Wat dacht ik in mijn jeugd als ik het woord liefde hoorde of las? Ik weet in ieder geval dat ik het zelf nooit gebruikte, veel te eng.
Ik had wel door dat het woord door allerlei mensen op verschillende manieren werd gebruikt. Love in een popliedje was wat anders dan wat mijn ouders samen hadden of wat sommigen de liefde van God noemden.
Ik dacht bij liefde dus niet zoveel
Eén van die dingen die gingen komen. En toen die dingen kwamen, dacht ik het natuurlijk onmiddellijk bij het rechte eind te hebben. Liefde was wat mensen hadden die van elkaar hielden. Ja, maar wat was dat? Een heel erg mooi en diep gevoel, dat was het!
Toen ik verliefd werd en plotseling zo’n heel erg mooi en diep gevoel voor iemand had, nou, dat was dus liefde. Nu hield ik van iemand. En als die ander ook verliefd op mij was, dan was er helemaal liefde. Vooral in het begin van de verliefdheid voelde je een heel intens, koortsachtig gevoel, maar dat ging voorbij. Dan had je plotseling minder vaak van die mooie, diepe gevoelens voor elkaar.
Als die mooie gevoelens maar lang genoeg wegbleven en de lege plekken werden ingenomen door gevoelens van boosheid en teleurstelling, dan was er geen liefde meer. Dan ging je uit elkaar. Ik voelde me wel eens machteloos bij deze gang van zaken, maar ja, zo zat het leven nu eenmaal in elkaar.
Tot ik schrijvers als Erich Fromm en Scott Peck begon te lezen
Langzaam begon iets te dagen. Denken dat liefde een mooi en diep gevoel is, is nu voor mij vergelijkbaar met denken dat de aarde plat is. De aarde is rond.
En liefde heeft niets met gevoel te maken. Nou ja, wel iéts natuurlijk, het begint vaak met verliefdheid, maar dat verandert als het goed is in liefde. En nou komt het waar ik achter ben gekomen: met ‘als het goed is’ in de vorige zin bedoel ik: als jij dat wilt en als jij dat gaat doen. Liefde is dus iets wat je moet willen en iets wat je daarna moet gaan doen. Het komt niet spontaan opzetten en is niet afhankelijk van allerlei gevoelens.
Tijd en aandacht geven
Na een tijdje kwam ik tot de conclusie dat dat doen vaak neerkomt op twee concrete dingen, namelijk tijd en aandacht geven. Als je een ander jouw tijd en aandacht geeft, dan houd je van die ander, geef je die ander liefde. En wat je moet willen en vervolgens moet doen met die tijd en aandacht, is dat die ander daardoor gelukkiger wordt.
- Een ander wordt niet gelukkiger door jouw diepe gevoelens. Een ander wordt wel gelukkiger door dingen die je zegt of doet.
- Een ander wordt niet gelukkiger als je hem slaat of tegen hem liegt. Een ander wordt wel gelukkiger als je lief tegen hem bent.
- Maar een ander wordt ook gelukkiger als je eerlijk tegen hem bent. En vaak is eerlijk zijn heel vervelend, voor jou, maar vooral voor die ander.
Hoe kan iemand nou gelukkiger worden als je iets vervelends doet of zegt?
Op de korte termijn is het vervelend, maar op de lange termijn is het juist goed. Bijvoorbeeld als je zegt: hou eens op met liegen.
Tough Love
Net zoiets is dat je soms iets wat je erg leuk vindt, níét moet zeggen of doen, dus moet nalaten, zodat die ander daardoor gelukkiger wordt. Bijvoorbeeld níét ja zeggen tegen je stampvoetende kind, hoe heerlijk dat nu even ook zou zijn.
Soms kan liefde verdomd vervelend zijn.
Tips
- Als je van iemand houdt, zeg of doe dan dingen waardoor die ander een gelukkiger, gezonder en volwassener mens wordt.
- Hou op met dingen te zeggen of te doen waardoor die ander een minder gelukkig, gezond en volwassen mens wordt.
- Doe die dingen zonder er in eerste instantie iets voor terug te willen, dus ook zonder dat die ander van jou houdt. Tot op een bepaald moment natuurlijk: liefde is niet onvoorwaardelijk, behalve voor baby’s
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Geef een reactie