Het nieuwe jaar is aangebroken, een nieuw begin in 2024. We gaan van de winter langzaam aan naar de lente. De grauwe dagen kunnen soms treurig overkomen, de bewolking heeft dan letterlijk invloed op ons gemoed. Op zulke dagen lijkt er geen zon te zijn. We voelen de warmte niet, en zien het stralend licht niet.
Toch is de zon er altijd
Ze schijnt achter de bewolking, ondanks dat de bewolking kouwelijk sneeuwt. De natuur is een prachtige metafoor voor onszelf. Waar we soms geteisterd worden door sombere gedachten en gevoelens, zijn deze als koude sneeuw bewolking, het voelt misschien wat oncomfortabel, of ronduit klote. Maar je zon schijnt, ze schijnt altijd, ook als je denkt van niet. Het weer van zichzelf is niet goed of fout, regen en kou of zonneschijn of hittegolf zijn gewoon fases van de natuur. Zo is het ook met onze gedachten en emoties, maar het liefst gaan we pijn, verdriet, boosheid, schuld of schaamte uit de weg. Deze willen we misschien liever niet voelen, terwijl ze als winterkou ervaren wil worden.
Er zijn er allerlei fases in de natuur in ons
Misschien zit je wel in een sombere periode en voel je je bedrukt door verdriet. We kunnen wroeten in het verleden en zoeken naar ‘Waarom?’ Waarom is dit gebeurd, waarom voel ik mij zo, waarom?! Maar ik moet denken aan geboortepijnen, waar eerst pijn is voor er in liefde nieuw leven geboren wordt. Of een kuiken dat uit een ei komt, de harde schaal waar het kuikentje in zit moet eerst breken. We kunnen dan vragen ‘Waarom?’ maar de vraag ‘Waartoe?’ doet er veel meer toe. Ja, soms zijn er in het leven dingen die pijn doen, en overkomen ons dingen die heel verdrietig zijn.
Waartoe brengen deze gebeurtenissen jou?
Rumi schreef eens:
“The crack is where the lights get in.”
Daar waar we breken is de potentie tot groei, daar waar het zeer doet, kan licht naar buiten komen.
Zo zijn er in de natuur ook branden, overstromingen en vulkaan uitbarstingen, je zou ze destructie kunnen noemen, maar vaak hebben ze ook een heel vruchtbare uitwerking. Zo is het ook met ons, we zijn onderdeel van deze natuur, de eenheid van schepping. We ervaren soms destructie in ons leven en voelen de pijn daarvan, maar de vraag is, waar naar toe? Willen we blijven hangen in boosheid, verdriet of slachtofferschap? Of herinneren we de zon, het licht dat we in essentie zijn.
Victor frankl schreef het ooit heel mooi:
“Everything can be taken from a man but one thing: the last of the human freedoms—to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way.
When we are no longer able to change a situation, we are challenged to change ourselves.”
Victor frankl was een psychiater die de holocaust overleefde. Iemand waarvan eigenlijk alles afgenomen was. Maar toch had hij iets in bezit wat niemand hem kon afnemen; de kennis dat het ons vrij staat te creëren vanuit liefde.
In essentie zijn we liefde
In essentie is elk moment nieuw, en bestaat er enkel een eeuwig NU. Verledentijd of toekomst bestaan enkel in je gedachten. Misschien moet je dat even tot je door laten dringen. De geschiedenis, het verleden is enkel aanwezig in onze gedachten, in onze genen, de verhalen die we herhalen. Maar hier en nu in de buitenwereld is alles nieuw, elk moment. Ons lichaam vernieuwd zich overigens ook telkens, het is een constante cycles van cellen afbraak en opbouw, net als in de natuur.
Misschien zit je momenteel in een fase van kou, een fase waarin je bladeren zijn afgevallen en je in stormen met kale takken staat.
Weet dat de natuur LEVEN is
Dat er een fase komt, waarin je bladeren weer zullen uitspruiten, de warmte van de zon je hart verwarmt, je herinnert wordt aan je licht. We kunnen vaak niet begrijpen ‘Waarom’ dingen in het verleden zijn gebeurt, nu zien we misschien enkel nog het donker, maar het licht wat er uit voort komt zien we nog niet.
We zien enkel ons eigen perspectief in het nu, terwijl we niet zien wat het betekent in het grotere geheel, of wat het ons brengt in de toekomst. Door donkerte weten we wat licht is, door haat wat liefde is, door de contrasten weten we wat liefde en licht is. We hebben de vrijheid terug te keren naar ons licht en de liefde.
“De tijd wordt dan een toneel van verandering waarin de toekomst het verleden verzoent, en een nieuw begrip wordt geboren.” (Jonathan sacks)
Meer lezen over liefde?
- Ik ervaar de Liefde van God – herstelverhaal van Diana
- Een nieuwe wereld – als wij ons laten leiden door Liefde
- Quote: De liefde van een dier is onvoorwaardelijk
Behoefte aan een luisterend oor?
Wil je je verhaal kwijt? Onze PsychoseNet chatprofessionals staan voor je klaar.
Wil je PsychoseNet steunen?
Wordt donateur en help ons om mooie projecten te realiseren.
Geef een reactie