Marieke is jarenlang structureel over haar grenzen gegaan. Ze was zichzelf kwijtgeraakt: “Het gevolg was dat ik in 2,5 jaar tijd 3 zware psychoses met opnames heb gehad. Leven vanuit verbinding. Dat is mijn heling geworden”.
Dit gebeurde vanaf het najaar 2017 tot en met het voorjaar 2020. Ik kreeg het label bipolaire stoornis type 1 en er volgde een langdurig herstel met medicatie afbouw. Dit was een intense periode maar inmiddels ben ik 4 jaar psychosevrij, en het gaat beter dan ooit.
Over mijn grenzen gaan was mijn 2e natuur
Veel van mijn pleasegedrag kwam voort uit de diepgewortelde overtuiging: “ik ben het niet waard”. De ander maakte ik belangrijker dan mijzelf en dit was de grootste reden van mijn grenzeloosheid. Ik had het nodig om belangrijk voor de ander te zijn en haalde hier een groot deel van mijn eigenwaarde uit. Dit was een gebed zonder eind want de zelfafwijzing bleef.
Na mijn laatste psychose in 2020 begon er iets te veranderen
De emotieleer van Vera Helleman kwam op mijn pad waarin spiritualiteit centraal staat. Door middel van trainingen en haar boeken begon ik mij te verdiepen in de diepgaande taal van emoties en gevoelens. Dit heeft een negatieve spiraal doorbroken. Ik begon te begrijpen dat dit gevoel van zelfafkeuring mij vertelde dat ik iets geloofde over mijzelf wat niet klopte. Dit nare gevoel wilde mij wakker schudden voor de destructieve ideeën die ik over mijzelf geloofde.
Ik begon los te komen van de drang naar goedkeuring en mijn pleasegedrag veranderde. Zo leerde ik mijn grenzen te voelen en deze ook aan te geven aan mijn omgeving. Dit vanuit zelfzorg: niet een nee tégen de ander maar een JA vóór mezelf. Mijn overprikkeling werd minder en mijn energie begon toe te nemen.
Doordat ik me continu verdiepte in spiritualiteit groeide de verbinding met mezelf. Ik begon mijn ware aard te ontdekken, namelijk liefde. Waar ik eerst door een kritische en afkeurende bril keek, begon ik nu te kijken door ogen van liefde. Mijn wereld veranderde compleet. Ik zakte in acceptatie. Van mijzelf, van de ander en van het leven zelf. Er hoefde niets meer te veranderen, en daarmee veranderde alles. Ik begon vrijer in mijzelf te worden en innerlijk geluk werd mijn basis.
Er ontstond de keuze: welke gedachte ga ik geloven? Ik kwam erachter dat geen enkele gedachte het waard is om de verbinding met mezelf te verliezen.
De natuur als leermeester en medicijn
Vele malen wandelde ik zwaar overprikkeld en vermoeid door het bos, waarna ik het bos weer uitliep met meer energie in mijn hoofd en lichaam. De rust van de natuur was precies wat ik nodig had om te helen en op te laden. Daarbij versterkte de sereniteit van de natuur de verbinding met mijzelf. Ik zakte dan diep in mijn gevoel en kon rusten in mijzelf. Hierdoor kon ik beter voelen wat ik echt nodig had en wat mijn behoeftes waren.
Daarbij laat ik mij inspireren door de natuur. Net als de natuur stroom ik mee met het leven en leef ik in overgave aan wat zich aandient. Ik volg mijn innerlijke impulsen want die weten precies wat juist is op het juiste moment. Dat is leven vanuit flow.
Alles heb ik aangepakt waar ik zelf invloed op en ik kijk holistisch naar mijn gezondheid
Ik eet gezond, beweeg voldoende, spiritualiteit is belangrijk, heb fijne mensen om mij heen, geef mijn grenzen op tijd aan, ben bewust van mijn gedachtes, doe waar ik vreugde bij voel en blijf met beide benen op de grond staan. Hierdoor heb ik vertrouwen in de afbouw waar ik nu in zit.
Sinds dit nieuwe jaar heb ik de lithium volledig afgebouwd en ga ik dit voorjaar starten om heel langzaam de olanzapine af te bouwen met taperingstrips. Mijn psychiater heeft in eerste instantie iets anders geadviseerd, namelijk dat ik levenslang een onderhoudsdosering van antipsychoticum moet blijven slikken.
Zeker weten doe ik natuurlijk niet maar mijn gevoel en intuïtie zegt dat ik stabiel zou kunnen blijven zonder medicatie. Ik heb alle vertrouwen in mijn zelfhelend vermogen en ik ben super eigenwijs. Ondertussen heb ik als cliënt bij de GGZ geleerd om te vertrouwen op mijn innerlijke leiding. Mijn gevoel is leidend en daarnaast gebruik ik mijn gezond verstand.
Eindelijk kan ik mijn leven weer opbouwen
Momenteel volg ik een 3-jarige opleiding om coach te worden om met deze emotieleer te kunnen werken. Een steentje bijdragen aan een lichtere en liefdevollere wereld is waar ik naar verlang. Ik leef namelijk voor verbinding! Het donker heb ik al te goed gekend en ondertussen kan ik een lichtje voor een ander zijn. Dat vervult mij met dankbaarheid en vreugde. Dan is het toch allemaal niet voor niets geweest. Het heeft mij een rijker mens gemaakt met een berg aan ervaringen. Deze neem ik mee in mijn toekomstig werk als coach.
Daarbij heb ik ontdekt in mijn herstel: …Ik mag het zélf doen, maar dat hoeft niet alleen…
Een klein gebaar kan voor een ander iets groots betekenen
Zonder mijn dierbaren was ik niet geweest waar ik nu ben. Er voor elkaar ZIJN kent vele vormen. Door elkaar écht te zien kan dat wat gezien wordt, namelijk wie je ten diepste bent, groeien en groeien. Ik ben namelijk niet de labels die op mij zijn geplakt. Het is een kwetsbaarheid en een uitdaging. Het was voor mij een kans om weer in mijn kracht te komen. Ik ben dankbaar voor de groei die ik heb gemaakt en ik voel nu zoveel levensvreugde! Dit is wat ik iedereen gun en waar ik aan bij wil dragen.
Vanuit mijn hart..
Marieke is 32 jaar en ze heeft een voorliefde voor mens en natuur.
Meer lezen over herstellen van psychose?
- De 5 fasen van psychose en herstel
- De 5 fasen van psychose en behandeling
- Salutogenese, belangrijk bij psychosegevoeligheid
Behoefte aan een luisterend oor?
Wil je je verhaal kwijt? Onze PsychoseNet chatprofessionals staan voor je klaar.
Ken je de mini-College’s van PsychoseNet al?
Bekijk PsychoseNet college’s van Jim van Os over zorg en herstel, van depressie tot psychose.
Geef een reactie