Gedurende lange tijd is alles door diverse psychiaters uit de kast gehaald om Monique een zo gewoon mogelijk leven te bieden. Maar dit was voor de artsen en voor haar een hele klus. Monique in de blog (Es)ketamine, tussen hoop en zegen: “Geen keer het zelfde.”
In 1996 ben ik begonnen met medicatie en therapie. Altijd hebben de artsen hun uiterste best gedaan en toch …. ik heb een chronische depressie. Deze wisselt qua ernst maar is nooit stabiel. Niet meer dan 2 maal hypomaan geweest. Een manie ken ik niet. Als je de life chart kent, ik zit zelden in het blokje lichte depressie met weinig of geen beperkingen. Functioneren is op zijn minst met moeite en daarom meldde de psychiater mij – na overleg – aan voor een ketamine behandeling.
In het LUMC liep toen een wetenschappelijk onderzoek en ik mocht daar aan meedoen
Op dit moment is het nog zo dat alle mogelijke behandelingen voor depressie doorlopen moeten zijn. Dus medicatie, gedragstherapie, ECT’s. Als niets langdurig helpt kun je in aanmerking komen.
Voor zover ik weet bestaat deze behandeling per neusspray maar het LUMC doet het tijdens een opname door middel van een infuus.
Vorig jaar zomer was de eerste kuur. De eerste keer vond ik zo spannend en de ervaring zo bijzonder dat de eerste gift werd gestaakt. Er is toen veel gesproken door de artsen en met de artsen en er is gekozen om de dosering te verlagen en dan door te gaan. Ketamine is ‘gewoon’ een medicijn wat een bijzondere werking heeft. Het infuus wordt geplaatst en alleen tijdens het inlopen zit je aan een lijntje. Verder alleen het ‘naaldje’ wat af en toe doorgespoten moet worden.
Je voelt dat het inwerkt in mijn geval door tintelingen in mijn gezicht, handen en voeten. En dan doet het ‘iets’ in je hoofd. Geen keer het zelfde. Bij iedereen allemaal anders.
Maar na 3 giften raakte de zwaarte van mijn schouders en het hoofd werd langzaam helder. Wat nog bijzonderder was is dat ik met opstaan weer zin in de dag had. Ik begon langzaam weer actief te worden. En die eerste keer voelde ik me na de 6 giften in 2 weken goed. Familie en vrienden maakten zich wel zorgen want zij vonden het op (bijna) hypomaan lijken.
Door wat gedoe met mijn gezondheid, een operatie eind 2021, liep het met de depressie toch weer uit de hand
Maar begin dit jaar mocht ik weer voor 2 weken naar het LUMC voor de ketaminekuur. Binnen twee weken zat ik van een ernstige depressie op hypomaan. Weer was de zin in het leven terug.
Bij mij is het niet zo dat ik weken aan 1 stuk hypomaan blijf, langzaam zakt de stemming. Er werd toen besloten om in de weken 23 en 24 voor een derde ketaminekuur te gaan. De opleving was deze derde keer minder goed. Voor mij nog altijd heel acceptabel. Daarbij is het belangrijk te weten dat ook thuis de stemming nog wat toeneemt.
Omdat ik zo onstabiel ben is er ook al een datum gezet voor de 4de kuur, 4 september is de opname. Het weekend wat er in valt mag ik als ik me goed voel naar huis. 11 september mag ik me dan weer melden en op vrijdag 16 september kan ik dan weer opgepept naar huis.
Monique is bipolair. Zij deelt haar ervaringen (tot nu toe) met een ketaminekuur.
Meer over ketamine
- Ketamine bij bipolaire stoornis?
- Is ketamine beschikbaar tegen depressie?
- Kan ik ketamine gebruiken voor mijn terugkerende depressies?
Geef een reactie