Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Auteur

Lotuslicht

José Smit schrijft onder de naam Lotuslicht op PsychoseNet. Ze kreeg op haar 49e haar eerste langdurige psychose met verlichtingservaringen

José haar leven is sindsdien enorm veranderd, ze leeft ze met psychoses en perioden in rustiger vaarwater.

Meer zien van Lotuslicht?

José maakte een opname op Facebook over haar psychose. Deze video is via deze link te bekijken. Ook is José te vinden op YouTube.

Leven met Metabool syndroom – het Michelin vrouwtje (of mannetje)

Leven met het metabool syndroom. Het veranderen van mijn leefgewoonten, inclusief dieet, hielp niet. Intussen werd ik alsmaar zwaarder.

Het Michelin vrouwtje (of mannetje) en wat daarachter zit, ofwel leven met het metabool syndroom. Je kent ze wel, mensen met enorme buikomvang, waarbij je misschien denkt: “waarom doen ze daar niets aan?” Of mensen bij wie je gewoon kunt zien dat hun omvang duidelijk van medicatie afkomt, die hebben een bepaalde uitstraling, grauwe huid en opgeblazen gezichten.

Of gewoon iemand die je in korte tijd hebt zien opblazen, opeens zit er extra volume rond die persoon.

Antipsychotica

Zelf ben ik er ook zo eentje, bij wie dit plaats vond. Het is duidelijk te zien dat de metabole werking verstoord is geraakt en we praten dan over het metabool syndroom. In dit schrijven praat ik vooral over dit syndroom vanuit het slikken van antipsychotica.

Altijd mollig

Ik ben nooit echt slank geweest, altijd mollig. Behalve toen ik vanuit psychose en door stemmen de opdracht kreeg te stoppen met eten en drinken. Toen ben ik 50 kilo afgevallen en bijna gestorven aan ondervoeding. Maar over het geheel genomen had ik aanleg om mollig te zijn en was mijn metabolisme al traag en sloeg veel op. Te zwaar zijn was mijn hele leven al een gevecht. Talloze diëten gevolgd en proberen mijn levensstijl te veranderen, maar niets hielp.

Beweging

Behalve beweging; tijdens psychosen was ik heel beweeglijk en liep en fietste veel. De kilo’s vlogen er dan af , om er later in herstel weer bij te komen. Wat er dan gebeurde is dat ik als een zoutzak op de bank zat en niet in beweging kon komen. Ik zat in een soort lethargie, had initiatiefverlies en was in een soort staat van verdoving.

Leefgewoonten

Het duurde een hele poos voor er weer wat levensvreugde en zingeving kwam. Maar ook dat bracht niet het gewenste effect van in beweging komen of van het willen veranderen van mijn leefgewoonten, inclusief dieet. Intussen werd ik alsmaar zwaarder. Ik had ( en heb) te hoge bloeddruk, mijn suikers en insuline levels waren niet goed, te hoog cholesterol en maag- en darmproblemen. Mijn lever raakte vervet. Mijn gehele fysieke gesteldheid functioneerde steeds slechter, medicatie was aan de orde, bovenop de antipsychotica.

Vicieuze cirkel

Ik kreeg steeds meer moeite met bewegen , kwam aan, kon mijn gewicht niet meer dragen en kwam zo in een vicieuze cirkel terecht. Bewegen bracht pijn en ongemak, dus dat kleine beetje dat ik nog deed, verdween bijna helemaal, op de klusjes in huis na, die ook steeds zwaarder werden om te doen. Ik ging alles uitstellen, omdat het me zoveel moeite kostte. Tot de dag van vandaag. Ik kwam zelfs op een scootmobiel terecht, ook door fybromyalgie, maar lopen en fietsen zijn nu dingen die niet meer vanzelfsprekend zijn. Dat waren ze enkele jaren geleden nog wel.

Metabool syndroom

Inmiddels is duidelijk dat de medicatie die ik slik hierin een rol speelt. (Acemap) Plus mijn aanleg; 20-30% van de mensen die antipsychotica gebruiken krijgen last van het metabool syndroom. En ook al ben ik geminderd in medicatie en is er onderzocht of ik iets anders kon slikken (met niet deze bijwerking), gevonden hebben we het antwoord niet. De GGZ doet hier niet veel mee, behalve adviseren gezond te eten en meer te bewegen.

Cortisol

Maar wat als je medicijn ook datgene is dat jou als een zoutzak op de bank doet zitten? Dat jouw hormoonaanmaak beïnvloedt? En dus ook je gedrag? Ik ben gaan googlen, wat is dat nou met buikvet? Ik kwam erachter dat het stofje dat jou in overlevensmodus zet, hier een grote rol speelt:

Wat is cortisol

Je maakt teveel cortisol aan en het lichaam slaat je reserves op als vet. Je kan ook opnieuw in een cirkel terecht komen dat het lichaam denkt dat je cortisol aanmaakt, maar in feite te weinig daarvan aanmaakt. Daardoor verbrandt je geen buikvet en het heeft invloed op verdere stofjes in je lichaam. Waar je lichaam mee bezig is, is overleven. Het staat in de overlevingsmodus! Het denkt jou hiermee te redden.

En dat is logisch natuurlijk, als je na gaat wat de stoffen in je lijf met je doen tijdens ( langdurige) psychosen. Wat nodig is, is de hoeveelheid cortisol normaliseren en zo weer tot een gewone buikomvang komen. Maar hoe doe je dat? En vooral hoe doe je dat, terwijl je antipsychoticum je andere signalen geeft, zoals lekker onbeweeglijk op de bank blijven zitten?

Gezond eten

Wat meespeelt is hoe iemand eet en hoe iemand beweegt.

Vet moet je verbranden. Je hebt dus langzame koolhydraten nodig en veel beweging. Veel ( rood )vlees, vis en eieren vanwege de eiwitten en veel vezels, groenten, zaden en fruit. Weinig foute vetten en weinig suikers.

Dus ook weinig tot geen frisdranken en sappen, geen smoothies. Wanneer je mensen die in psychose zijn geweest en daarna thuis herstellen , de vraag stelt: “eet je gezond?“, dan is het antwoord in de meeste gevallen: “nee!

Troostvoedsel

Dat heb ik meegemaakt in mijn omgeving, mensen die ik uit opnamen ken, en van mijzelf. Nee, we aten niet echt gezond. In herstel grijp je naar troostvoedsel, naar makkelijke dingen en snel klaar happen. Animo voor koken is er nauwelijks( of je hebt het nooit geleerd). Gevolg is dat je later vaak op strenge diëten gaat en daarna alles net zo snel weer aan komt. Je hebt een andere levensstijl nodig, maar hoe krijg je dat voor elkaar? Die buik blijft komen bij iedere pil die je slikt. Je gewicht heeft ook effect op je welbevinden. Mij maakt het in ieder geval niet gelukkiger. Toch lukte het me steeds niet daar iets aan te veranderen. Ik was mijn vechtlust kwijt na de zoveelste psychose.

Innerlijk gevecht

Inmiddels ben ik zelf nu, 2 jaar na mijn laatste psychose, nog steeds in zekere mate in herstel. Ik weet dat ik iets aan mijn conditie en lichaamsomvang moet doen, ik ben nu eindelijk ook meer gemotiveerd. Maar in beweging komen blijft lastig, levert innerlijk gevechten op en ook veel pijn. En matigen met eten lijkt mijn enige haalbare oplossing. Ik ben al wat afgevallen, maar nog lang niet waar ik wezen moet.

Ervaringsdeskundigen

Ik schrijf dit stuk omdat ik vind dat er meer info en oplossingsmogelijkheden mogen komen vanuit de GGZ en vanuit gelijkgestemden zelf. Ervaringsdeskundigen hebben vast veel know how in huis. Wie de medicatie voorschrijft is ook verantwoordelijk voor problemen die daarop volgen en daar mogen ook oplossingen geboden worden. Vaak zijn er wel beweeg-programma’s, maar geen inzichtgevende begeleiding in leefstijlkeuzen. Die bestaan wel bij de gemeenten en fysiotherapeuten; programma’s die door de zorgverzekering worden vergoed. Toch zul je het meest zelf moeten doen en moeten kiezen wat jou het beste past.

Bijwerkingen

Ik ga nu eindelijk beginnen met mijn gevecht tegen de kilo’s en de bijwerkingen van mijn medicatie. Ik ga, weet ik, een jarenlang traject in. Ook omdat ik niet kies voor snel diëten, maar rustig mijn leefstijl wil veranderen. Daar gaat dus tijd overheen. Ik ben best boos, dat dit mij moet overkomen, nadat ik jarenlang een bepaald gewicht had. Mijn gezondheid is aangetast en dat mag toch wel van belang zijn in je keuze voor antipsychotica. Daar mag meer rekening mee worden gehouden en meer begrip voor zijn.

Afvallen doe je niet zomaar even

Het blijft levenslang terugkomen. Vooral omdat geen medicatie bij mij psychose betekent. En dat wil ik niet meer. Ik word al zo moe van het idee alleen al. Het slurpt energie. Het duurt jaren voor je weer normaal functioneert.

Gedeelde smart is halve smart!

Dus ik hoop dat veel ervaringsgenoten gaan praten hierover en geen genoegen nemen met het afschepen door de GGZ. Ik wens en hoop dat er forums gaan komen en heel veel uitgewisselde ideeën en antwoorden. Gedeelde smart is halve smart. Dus… Lead the way! Het is tijd dit te exposen! Praat erover, vraag hulp!

En vooral: ga zelf uitzoeken hoe dit effect heeft op jouw stofwisseling en wat daarbij het beste helpt! We hebben elkaar nodig hier meer bekendheid aan te geven.

Lees meer van Lotuslicht:

Heb je een vraag?

Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.

Vereniging Afbouwmedicatie

De Vereniging Afbouwmedicatie is te allen tijde bereikbaar om met je mee te denken. Ook als je vragen hebt over deelbaarheid van pillen of andere praktische vragen rondom het afbouwen van medicatie.

Mail je vraag naar: info@verenigingafbouwmedicatie.nl

Reacties

7 reacties op “Leven met Metabool syndroom – het Michelin vrouwtje (of mannetje)”

  1. Bert

    Bedankt voor dit verhaal, onze prachtige dochter met slank figuur veranderde in een Michelin vrouwtje door die ellendige (zyprexa) medicatie en vooral als dit boven de 7 mg kwam.
    Wat je ook naar voren bracht bij heren en dames behandelaars en psychiaters men luisterde hier niet naar want wij waren van die vervelende ouders !
    Wij hebben vaak met deze walgelijke omhoog gevallen gevallen figuren in de clinch gelegen maar doen toch gewoon wat de dsm voorschrijft en daar heeft men dan zo lang voor geleerd ?
    Ik hoop dat het nog eens tot schadeclaims komt want het leven (jeugd) van onze dochter is verwoest door door mensen die dit beroep gekozen hadden om mensen te helpen maar waar in de praktijk weinig van terecht komt.
    Een bedroefde vader en moeder.

    1. Mar

      Dat van die walgelijke ouders ken ik helaas. Zo verdrietig om je kind zo te zien veranderen.

  2. Roelof

    Hoi Lotuslicht,
    Mijn vrouw en ik slikken allebei antipsychotica en zijn allebei veel te zwaar geweest daardoor. Ikzelf 105 kilo waar ik eerst 80 kilo was. Door een speciaal dieet te volgen, het gi dieet, zijn we allebei fors afgevallen, ikzelf weeg weer 81 kg, mijn vrouw zelfs 73 kg. Het blijft lastig maar het kan wel,
    Groet,
    Roelof

    1. Jose

      Hoi Roelof. Fijn voor jullie dat het geholpen heeft. Ik heb er even op gegoogeled. Het is niet echt iets voor mij. Maar wellicht maakt het ook anderen nieuwsgierig. Er zijn vele mogelijkheden. Ik doe niet aan dieten. Wel aan gezonder eten. Soms komt dat overeen. Ik kies bewust voor rustige veranderingen, zodat het voor mij haalbaar blijft. Dat zit voor mij in kleine veranderingen. Maar goed dat het jullie zo gelukt is!

      1. Mar

        Dit is precies de aanpak die ik ook hanteer. In alle rust kleine veranderingen. En als het een keer niet lukt dan geen verwijt voor mezelf. En dat werkt. In ieder geval om niet aan te komen en heel langzaam iets afvallen. Iedere kilo telt.

  3. Daan

    Dag Lotuslicht, ik kreeg je blog zojuist doorgestuurd. Heel sterk stuk. Ik woog zelf tot mijn psychose rond de 85 kilo en na zes jaar Clozapine 115. Zelf denk ik dat trainen en voeding de enige manieren zijn om weer naar beneden te komen. Ik ben op zichzelf blij dat ik nu meer gereedschap heb om aan spiermassa te komen. Dat was jarenlang een uitdaging want ik had niet veel vet om mijn lijf. Inmiddels vind ik het wel een bijzonder vervelend gegeven onderaan de streep.

    Ik ben het met je eens dat een arts ook, al dan niet mede, verantwoordelijk is voor de bijwerkingen van een medicijn. Mijn eigen behandelend arts is er nog nooit uit zichzelf over begonnen en dat vind ik zeer kwalijk. Jammer om te horen dat dat op meer plekken de tendens is. Vaak worden symptomen bestreden – met succes – maar het grotere geheel wordt dan ineens tijdrovend of niet genoeg op waarde geschat. Dank voor je sterke blog. Hopelijk bied het forum ruimte voor een nog dieper gesprek.

    1. Jose

      Dankjewel Daan. Ja. In beweging komen is wel een sleutel. Ook voor mij. Maar ik moet toegeven dat ik dat heel moeilijk vind.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *