Nanette Waterhout schrijft gedichten. Het schrijven is voor haar een manier om dingen die ze meemaakt te verwerken en ze gebruikt haar gedichten als onderdeel van haar herstelverhaal. ‘Dat dichten zit vast in de familie.’
‘Mijn moeder die ook psychische klachten had, uitte zich ook in gedichten. In 2000 pleegde zij suïcide. Haar gedichten zijn mijn dierbaarste bezit van haar. Ze hebben mij later in het leven geholpen tijdens mijn eigen moeilijke periodes, gaven troost en inzicht. Het gedicht terugblik is van mijn moeder. Ik heb mijn moeder postuum nog beter leren kennen en begrijpen door haar gedichten. Het mooie vind ik ook dat ik zie dat mijn dochter van 14 de dichtvorm hanteert om haar emoties uit te drukken. ‘
Depressie
Mijn zelf
Zelfvertrouwen
Niet bij machte het te ervaren
Losgeslagen gevoel
Speelbal op een zee van emoties
Chaos tussen verstand en gevoel
Volkomen afgesloten zijn
Blokkades
Verstikkend gevoel
Robotachtig functioneren
Arvid
Kunnen paranormalen jouw gedachten lezen?
Kan dat aan de hand van jouw foto?
Verspreidt de KPN deze gedachten via zijn kanalen?
moet je daarom voor je leven vrezen?
Jouw stemmen
Gaan met jou aan de haal
Jouw psychotische gedachten
Vertellen jou een naar verhaal
Dat je daar gek van wordt
Lijkt mij vrij normaal
Waarom
Waarom moest ik steeds
De zijwegen betreden
En dekte de opgelopen
Verwondingen toe
Door zo met de dingen om te gaan
Heb ik steeds de confrontatie
Met mijzelf gemeden
Oceaan
Ruisende oceaan,
Zandkorrels in mijn haar
Rust in mijn hoofd
Word ik mij gewaar
Rust in mijn hoofd
Zand in het haar
De oceaan die ruist
Niets meer te zwaar
Zijn
Eenzaam
Niet kunnen delen
Pijn
Niet kunnen voelen
Verdriet
Niemand die het ziet
Schaamte
Voorbij
Het mag er nu zijn
Ik mag er nu zijn
Ik kan eindelijk mijzelf zijn
Zelfvertrouwen
Bedekt
Soms even voelbaar
Het zelfvertrouwen
Levens vatbaar
Wederopbouw
Vanuit het zelf
Is daar het weten
Vertrouwen
Peilers benodigd
Voor wederopbouw
Mijn weg
De mist trekt op
Doet Schoonheid ontstaan
Nader komen tot mijn wezen
Deze weg zal ik gaan
Zoekend
Hopeloos zoekend
Niet wetend waarheen
Zocht ik het leven
Dat verdwenen scheen
Keerpunt
Jezelf zien staan
Confrontatie
Momentopname
Herkenning
Keuze kan worden gedaan
Mijn kind
Mijn kind, zo lief, zo kwetsbaar
Juist jij werd zo verwond
Waarom kreeg je niet de liefde
Deed hij alsof je niet bestond
Geestelijk lijden
Doet zo’n pijn
Waarom moest jouw leven
Zo eenzaam zijn
(gedicht van mijn moeder over mij)
Terugblik
Was het ijdelheid
Toen ik meende
Ik kan het wel alleen
Dit idee moest ik laten varen
Toen de stroom van gevoelens
In alle hevigheid verscheen
In het niets te zijn
Het vertrouwen in Jezelf
Niet meer te kunnen ervaren
Ondoordringbare lagen
Afgesloten zijn
Innerlijke kracht niet meer te ontwaren
Tollende gedachten
Gedachten
Die tollen
Alsof Ze
Me dollen
Heftiger
Meer en meer
Harder
Tekeer
Wat
Is waar?
En
Wat niet?
Daar gaan
We weer
Hoe lang
Van bank
Naar bed
Van bed
Naar douche
Een warme douche
Als hoogtepunt
Echte rust
Wordt niet gegund
Spanningen
Geluid komt door de muren
Minuten die tikken,
Door als uren
Uren die
Voelen als dagen
Hoe lang
Moet ik het deze keer (ver)dragen?
Leermomenten
Weer die boosheid
Ik schrijf allang geen epistels meer
Weer geraakt in gevoel van onrecht
Het doet nog steeds zeer
Hoe hard ik ook probeer,
Iedere keer weer
Zou er een moment komen
Dat ik het leer?
Pokkezooi
Druk in mijn hoofd
Hoofd onder druk
Piekeren op kracht
Krachtig piekeren
Stormen die razen
In mijn kop
Op zijn kop
Rust in mijn hoofd
Hoe fijn zou dat zijn?
Pok-pokkezooi!
Onmacht
Ik voel
Onmacht
Daar is het weer
Ik voel
Ongelijkwaardig
Keer op keer
Ik voel
Onmacht
Steeds meer
Ik merk
Verdriet
Die raakt
Ik merk
Boosheid
Die Misselijk maakt
Nou moe
Moe ilijk
Moe ten
Moe ite
Moe deloos
Moe
Verdriet
Verdriet
Wat je niet hoort
Niet ziet
Voelen
Des te meer
Het doet behoorlijk zeer
Achterdocht
Gevochten
En overwonnen
En inzicht bovendien
De depressie
Voor vol gezien
Ingewikkeld
Achterdocht
Maakt zich meester
Gedachten
Gaan met mij aan de haal
Vertellen
Een ingewikkeld verhaal
Van onmacht
En onrechtvaardigheid
Ik raak de weg
Een beetje kwijt
Jouw ogen
Jij die mij
Liet kijken
Door jouw ogen
Door jou
Kan ik nu ervaren
Hoe mooi
Die momenten waren
Rust in mij
Een paars bruine gloed
Over de hei
Zon aan de hemel
Rust in mij
Rust en een lach
Aan mijn zij
Een heerlijke nazomerdag
Op de elspeter hei
Gloed
Het geraamte
Van de boom
In al zijn pracht
Herfstkleuren
Het zonnetje
Straalt zacht
Een paarse bruine
gloed
Over de hei
De natuur
In al zijn schoonheid
Raakt mij
Nanette Waterhout – ervaringsdeskundige binnen een FACT-wijkteam in Hoorn centrum.
Meer van Nanette Waterhout:
Video herstelverhaal van Nanette Waterhout
Waarom herstelverhalen van ervaringsdeskundigen waardevol zijn voor iedereen
Overlijdensrisicoverzekering: een dure grap als je een psychiatrisch verleden hebt
Waarom je verhaal delen jou én anderen helpt
Hoe familie en vrienden in de psychiatrie bondgenoten kunnen zijn
Geef een reactie