Nadya is na een langdurige psychose en opname in het buitenland gediagnosticeerd met een bipolaire stoornis, type 1. In deze blog schrijft ze over tools die haar helpen bij herstel; het geloof de islam, het doen van vrijwilligerswerk en schrijven.
Na jarenlange ontkenning en schaamte durf ik er sinds drie jaar nu open over te praten en als ervaringsdeskundige vrijwilligerswerk te doen om anderen te helpen.
Na drie jaar stabiel was het afgelopen jaar weer tijd voor een terugval
Het was de eerste keer dat ik mijn tools, die ik na mijn terugval in 2015 had ontdekt, diende te gaan gebruiken. Ik zat toen anderhalf jaar in de ziektewet, omdat ik totaal niet wist hoe ik moest herstellen. Daarnaast had ik toen nog niet aanvaard dat ik bipolair was en nam ik voor een langere tijd medicatie, omdat ik nog geen troostend gedrag kon tonen om mijzelf te steunen.
Het duurde daarom ook een tijd voordat ik wist wat voor mij hielp om mijzelf te troosten wanneer ik mij eenzaam en onbegrepen voelde.
Ik kon nog geen verbinding leggen met mijn gedachtes en gedrag en mijn emoties gingen alle kanten op
Ook moest ik tijdens mijn terugval in 2015 verwerken dat ik mijn droom om als advocaat te werken diende op te geven. Dit was geen passende baan voor mijn gezondheid, daar was ik op een harde manier achter gekomen, namelijk door een terugval.
Ik kwam erachter dat er veel woede in mij zat door de beslissing mijn droom te moeten opgeven. Daarom begon ik kickboks les te volgen en ik merkte al snel dat dit mij troost bood.
Ik heb altijd een haat-liefde verhouding gehad met medicatie
Enerzijds hou ik van de rust in mijn hoofd door medicatie, maar anderzijds haat ik de bijwerkingen die blijvend zijn. Mijn zelfbeeld verandert compleet als ik medicatie inneem, omdat gewichtstoename en huiduitslag o.a. bijwerkingen zijn waar ik last van heb. Dit is niet fijn wanneer ik in een depressieve periode zit, waarbij ik al hard ben tegen mijzelf.
Door de medicatie heb ik vaak een hongerig gevoel en last van toename in eetlust. Ook reageert mijn huid er slecht op en krijg ik uitslag op mijn gezicht. Daarnaast word ik vermoeid door de medicatie, waardoor ik weinig energie heb op een dag.
In 2017 ontdekte ik dat mijn geloof, de islam, een tool was in het nemen van medicatie
Ik deed namelijk dat jaar voor het eerst sinds tijden mee aan de ramadan, omdat ik medicatievrij was. Hierin leerde ik om te gaan met een hongerig gevoel en niet toe te geven aan mijn eetlust. Ik merkte ook dat ik na een paar dagen meer energie kreeg door het vasten.
Tijdens mijn herstel afgelopen maanden deed ik aan intermediate fasting, zodat ik de bijwerkingen van mijn medicatie onder controle kon houden en niet te veel in gewicht aan ben gekomen.
Daarnaast staat liefdadigheid centraal tijdens de ramadan en ontdekte ik dat vrijwilligerswerk een goede tool was voor mij om na een terugval rustig aan terug te keren in de maatschappij.
Ook gebruik ik het doen van vrijwilligerswerk als tool wanneer ik stabiel ben
Omdat ik van mijzelf een zorgzaam en behulpzaam persoon ben en deze eigenschappen in mijn huidige baan als jurist niet van toepassing zijn.
Wanneer ik een terugval heb, is het bij mij belangrijk dat ik me sociaal isoleer en om deze reden zat ik vanaf begin dit jaar in sociaal isolement. Afgelopen maand (maart) zat ik net in mijn laatste fase van herstellen, doordat ik weer was begonnen met werken op kantoor in plaats van thuis.
Helaas kwam de coronacrisis om de hoek kijken
Moeite met het sociaal isolement zelf had ik niet, omdat ik hier al in zat en dit ook gewend ben inmiddels. Ik had wel moeite met mijzelf stabiel houden zonder medicatie. Omdat ik mij weer goed voelde, triggerde mijn creativiteit een hypomanie aan.
Daarnaast had ik veel prikkels van het sensationele nieuws rondom het coronavirus. Iedereen die ongezout zijn ‘waarheid’ aan je opdringt, oftewel zijn angsten met je wilt delen.
Een tool die ik daartegen gebruik is vanuit mijn frustratie artikelen schrijven
Ook deelde ik mijn tips omtrent wat te doen bij sociaal isolement, zoals het maken van een dag planning. Structuur zorgt er bij mij grotendeels voor dat ik stabiel blijf.
Ik merk dat schrijven helend werkt in een herstelfase. Door iets op papier te zetten en terug te lezen, je sneller je emoties verwerkt. Daarom schrijf ik naast artikelen ook gedichten. Terwijl ik dit schrijf doe ik mee aan de ramadan en merk ik dat dit wederom een positief effect heeft op mijn gezondheid.
Nadya van der Sluis is 33 jaar, werkzaam als jurist bij het Ministerie van Justitie & Veiligheid. Daarnaast is ze vrijwilliger bij patiëntenvereniging plusminus – Leven met bipolariteit. Op haar Linkedin deelt ze haar artikelen en op haar instagram: ‘Bipoetry’ deelt ze haar gedichten.
Meer informatie:
- Informatie over bipolaire stoornis
- Wat als ik met mijn bipolaire stoornis onverhoopt corona krijg?
- Hypomaan door coronatijd
Fotocredits: Philip van den Dool
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Wil je PsychoseNet steunen?
Wordt donateur en help ons om mooie projecten te realiseren.
Geef een reactie