet aan wanneer ik moet tanken, integendeel. Op het moment dat mijn tank volledig leeg is geeft mijn wijzer aan dat deze nog uren door kan rijden. De grap is, dat mijn auto een stuk verder kan rijden dan eigenlijk hoort. Ik weet uit ervaring dat ik urenlang zonder één druppel benzine door kan rijden. De keerzijde is dat wanneer ik weer heb getankt, mijn auto niet vooruit te branden is. Hierdoor ben ik tegenwoordig extreem alert op het tijdig tanken.
De monteurs gaven aan dat mijn auto uniek is gezien deze een lange tijd kan rijden zonder benzine. Zij konden dit niet verklaren en gaven aan dat zij wel aanraden om tijdig te tanken, om het risico om ergens te belanden in the middle of nowhere zonder benzine te voorkomen.
Navigatie is stuk
Hoe vaak ik de software ook update, mijn navigatie stuurt mij veelal volledig de verkeerde kant op. Ik ben dan ook op veel plaatsen geweest waar ik niet had moeten belanden, met alle gevolgen van dien. Ik heb daarom besloten om het voortaan zonder navigatie te doen en zelf goed na te denken waar ik heen moet. Soms bel ik iemand op, die mij moet vertellen waar ik heen moet als ik al urenlang op de weg rijd en het eindpunt niet kan vinden.
De monteurs gaven aan dat het richtingsgevoel van mijn navigatie volledig ontbreekt. Alleen wanneer ik op rustige stukken rijd zal de navigatie mij op de juiste plaats brengen. Met name in drukke steden slaat de navigatie op hol en zal ik advies moeten vragen aan andere weggebruikers hoe ik op de plaats van bestemming terecht moet komen.
Slot
Als bestuurder controleer ik vaak of mijn auto wel echt goed is afgesloten. Soms controleer ik het drie keer achter elkaar, ook al weet ik dat mijn slot goed werkt. Door mijn intensieve gebruik van de deurhendel, raakt deze soms lam, waardoor ik deze moet laten vervangen.
De monteurs gaven aan dat ik als bestuurder last heb van controle dwang. De oplossing hiervoor hadden zij niet.
Stuur
Sturen gaat alleen makkelijk wanneer ik rijd op een rustige weg. Zodra ik de drukke stad in rijd, is mijn auto volledig stuurloos. Het risico om (wederom) de bocht uit te vliegen is dusdanig groot, dat ik heb besloten dat ik de stad niet meer aandoe met mijn auto. Hij is volledig ongeschikt voor stedelijke bezoeken. Voor deze escapades doe ik daarom vanaf heden een beroep op mijn eigen benenwagen.
De monteurs gaven aan dat ik moet blijven proberen te rijden door de stad, gezien dat goed zou zijn voor de stuurvaardigheid van mijn auto. Na urenlange oefensessies heb ik dit advies in de wilgen gehangen. Ik ben als bestuurster niet alleen een gevaar voor mijzelf maar ook voor mijn 1000en medeweggebruikers.
Volledig bestickerd
De afgelopen jaren hebben de monteurs mijn auto volledig bestickerd met de gebreken van mijn auto. Op de weg voel ik mij vaak erg bekeken door medeweggebruikers. Met name als ik stilsta bij een stoplicht zie ik mensen deze stickers lezen. Ze kijken mij aan en rijden weer door en doen alsof zij het niet hebben gelezen. Ik vraag mij soms wel eens af of deze mensen weten dat de bestickering foutief is en vraag mij af wat deze mensen denken als zij deze bestickering hebben gelezen.
De stickers zijn vanaf het eerste moment van de APK opgeplakt door de monteurs. Zij hadden de oude stickers moeten verwijderen maar hebben de nieuwe stickers eroverheen geplakt, waardoor ik nu rijd met tientallen teksten op mijn auto die totaal niet van toepassing zijn. Zoals obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis, trekken van borderline en bipolariteit.
Al met al, heeft mijn APK onnodig veel geld en tijd gekost, wat gelukkig wel is vergoed door mijn autoverzekering
Door alle verkeerde adviezen ben ik nu wel erg sceptisch geworden als het gaat om de expertise van monteurs. Ik weet dat zij het beste met mij als bestuurster en mijn auto hebben voor gehad, maar achteraf gezien had ik liever gehad dat zij bij binnenkomst van mijn auto hadden gezegd dat deze niet te maken viel. Als zij dat hadden aangegeven had ik misschien wel afgezien van de APK en afstand van mijn auto gedaan en deze linea recta naar de sloop gebracht.
Misschien wisten zij dat deze kans bestond en wilde zij koste wat het kost mij ervan overtuigen om mijn auto te houden… Dit, gezien zij als fervente auto hobbyisten mijn auto te fascinerend en uniek vonden om zomaar weg te doen en er maar al te graag aan sleutelden.
Wie zal het zeggen?
Michelle Vastiers is 32 jaar. Na het behalen van haar HBO opleiding heeft Michelle zich volledig gestort op haar carrière in de commerciële wereld. Na een aantal jaren succesvol te zijn geweest als senior consultant bij een groot uitzendbureau stortte haar leven in 2014 als een kaartenhuis in elkaar. Zij heeft een intensieve behandeling gevolgd bij de GGZ en werkt ondertussen weer gedeeltelijk bij haar oude werkgever.
Geef een reactie