Al eerder schreef Danique over haar eerste avondmaal op de PAAZ. In deze blog Een goede dag vertelt ze over een hoopvolle dag waarin ze heel voorzichtig durft te geloven in herstel. Dat doet ze in de vorm van een gedicht.
Tijdens mijn herstel van een van mijn depressies ervaarde ik dat niet alle dagen vol duisternis meer zijn. De ene dag is alles pikzwart; de andere dag is er ruimte voor kleur en verlichting.
Een goede dag
Vandaag was het een goede dag
De monsters in mijn hoofd namen niet al mijn energie in beslag
Wat energie over om wat dingen te ondernemen
Zonder dat mijn donkere gedachtes alle vreugde van me afnemen
Ik kon een klein beetje met mezelf leven
De dag zoals hij was beleven
Een paar lichtpuntjes kwamen voorbij
Op deze dag liet ik ze dichtbij
Met momenten ook wel zwaar
Maar nog wel behapbaar
Even ademhalen
Zonder continue te malen
Af en toe een echte lach
Dit was een goede dag
Des te meer ik zicht kreeg op deze dagen en lichtere momenten, des te meer begon ik te geloven in mijn herstel
Wanneer het een zware dag was probeerde ik me te herinneren dat het óók anders kon zijn. Dit maakte het niet minder zwaar op dat moment, maar zorgde ervoor dat ik het op het langere termijn beter kon volhouden.
Danique (25) is afgestudeerd Toegepast Psycholoog. Momenteel werkt ze als (gezins)begeleider.
Meer informatie:
Geef een reactie