Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Jim van Os

Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht.

Jim van Os werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.

Jim van Os schreef deze toegankelijke boeken:

Trauma Begrijpen in 33 vragen

Psychose Begrijpen in 33 vragen

Neurodiversiteit Begrijpen in 33 vragen

We zijn God niet

It’s the relationship, stupid

"It’s the relationship, stupid!" schrijft Psychiater Jim van Os. Want psychisch lijden isoleert. Maar herstel begint juist bij verbinding.

“It’s the relationship, stupid!” schrijft Psychiater Jim van Os. “Want psychisch lijden isoleert. Maar herstel begint juist bij verbinding”.

De sleutel tot verandering

In de wereld van de psychologie en psychiatrie vliegen de paradigma’s en theorieën je om de oren. Maar als we één ding met zekerheid kunnen zeggen, één conclusie die keihard uit honderden wetenschappelijke onderzoeken naar voren springt, dan is het dit: als je psychisch lijdt, is de belangrijkste factor die je kan helpen – een ander mens.”

Ja, echt. Niet de nieuwste medicatie. Niet de ingewikkeldste psychotherapeutische methode. Maar simpelweg de aanwezigheid van een ander die werkelijk contact maakt. En dat is fascinerend, want het roept de vraag op: hoe kan het dat een ander mens zo’n verschil maakt in iets dat vaak zo ongrijpbaar lijkt?

Psychiatrie: pre-wetenschap of niet?

De psychologie en psychiatrie staan geregeld ter discussie. Zijn het wel ‘echte’ wetenschappen? Volgens de beroemde wetenschapsfilosoof Thomas Kuhn bevinden deze disciplines zich misschien nog in een “pre-wetenschappelijke” fase. Want eerlijk is eerlijk: we begrijpen bewustzijn niet echt, laat staan de aard van psychisch lijden. Maar wat we wél weten – dankzij talloze randomized controlled trials – is dat psychisch lijden kan veranderen. En de sleutel tot die verandering? Een ander mens.

Hoe werkt dat dan?

Een ander mens kan in contact treden met degene die lijdt. En dat contact is een krachtig instrument. Waarom? Omdat het lijden in dat contact een beetje “over kan gaan” naar de hulpverlener. Via wat we “presentie” noemen, kan de ander ruimte bieden om het lijden te delen, woorden te geven, en grip te krijgen op dat wat overweldigend voelt.

Want dat is vaak het probleem bij psychisch lijden: het is machtig, groot, en allesoverheersend. Het dwingt je in een hoek waar je het idee krijgt dat je geen controle meer hebt. Maar zodra je samen met iemand woorden vindt voor je angst, je stemmen, je doodswens of je zuchtigheid, kun je je er anders toe gaan verhouden. En met die nieuwe taal komt ruimte. Ruimte voor grip. Ruimte voor verandering.

Toekomst en perspectief

Het allerergste aan psychisch lijden? Dat de toekomst verdwijnt. Hopeloosheid slaat toe. Maar de geruststellende aanwezigheid van een ander mens kan iets van een toekomst terugbrengen. Een sprankje perspectief. Want als iemand je niet opgeeft – zelfs als jij jezelf hebt opgegeven – kan er iets veranderen.

Die ander kan je verleiden om te praten. Om te vertellen. Om te ontdekken waar het wringt, waar het pijn doet, en wat er anders moet. En daarmee ontstaat er een klein maar belangrijk begin van herstel.

Werken aan verandering

Psychisch lijden vraagt bijna altijd om verandering. Het is veranderwerk dat gedaan moet worden. En dat is precies waar een ander mens onmisbaar voor is. Samen ontdek je wat er nodig is. Misschien een nieuwe manier om naar jezelf te kijken. Of om je trauma’s te integreren. Misschien werk je aan je relaties, je lifestyle (die speelt vaak een enorme rol), of de manier waarop je zin en betekenis aan je leven geeft.

Wat het ook is: je hebt een ander nodig om nieuwe wegen te vinden. Iemand die naast je staat. Die je de ruimte geeft om te worstelen, maar je ook helpt om stappen te zetten, hoe klein ook.

Alles is relatie

De kern van deze boodschap? Alles is relatie. Psychisch lijden isoleert. Het breekt je los van anderen, van de toekomst, en vaak ook van jezelf. Maar herstel begint bij verbinding. Het is de ander die je kan helpen om de eerste stap te zetten, om weer grip te krijgen, om weer mens te worden.

Dus de volgende keer dat je je afvraagt wat écht werkt in de psychiatrie, denk dan aan de woorden: It’s the relationship, stupid.

Meer lezen van Jim van Os?

Meer lezen over relaties en goede behandeling in de GGZ?

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Ken je de mini-College’s van PsychoseNet al?

Bekijk PsychoseNet college’s van Jim van Os over zorg en herstel, van depressie tot psychose.

Mini-college: Wat is het ecosysteem mentale gezondheid (GEM)
Mini-college: Wat is het ecosysteem mentale gezondheid (GEM)
Mini-college: Mini-college: Waarom moeten we af van diagnoses als depressie? door Jim van Os
Mini-college: Wat heb je nodig voor een goede behandeling?
Mini-college: Wat betekenen de DSM-diagnoses die bij psychose gesteld worden?
Mini-college: Wat is het probleem met de diagnose schizofrenie?
Mini-college: Wat is psychisch lijden – en wat doe je er aan?
Mini-college: Mini-college: Waarom moeten we af van diagnoses als depressie?
Mini-college: Wat heb je nodig voor een goede behandeling?
Mini-college: Wat is psychisch lijden en wat doe je er aan?
previous arrow
next arrow

Reacties

8 reacties op “It’s the relationship, stupid”

  1. Miriam Zandstra

    Hey Jim,

    Zo ontzettend waar wat je schrijft! Blijkbaar heb ik ook de ander nodig om mijzelf te kunnen vinden, om een beetje grip te ervaren. Een bevriende betrokken ‘penpall’ heeft mij al meerdere malen een stukje (of meer) uit het dal gehaald. Dus inderdaad een ander die werkelijk contact maakt, woorden helpt te vinden,
    de ander ruimte bieden om het lijden te delen, en grip te krijgen op dat wat overweldigend voelt. En bijvoorbeeld kleine praktische tips geeft.
    Mijn ervaring met mijn hulpverleners is dat er afstand blijft, en dat ze in een bepaalde format vast zitten, zodat er niet ‘out of the box’ gedaan kan worden. Terwijl je je tegelijkertijd wel moet hechten aan zo’n therapeut om op te kunnen oefenen en om te durven over je trauma’s te gaan praten, bijvoorbeeld.

    Ik stuur deze blog ook op naar mijn therapeuten, zoals ik in een andere reactie hierboven ook las!

    Greetz, Miriam

    ( zie ook mijn blog; https://www.psychosenet.nl/hechtingsproblemen-begrijpen/)

  2. Suus

    Hoi Jim,

    Bedankt voor dit mooie blog. Het is een zielsconnectie met een ander, wat nodig is om te kunnen genezen/helen. Een echte verbinding en niet een uit het boekje. Als ik een echte verbinding aan ga met een ander, voelt het alsof alle energie vanuit een plekje uit mijn lichaam vervloeit met de ander. Ik vergelijk het met liefde en ik denk dat dit is wat de wereld nodig heeft. Verbinding. Niet alleen bij psychisch lijden.
    Toch zijn veel mensen bang om zo’n connectie te maken. Het wordt al snel verkeerd geinterpreteerd (verliefdheid, afhankelijkheid, teveel openheid…). Dat maakt het voor mij persoonlijk lastig om het aan te durven. Dat is jammer!

    Suus

    1. Maria

      Ik maak ook graag zielsconnecties Suus, maar als ik mijn been breek hoop ik alleen dat deze goed gezet wordt. Verdere zielsbetrokkenheid is dan bijzaak.
      Van een GGZ-hulpverlener hoop ik tot nu toe meestal vergeefs dat deze mij helpt mij weer in mijn kracht te zetten. Dat is iets wat op mijn eigen schouders neer komt. Ook als een hulpverlener de presentie van Jim van Os leek te zoeken probeerde deze mij in de rol van zwakke betreurenswaardige patient te duwen. Daar pas ik voor.
      Maar mooi dat anderen zich wel in dit blog herkennen. We hebben kennelijk niet allemaal dezelfde insteek.

      1. Mar

        Dag Maria,

        Of ik heb gewoon een andere ervaring. En iedereen ervaart hulp ook weer anders. Dat kan heel goed gaan maar ook verkeerd uitpakken. Die ervaring heb ik ook bij andere hulpverleners gehad.

  3. Ha Jim,

    Prachtige blog!

    “Want als iemand je niet opgeeft – zelfs als jij jezelf hebt opgegeven – kan er iets veranderen.”

    Mooi….

    Groetjes,
    May-May

  4. Mar

    Ik heb deze even doorgestuurd naar mijn therapeute. Precies dit is wat zij uitdraagt. Betrokken, samen met mij zoekend wat er nodig is en dat ik weer perspectief en regie krijg. De ruimte krijgen om zelf te groeien. En dat is hard werken! Er wordt veel gevraagd. Maar het werkt wel. Je zal ze maar treffen gewoon in de ggz;)

  5. Renée van der Veen-Jansen

    Wat mij betreft is dit de beste Blog ooit. Zowel qua inhoud als qua presentatie. En de Blog roert me diep “ iemand die je niet opgeeft….” , dank je wel GGZ, dank je wel
    Jim van Os.

  6. Maria

    Dag meneer Van Os,

    Ik snap uw betoog en geloof dat hier ongetwijfeld onderbouwing voor is, maar ik als patiënt kreeg de kriebels van een psychiater die die presentie van u uitoefende met een soort almachtige overdreven betrokken vaderlijke toon.. brr.
    Ik heb en had veel liever uitleg.. met mij inderdaad uitzoeken het hoe wat waarom en waarheen.. maar met mij daarbij als volwaardig volwassen intelligent medemens, degene die weer in haar kracht komt door in haar kracht gevoed te worden.
    Het dragelijk maken van mijn psychisch lijden moet verder dan dat beslist NIET van hulpverleners komen. Sorry hoor. Dat schept wat mij betreft verkeerde verhoudingen.
    Een figuurlijke arm om mijn schouders hoopte ik van mijn naasten te krijgen. Dat dit in mijn sociale context moeilijk is wil niet zeggen dat een therapeut die rol van mij mag hebben.
    Het zit inderdaad in de relatie, ben ik met u eens, maar laat die professioneel blijven alstublieft, anders is het pas stupid. De psychiater die “vaderlijk betrokken luisterde” ving bij mij bot.
    Maar misschien is een soort vaderlijke betrokkenheid niet wat u met presentie bedoelt. Ongeacht.. ik houd de relatie liever zuiver professioneel.. meer afstand graag dan u lijkt te betogen.

    Verder dank voor al uw werk en uw antwoorden op mijn ingezonden vragen. Veel van wat u brengt waardeer ik zeer.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *