“Alles is toch maar relatief”, schrijft Hopensjouwer in de blog ‘Alles is relatief’, schrijft Hopensjouwer. Blog over een ingetogen jaarwisseling. “Vaak maak ik me druk om van alles, terwijl sommigen niet eens een dak boven hun hoofd hebben. Tel uw zegeningen, denk ik dan. Gelukkig zijn er mensen die zich om hen bekommeren”.
Zo trof ik vorige week bij toeval een bericht van een plaatsgenoot die in de koude maanden november en december zijn caravan beschikbaar stelt voor kleumende daklozen en daarvoor vroeg om wat warme dekens en etenswaar. Een heel warm en mensvriendelijk gebaar. En zijn initialen (JC) doen toevallig ook nog denken aan iemand anders die zich 2000 jaar terug al bekommerde om armen en misdeelden.
De geboorte van die man kan deze kerst maar zeer sober gevierd worden, nu we sinds half december opnieuw een lockdown hebben
Al zat het er wel aan te komen. Zeker toen eind november koopjesjagers de winkelstraten vulden (als het ware onder het motto ‘Black Friday Matters’), hield ik mijn hart al vast. En nu moeten we allen op de blaren zitten tot minstens half januari. Ook mogen er dit jaar met Kerstmis en de jaarwisseling maximaal drie volwassenen op bezoek komen. Dat wordt nog een heel probleem om te voorkomen dat het te druk wordt, zeker in een grote familie als van mij met tien broers en zussen, en dan ook nog de partners en kinderen. Want je kunt moeilijk zeggen: jij mag wel komen, maar jij niet. (Als indertijd bij die kribbe ook maar maximaal drie gasten hadden mogen komen, hadden de herders en de drie wijzen nog even flink moeten bakkeleien…)
De vanzelfsprekendheid van uitpuilende kerken met de nachtmis (overigens de enige dag in het jaar dat ze echt vol zitten…), grootschalige kerstinkopen, grootse kerstshows en massale kerstdiners is er dit jaar niet. Wellicht dat dat ons, aan het eind van dit jaar, wat aan het denken zet over waar we mee bezig zijn. Maria en Jozef hadden indertijd zelf trouwens ook geen luxe kerstdiner – laat staan een plaats in de herberg.
Maar terugkijkend op het afgelopen jaar kunnen we gelukkig ook constateren dat niet alles kommer en kwel was
Zo zijn er tal van creatieve initiatieven van de grond gekomen om van de nood een deugd te maken. Zelf deed ik pas nog mee aan een ontspannende sessie van ‘Samen online zingen’. Verder is eens te meer aangetoond hoe belangrijk de rol is van goede zorg voor onze samenleving en wordt beter omgekeken naar anderen die kwetsbaarder zijn. Daarnaast bleek het wel degelijk mogelijk om de grootschalige milieuvervuiling door vlieg- en autoverkeer drastisch terug te dringen. Hebben we al die verre vliegreizen trouwens wel nodig om gelukkig te worden?
Zo loopt langzaam maar zeker dit uitzonderlijke jaar ten einde
Het is een ingetogen jaarwisseling. Het vuurwerkverbod met Oud en Nieuw past daar eigenlijk perfect bij, want voor velen was het jaar toch al verknald… Maar gelukkig gloort er hoop in de vorm van het coronavaccin dat vanaf begin volgend jaar beschikbaar komt. En hoe mooi zou het niet zijn als we ons voor het komende jaar allemaal zouden voornemen om (net als tijdens de eerste coronagolf) weer echt naar elkaar om te kijken? Als we daar echt werk van maken, wordt 2021 zonder twijfel een prachtjaar!
Meer lezen over verbinding?
Geef een reactie