Ik heb al ruim 40 jaar een uitgebreide voedselallergie en leef al bijna 28 jaar met een bipolaire stoornis. Door de jarenlange gevolgen van de voedselallergie kwam ik begin 1987 terecht in de eerste en laatste manisch depressieve psychose van mijn leven.
Gelukkig zijn er tegenwoordig goede stemmingsstabilisatoren om een bipolaire stoornis te behandelen. Dankzij een uitgebreid allergologisch onderzoek weet ik welke voeding goed voor me is. Sindsdien heb ik nog maar twee keer per jaar migraineaanvallen in plaats van iedere maand.
Na een ziekteperiode, stroomde ik in 1987 weer in als fulltime groepsleerkracht binnen het speciaal onderwijs
De beperkte hoeveelheid energie bleef me parten spelen na het werk. Na 30 jaar werkzaam te zijn geweest in het onderwijs werd ik uiteindelijk volledig afgekeurd. Daar had ik grote moeite mee.
Ik besloot de ochtenden bewust actief in te vullen met sport, dans en zingen. ’s Middags kan ik schilderen in de stijl van Hundertwasser. Ik schrijf gedichten en werk als vrijwilliger aan de telefonische hulplijn van de VMDB voor lotgenoten en betrokkenen: 0900 5 123 456.
Dichten geeft mij de ruimte om vanuit mijn gevoel ongemerkt toe te schrijven naar hoop en vertrouwen
Het licht. Tijdens slapeloze nachten, een depressie, vanuit het donker of onrust.
Door te schilderen in de stijl van Hundertwasser, heb ik de vrijheid puur vanuit mijn gevoel te tekenen en te schilderen. Omdat leven met de bipolaire stoornis en voedselallergie vraagt om de nodige begrenzing, vind ik het heerlijk zo vrij te mogen werken.
Weten
Weten
het gaat nooit over
Altijd sluimerend aanwezig
om opeens volledig
door te dringen in
alle poriën van je bestaan
Het denken vertraagt
draait rond in cirkels
De leegte ontstaat
Voortdurend repeterende
gedachten
Oplossen in het niets
brengt rust
Weten dat je
gedachten kunt sturen
Mindful vanuit het nu
Praten en medicatie
scheppen ruimte
tegen de storm in je hoofd
Samen of alleen op pad gaan
al is de energie er niet
jezelf toestaan af te wachten
tot het levensgevoel er weer is
Weten voor een volgende episode
Dit is niet het einde van je bestaan
Hoe moeilijk en donker ook
de leegte zal verdwijnen
met liefde en levenskracht
Familiegeheim
Het levensverhaal is al bezig
op de dag dat ik op de wereld kom
Mijn geboorte sluit naadloos aan
bij het begin van een nieuw hoofdstuk
Ouder geworden belangstellend vragend
spreken de ouderen een andere taal
Zoekend naar antwoorden kom ik terecht
bij een van de eerste hoofdstukken van mijn verhaal
Woorden op papier vertellen
een pijnlijk hartverscheurend bestaan
Zonder het te weten laat ik oude verhalen
opnieuw tot leven komen
De mensen van dichtbij sluiten hun ogen
schermen zich af verdringen verdrietige beelden
Dekken ze toe met de mantel der liefde
Ontkennen een wezenlijk aspect
van mijn bestaan gekleurd en ingekleurd
door de geweven draden uit een moeilijk verleden
De stof dwarrelt op komt in beweging
Verhalen in de tijd verweven met mijn zijn
Spoken van vroeger zichtbaar in het nu
De geschiedenis herhaalt zich
Alleen gelaten maar niet alleen
Mijn leven verbonden door ragfijne draden
met het lot van vroeger waar alles eens begon
Alleen maar niet eenzaam
Sterk en gesterkt diep van binnen weten
de ontmoeting met mijn oma
Ons verhaal samen laten klinken
in het nu voelt als een bevrijding
voor ons allebei
Mijn gevoel is teruggekomen
Stil
Luister
Is het echt of verbeelding
omdat ik dit zo graag wil
Leg mijn oor opnieuw te luister
Van binnen word ik helemaal stil
Hoor een vrolijke melodie
Vol gevoel en levensvreugde
In elke vezel van mijn lijf
Durf het bijna niet te geloven
Bang dat het voelen weer verdwijnt
In mijn hoofd klinkt echt een deuntje
Vol gevoel en tederheid
De deur naar het leven staat weer open
De sleutel opgeborgen voor onbepaalde tijd
Laat het gevoel nu maar stromen
Het overtreft mijn stoutste dromen
Mijn gevoel is terugkomen
Het lag te slapen op een geheime plek
Ergens ver weg gestopt in mijn lijf
Nu staat de deur zomaar weer open
Opnieuw ga Ik er goed voor zorgen
Elke dag en nacht die komen gaat
Geef het de ruimte en wanneer het me
toch verlaat
Dan weet ik dat het terug zal komen
Op kousenvoeten weliswaar
Het zal er zijn
me blijven verrassen
Zoals dit nu al jaren gaat.
Truus Zeegers
Meer gedichten lezen van Truus? Ga dan naar haar Facebookpagina.
Geef een reactie