Onze blogger Marijn maakt duidelijk dat de term ‘voltooid leven’ op verschillende manieren uitlegbaar is. Je leest het in de blog Voltooid leven zonder levensmoeheid.
De uitdrukking voltooid leven wordt gebruikt in de context van eventuele zelfdoding door mensen die hun leven voltooid achten, en eventuele hulp daarbij van een ander. Andere in dit kader voorkomende uitdrukkingen zijn klaar met leven, levensmoe, vrijwillig levenseinde en zelfgekozen levenseinde. Nu vind ik mijn leven ook ‘voltooid’, maar niet in de context van bovenstaande definitie. Ik zal het uitleggen.
Tijdens mijn jeugdjaren was ik een beetje een bang jongetje, maar die wel van dingen kon genieten
Ik klom in bomen, mijn kamer was net een dierentuin, en ik hield (niet altijd) van mijn ouders. De overgang naar de middelbare school was opmerkelijk. Van muurbloempje naar een populaire etter. Maar een prachttijd gehad. Na mijn middelbare school was ik nog niet klaar om te studeren. Ik ging reizen. Vooral mijn verblijf in de kibboets in Israël was fantastisch. De herinneringen komen ook nu nog elke dag bovendrijven. Toen ik na twee jaar reizen Planologie aan de UvA ging studeren had ik er zin in. Vooral het onderwijs sprak me aan. Niet al teveel feitjes leren, maar de nadruk lag op zelf analyseren, bevragen en onderzoeken. Na mijn studententijd heb ik met heel veel plezier gewerkt als planoloog bij de gemeente Diemen.
In 2008 ging het tijdens een reis naar India heel erg mis
Mijn eerste manische psychose was een feit. Weer in Nederland heb ik, op basis van de verplichtingen opgenomen in de ziektewet, nog drie jaar geprobeerd om normaal te functioneren bij de gemeente, maar de koek was op. Ik viel meerdere keren uit en kreeg last van paniekaanvallen tijdens vergaderingen. Kortom, een normale baan was niet meer haalbaar. Gelukkig dacht het UWV er ook zo over. Afgekeurd!
Dan wordt het lastig: je bent afgekeurd en je zit thuis
Maar je wilt toch graag iets doen of bijdragen aan de maatschappij. Dan lijkt vrijwilligerswerk een optie. Ik heb zoveel geprobeerd. Budgetcoach, maatje, werken op een kinderboerderij. Maar ook dit lukte me niet om vol te houden. De bipolaire schommelingen gooiden constant roet in het eten. Waar was ik beland? Op het punt van de oneindige saaiheid. Bankhangen en Netflix kijken. Vooral tijdens de sombere en depressieve fases. In hypomane en manische tijden vermaakte ik me prima.
Mijn vrienden zitten in een compleet andere levensfase dan ik
Een gezin met kinderen. En dat is hard werken. Ik had mijzelf ook altijd met een gezin gezien. Mijn vrienden moeten de hele dag van alles, en ik heb niks te doen. Dat is, logischerwijs, een groot verschil. Helaas ben ik geen kat, die de hele dag, zonder schuldgevoel, kan luieren. Ik ‘moet’ iets te doen hebben, maar wat dan? De fase waarin ik nu zit lijkt op die van een pensionado. Klaar met werken, de kinderen zijn de deur uit, het grote genieten mag beginnen. Even tussen ons gezegd… volgens mij vervelen sommige pensionado’s zich kapot en missen ze het werk vreselijk. Bezigheidstherapie is wat ik zoek.
Tijdens mijn laatste opname heeft de psychiater het zekere voor het onzekere genomen
Ik krijg nu twee anti-psychotica, depakine en lithium toegediend. Tot nu toe lijkt het te werken. De diepe dalen en hoge pieken zijn er al maanden af. Ik balanceer nu tussen licht euforisch en somber. Als ik licht euforisch ben schrijf ik graag. Tijdens sombere periodes heb ik geen inspiratie en kijk ik Netflix. So be it!
Op 13 juli 2020 heb ik in de instelling een hartaanval gehad
Hier schrijf ik een andere keer wel over. Na een hartaanval moet je je levensstijl omgooien. Niet meer roken, meer bewegen, gezond eten, etc. Dat kan ik niet opbrengen. Ik geniet van mijn sigaretjes, van ongezonde maaltijden en van het bankhangen. Maar als ik terugkijk heb ik een rijk leven gehad, het leven is voor nu voltooid, zonder dat ik levensmoe ben. En als het nu weer fout gaat vind ik dat prima. Zal je zien dat ik 90 word.
Meer lezen over menselijke zorg?
Geef een reactie