Wat is dan nog waar
Als gevoel kantelt
Als lood zo zwaar
En dan weer sprankelt?
Wat is dan waar
Als het blad oplichtend door de zon
waarschuwt voor gevaar
Dat mijn geest zojuist verzon?
Wat is dan waar
als wanhoop je spiritueel verrijkt
je levenspad verzandt
je ziel wijkt
opdat zij niet verbrand?
Wat is dan waar
je opkrabbelt voor de zoveelste keer
angstige somberheid je koninkrijk regeert
je slingert heen en weer
je eigenhandig demonen bezweert?
Wat is dan waar
Als je verzuipt
ondanks hulp jezelf toebedeeld
overgave je bekruipt
medicinale toedekking het niet heelt?
maar wel nodig lijkt
heb ik dan gefaald?
of streed ik een ongelijke strijd
die door kritische tongen als jammerlijk wordt vertaald?
Ik weet het oprecht niet
wat ooit werd geleerd in de strijd
Het was dit keer niet mezelf die ik verliet
onmacht aanvaarden is wat mij nu bevrijdt
Het pad vordert gestaag
stap voor stap op mijn gezicht gaan
weet niet of ik het verdraag
de kwetsbaarheid aankijken en het dit keer
écht met mezelf aangaan
Geef een reactie