Ervaringen delen helpt. Linda is een vrouw van begin 50, Ze is rond kerst 2023 in een heftige crisis geraakt. Deze werd gekenmerkt door angst, betrekkingswanen en (zo weet ze nu) paranoia. Het is niet de eerste crisis die ze had, maar wel één van de ergste.
Het is voor het eerst dat ik onderken dat dit een spirituele / psychologische crisis heet.
“Without your wounds where would your power be? It is your melancholy that makes your low voice tremble into the hearts of men and women. The very angels themselves cannot persuade the wretched and blundering children on earth as can one human being broken on the wheels of living. In Love’s service, only wounded soldiers can serve. Physician, draw back.”
~ Thornton Wilder
Deze periode dwingt me (weer) om terug te kijken
Terugkijken naar mijn vroege jeugd. Mijn kleuterjaren, want ik voel me hetzelfde als toen. Zou ik er nu zo aan toe zijn omdat ik in 2018/2019 in een creatieve flow romans en verhalen ben gaan schrijven? Of hebben de lastige leefomstandigheden waarin ik me nu bevind het getriggerd? Het is nog te wazig in mijn hoofd om oorzaak en gevolg duidelijk te krijgen.
In ieder geval, na de kerst ben ik op PsychoseNet terecht gekomen. Na het lezen van de blogs en de herkenning die ik daar vond, voelde het redelijk veilig aan om een paar chatgesprekken te voeren met een hulpverlener.
Eigenlijk heb ik een half leven lang halfslachtig gezocht naar verklaringen en oplossingen. Maar de brei van mogelijke oorzaken was me eigenlijk te veel en te complex om te doorgronden. In de tussentijd moest er ook gewoon nog geleefd (overleefd) worden.
Anyway, terug in de tijd naar de jaren zeventig
Ik was vier of vijf jaar oud en had een verlichtingservaring zoals veel mensen op een spiritueel pad het omschrijven.
Het ging zo:
Op een prachtige dag, een lentedag in 1974 of 1975, huppel ik naar de kleuterschool, intens gelukkig omdat ik die dag mijn blauwe kaftan aan mag.
“Hey! Kijk eens omhoog en luister naar me..“
Ik sta stil en kijk op naar de zon, want daar komt de stem vandaan.
“Kijk eens om je heen en zie dat je één bent met alles en alles is één met jou.“
Ik kijk omhoog, ik kijk om me heen en ik begrijp het. Het was maar een kort telepathisch gesprekje met boven en ik huppel door naar school.
Deze ervaring betekende alles behalve dat een verlicht leven zou volgen
Allesbehalve. Want doodsangsten, verwarring en dissociatie waren er ook. Had ik maar wat hulp gehad, want ik kreeg last van verschijnselen waar ik niet mee kon omgaan en niet kon plaatsen. En waar ik in mijn omgeving ook geen klankbord voor had.
Zoals die keer dat ik van angst geen kleuren meer kon zien en niet meer naar buiten durfde. En de verhitting, de ‘hot flashes’ iedere nacht. Of de visite van de wijze oude man en ‘mijn broertje’ uit ‘een ander universum’. Die in mijn kamer stonden om te vertellen dat we elkaar heel lang niet zouden zien. Wat ze uitlegden aan de hand van een ander begrip van tijd.
Of die keer dat ik terecht kwam in Middeleeuws Londen waar ik op de vlucht was voor iets duisters. En dan waren er de levende geometrische driehoeken die vanuit het niets op me af kwamen. Om maar een paar voorbeelden te noemen die ik me nog goed kan herinneren.
Hoe leg je dit soort dingen uit als kleuterkind?
Maar al had ik het kunnen vertellen, er was niemand in mijn omgeving die me serieus had genomen. En als dat wel het geval was geweest, dan was ik waarschijnlijk naar een psych gestuurd voor een diagnose van het een en ander. Misschien had het me geholpen, maar misschien ook niet.
Rond mijn dertigste had ik wel het idee dat ik ADD zou kunnen hebben, en die diagnose werd inderdaad gesteld. De ADD medicatie zorgde voor psychotisch en bizar gedrag. Maar, dat is een ander hoofdstuk. De keerzijde daarvan laat begrijpen en onderkennen wat er daadwerkelijk aan de hand is, om vervolgens (gericht) hulp te zoeken. Feit is dat er enorme schuldgevoelens bij komen kijken. Ik heb niet alleen mezelf in de weg gezeten, maar heb ook anderen schade berokkend in de zwaardere periodes.
Al zijn de scherpste randjes er nu vanaf
Iedere dag is een gevecht om door te komen. Ik blijf werken (al is het maar een paar uurtjes per week), en op de een of andere manier lukt dat omdat ik gewend ben om met kunst en vliegwerk te navigeren tijdens ups en melt downs.
Omdat de ervaringen van anderen me op dit moment zo goed helpen, wil ik proberen om mijn eigen ervaringen te verwerken in een paar korte verhalen of blogartikelen. Mijn ervaringen delen zal me helpen om alles op een rijtje te krijgen, en het zou mooi zijn als anderen er herkenning in zullen vinden. Ik vind het doodeng en heel moeilijk, maar het is een begin.
Linda is een vrouw van 50. Ze is rond kerst 2023 in een heftige crisis geraakt. Het is niet de eerste crisis die ze had, maar wel één van de ergste.
Meer lezen over ervaringen delen?
- Een ceremonie met liefde en wijsheid – donkere nacht van de ziel
- De zoektocht naar mijn jong overleden moeder – het belang van het levensverhaal
- Kunst en herstel – esthetiek als genezende zalf
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de hoofdstukken van PsychoseNet al?
De professionals van PsychoseNet schreven deze hoofdstukken met betrouwbare, hoopgevende informatie.
Geef een reactie