Hopensjouwer vindt het niet leuk dat dingen zomaar kwijt kunnen raken. Soms zou hij willen dat hij de over de bijzondere krachten van Harry Potter beschikte. Helaas is dat niet het geval. Een smeekbede aan de heilige Antonius brengt in voorkomende gevallen uitkomst. Mooie blog over de neigen tot dwangmatig ordenen.
Het gebeurt om de haverklap dat ik ineens dringend iets moet hebben – zoals een boek, paperas of wat dan ook. Tot dat moment ligt het alsmaar ongevraagd voor mijn snufferd, maar zodra ik het nodig heb, is het ineens foetsie. Uitermate frustrerend. Soms zou ik net als Harry Potter met de spreuk ‘Accio [naam van het voorwerp]’ het gezochte voorwerp uit een vergeten hoek naar me toe willen laten vliegen. Want al beschouwde José Saramago chaos slechts als orde om te worden ontcijferd, toch raak ik soms totaal de weg kwijt in die wirwar van boeken, mappen en paperassen.
Een sluitend systeem
Hoewel ik overbodige papieren gelukkig steeds beter kan opruimen (zie mijn eerdere column ‘Opgeruimd staat netjes’), blijft toch de vraag: wat doe ik met de spullen die ik nog wél nodig heb? Al jaren zoek ik wanhopig naar een sluitend systeem waarmee ik alles overzichtelijk kan opbergen en zo het Grote Overzicht kan herwinnen. Voor iemand die net als ik kampt met een vorm van autisme, is zoiets welhaast van levensbelang. Om orde te scheppen in mijn boekencollectie ontwierp ik ooit zelfs een eigen classificatiesysteem met een zesletterige codering XX/XXXX. Daarbij duiden de eerste twee letters het hoofd- en subthema aan (zo slaat ‘GA’ op ‘Geschiedenis/Algemeen’ en TN op ‘Taal/Nederlands’), terwijl na de schuine streep de eerste vier letters van de auteur staan (met daarachter zonodig nog extra letters/tekens). Zo slaat ‘TC/RENK 95’ op de Schrijfwijzer uit 1995 van Jan Renkema (thema Taal/Communicatie).
Iets dwangmatigs
Ik weet het: al dat georden heeft soms iets dwangmatigs. Zo raak ik al uit mijn doen als knipsels niet netjes op volgorde liggen of als van een serie artikelen over een bepaald thema een aflevering ontbreekt. Alsof daarmee de orde van het Universum is verstoord. Maar maak je geen zorgen: verder gaat het best goed met mij…
Verder heb ik al jaren een grote archiefkast met hangmappen (met een iets andere codering), maar ook daar rijst de vraag waar ik sommige papieren moet opbergen. Die schrijftips van afdeling Communicatie bijvoorbeeld: horen die nu onder de W van Werk-communicatie of toch onder de T van Taal? Hoewel ik soms grote opruiming hou (waarbij overbodige knipsels naar het ‘ronde archief’ gaan en oudere evergreens naar het ‘depot’ in mijn berging), krijg ik die alsmaar groeiende stapel paperassen maar niet getemd. Ook ben ik regelmatig wanhopig op zoek naar een boek – zeker als ik het geleend heb van iemand die het weer terug wil hebben. En ondanks mijn classificatiesysteem kan het gebeuren dat ik van een net gekocht boek thuis al een exemplaar heb.
De heilige Antonius
Een kleine bekentenis: als ik wanhopig zoek naar een onvindbaar voorwerp, richt ik me – naar beproefd katholiek recept – weleens tot de heilige Antonius: ‘Antonius, beste vriend, zorg dat ik mijn [vul maar in] weer vind.’ Ik weet het: dat riekt wel erg naar bijgeloof, maar ik had gelezen over anderen die er baat bij hadden gehad – en niet geschoten is altijd mis. En geloof het of niet: het heeft zowaar een paar keer geholpen. Plots wist ik weer waar ik de reservesleutels van een vriend had neergelegd, en op miraculeuze wijze vond ik een contactlens terug die spoorloos verdwenen was nadat hij uit mijn oog was gefloept (ik verloor hem in de studeerkamer, en plots zag ik hem in mijn huiskamer op mijn leestafel liggen). Al gebiedt de eerlijkheid om te vertellen dat Antonius niet altijd thuis geeft. Ondanks herhaalde smeekbeden vertikt hij het om een zeldzaam boek terug te helpen vinden dat ik ooit van iemand had geleend. De goeie man zal wel een drukke agenda hebben, denk ik dan maar…
Een beetje chaos kan soms ook een zegen zijn
Op zich is dat geen ramp. Een beetje chaos kan soms ook een zegen zijn, omdat je dan iedere dag weer iets terugvindt dat je kwijt was. Soms ook kom ik ineens een interessant boek tegen waarvan ik niet meer wist dat ik dat had. Zo heeft iedere dag weer opnieuw een verrassing in petto.
Geef een reactie