May-May: “Toen ik opgenomen was leerde ik op den duur open te zijn over wat ik dacht. Ik leerde ook dat ik mijn eigen waarnemingen niet altijd kon vertrouwen en dat ik die soms diende te toetsen bij anderen. Dit geldt ook voor het maken van eigen beslissingen. Ik ben immers psychosegevoelig”.
De autoriteit van behandelaren
Tijdens mijn opname in 2009 verhuisde ik naar een nieuw huis. Ik kocht daar ook nieuwe inrichting voor. De spulletjes die ik kocht bestond meer uit de smaak van mijn lieve familie en vriendin die ik meegevraagd had om spullen uit te zoeken dan uit mijn eigen smaak. Ik was simpelweg te ziek om iets uit te zoeken en was mijn eigen smaak ‘kwijt’. Na verloop van tijd herstelde ik en richtte ik het huis van mijn zoon en mij wel in naar mijn eigen smaak.
Een tweede gedwongen opname in 2013. Mijn psychiater adviseerde me ontslag te nemen van mijn werk omdat dat te stressvol voor me zou zijn. Ik negeerde haar advies en bleef echter werken waar ik werkte. Het werk gaf me voldoening, ik had het gevoel bij te dragen aan het geven van een stem aan Iraanse vrouwen in de media. En het contact met mijn aardige collega’s gaf mij enige afleiding.
Het kostte me echter heel veel moeite om het advies van mijn psychiater naast me neer te leggen. Als je in psychische crisis bent, leg je je lot al gauw in handen van je psychiater. Dat is tenslotte je arts en die heeft ervoor gestudeerd, dus die zal het wel weten. Ik denk dan ook dat psychiaters en ook verpleegkundigen zich ervan bewust moeten zijn dat ze die autoriteit hebben. En beter voorzichtig kunnen zijn in het geven van adviezen. Wellicht had ze beter kunnen zeggen: “Je bent erg gevoelig voor stress. Bedenk of je werk niet te stressvol voor je is.”
Psychiaters zouden soms wat terughoudender moeten zijn met het geven van adviezen
Wat mij betreft mogen psychiaters soms ook best wat terughoudender zijn met het geven van adviezen om zo de patiënt te empoweren. Door bijvoorbeeld te zeggen. “May-May, als je het echt wilt kan ik je vraag beantwoorden, maar volg je hart dan kom je er waarschijnlijk zelf wel uit.“
Overigens, heeft Jim dit een keer gedaan. Ik vroeg of hij weer een briefwisseling wilde schrijven met mij over dat ik zie dat mijn psychosen steeds meer uit komen nu. Hij hoorde aan waar het over ging, en zei: ‘Ik denk dat je dat ook prima zonder mij kan.’ Alhoewel ik op dat moment teleurgesteld was, is het toch ook een soort van empowerment.
Bij mijn kliniek heeft een sociaal psychiatrisch verpleegkundige dat ook een keer tegen me gezegd. Ik vroeg me af hoe de enquêtes bij de kliniek verbeterd konden worden. En hij zei: “de wereld is groter dan de Rembrandthof, op een gegeven moment ga je de wereld weer in.” Natuurlijk dien ik zelf ook mezelf te empoweren door toch mijn eigen koers te varen.
En laatst is het me gelukt
Ik bid elke dag onder andere meerdere malen voor een Palestijnse familie. Zoals je misschien weet is daar nu een oorlog gaande. Op een gegeven moment lieten ze me weten dat ze kunnen vluchten naar Egypte, maar dat dat flink veel geld kost. God vroeg me om hen te helpen. Mijn familie en goede vriendin vonden het geen goed idee. Ik heb hen echter toch financieel geholpen. En ik bid en hoop dat ze veilig naar Egypte kunnen vluchten. Al bid ik natuurlijk helemaal voor vrede tussen de mensen in Gaza en Israel. Voor wereldvrede. Een wereld waarin alle kinderen kunnen spelen.
Vind jij het moeilijk om je eigen beslissingen te maken?
Enfin, maar ik vraag me af, herken je dat, dat het moeilijk is om je eigen beslissingen te maken als je psychotisch bent geweest? Dat je misschien te snel mensen om raad vraagt en/of dat mensen zich willen bemoeien met de beslissingen die je neemt?
Terwijl het soms ook wel weer goed is om te luisteren naar adviezen van je dierbaren. Zo heb ik een keer vanuit mijn psychose een heel groot bed besteld, wat ik helemaal niet nodig had. Toen was ik erg dankbaar dat ik dat nog kon afzeggen. Maar goed, ik hoop dat als ik niet psychotisch ben, dat ik dan meer op God en mijn hart durf te vertrouwen.
Lieve groeten,
May-May
Meer lezen over beslissingen en psychose?
- Keuzehulp voor samen beslissen bij Psychose
- Je bent uniek! – herstel herken je soms niet meteen
- 80 tot 100% afgekeurd worden – welke impact heeft dat op je bestaan?
Behoefte aan een luisterend oor?
Wil je je verhaal kwijt? Onze PsychoseNet chatprofessionals staan voor je klaar.
Verder lezen over goede zorg en GGZ?
Onderstaande boeken zijn geschreven door hoogleraar Jim van Os. In deze eerlijke boeken lees je meer over psychose, trauma, de nieuwe GGZ, herstel en veel meer.
Geef een reactie