Yasmaine schrijft een blog over wat kwetsbaarheid met zich meebrengt. “Een oprechte en echte connectie”
Dat kwetsbaarheid een gave kan zijn, is bij velen bekend. Naast een gave is je kwetsbaar durven opstellen ook een kracht. Je komt hierdoor dichter bij jezelf maar ook bij anderen. Je maakt een oprechte en echte connectie. Van mens tot mens, hart tot hart.
Kwetsbaarheid als gave
De afgelopen jaren ben ik door mij kwetsbaar op te stellen, maar ook door oprecht te luisteren en te voelen dichter bij de essentie gekomen van een waardevol leven. Want hoe vaak luisteren we maar half naar elkaar? Of luisteren we met een oordeel gebaseerd op ons eigen referentiekader? Pas wanneer je echt oprecht hoort wat iemand duidelijk wil maken kun je nader tot elkaar komen.
Hetzelfde geldt voor het ‘er zijn’, de zogenaamde presentiebenadering. Hoe vaak staan we wel niet half in contact en zijn we half met ons hoofd ergens anders? En hoe komt dit over, hoe voelt dit voor je gesprekspartner? Er echt zijn… doet zoveel goed voor jezelf en de ander.
In het hier en nu zijn klinkt misschien wat zweverig , maar is eigenlijk een hele nuchtere benadering om jezelf niet te laten afleiden door zorgen voor morgen of triviale gebeurtenissen. Het verleden is geweest, en de toekomst is onzeker… Het enige wat we hebben is het nu.
Door al dit soort levenslessen ben ik een vollediger en gelukkiger mens geworden, en ook een fijnere vriend en hoopverlener.
Mijn wens is dat we als vriend, ervaringsdeskundige en hulpverlener meer met ons hart gaan werken, in plaats van met het hoofd (lees: vaststaande werkwijze, protocollen en vooroordelen). En dat hierdoor mensen zich veel meer gezien en gehoord voelen. Dit kan een behandelrelatie, vriendschap en zelfs levens redden.
Ook interessant
Geef een reactie