De titel van de nieuwe blog van Pien gaat over ‘Een nieuw leven’. Door te schrijven brengt Pien ordening aan in haar leven. Deze keer gaat het over het loslaten van iets ouds en vertrouwds.
Gisteren zag ik samen met mijn vriend een oude horror science fiction film: ‘The Thing’. De film is uit 1982 en de nieuwe versie uit 2011. Een alien wordt na honderd duizenden jaren uit het ijs gehaald in Antarctica.
Helaas, het is geen vriendelijke alien en binnen de kortste keren gebeuren er enge zaken op de basis. De alien kan organisch materiaal absorberen en imiteren. Er ontstaan weerzinwekkende beesten met onderdelen van mensen en dieren erin verwerkt. Er ontstaat…nieuw leven.
Mijn oude leven, zo noem ik het leven vóór mijn psychoses, was anders
Ik had het niet altijd even makkelijk maar alles lijkt veel gemakkelijker en meer ontspannen te zijn geweest. Zorgeloos wil ik niet zeggen, maar in vergelijking met dit nieuwe leven, was het absoluut zorgeloos. Tegenwoordig is er veel strijd en heb ik confrontatie met het verleden.
Dit vraagt om zelfvertrouwen opbouwen en aandacht voor het verwerken van verlies. Al eerder blogde ik op Psychosenet.nl over mijn thuisangst. Het is wel minder geworden, maar deze ongewone angst speelt nog steeds. Tegen de muren op kruipen, moeilijk kunnen ontspannen thuis, moeilijk afleiding kunnen vinden, de uren tellen tot je kunt gaan slapen. Ik probeer met de radio, wat gezelligheid, met wierook en een kaars en een leuk programma als ‘First Dates’ de avond door te komen.
Ik merk dat het donker en regenachtig weer, effect heeft om mijn stemming, ik heb een gezichtsbruiner gekocht, ik weet niet of dat helpt. Mijn vriend wil een daglichtlamp voor mij aanschaffen, maar is dat de enige oorzaak van mijn sombere gevoelens?
Ik vind het nog steeds lastig te accepteren dat mijn nieuwe leven vaak gespannen, ongemakkelijk, onrustig is
Accepteren dat vrienden door gaan en sommige vriendschappen verloren gaan of anders worden, is moeilijk. Je oude leven met oude bezigheden achter laten is pijnlijk.
Veel vrienden accepteren wat er gebeurd is en wie ik ben. Dat is hartstikke fijn. Ik ben dankbaar voor alle contacten die ik nu nog heb. Hoewel ik mijn vrienden niet wekelijks spreek, en het leven gewoon doorgaat voor hen, weet ik dat ze achter me staan en dat er veel vrienden zijn als ik ze nodig heb.
Mijn broer zei ooit dat ik een boek kon schrijven over mijn leven
Op dat punt in mijn leven was er al heel wat gebeurd. Nu zit ik er nog in, en schrijf ik graag blogs om mijn ervaringen te delen, en om van me af te schrijven. Een boek zal het dus even niet worden, wel blogs.
Sinds kort heb ik een nieuwe relatie. Hierin ondervind ik veel steun, liefde en gezelligheid. Ik doe vrijwilligerswerk in een lunchroom waar ik de kneepjes van het vak leer en zelfvertrouwen opbouw.
Langzamerhand durf ik meer te ondernemen
Naar een salsafeest gaan, met vrienden buiten de stad afspreken, winkelen in de stad. Het zijn allemaal stappen naar een nieuw leven.
Geef een reactie