Misbruik. Het delen van ervaringen met misbruik wordt je lang niet altijd in dank afgenomen. Ook niet door familieleden. Vaak willen mensen hier liever niet aan herinnerd worden. Maar je zult er maar mee zitten. José ging de strijd aan en is haar mond open gaan doen. “Ik heb voor mezelf gekozen.”
De afgelopen tijd is het thema misbruik veel in mijn leven. Na mijn laatste psychose in het voorjaar kwam er meer ruimte om dan ook met traumatherapie bezig te gaan. De afgelopen maanden had ik veel last van het verleden dat langs kwam. Alsof het nu tijd was alles een plek te geven. Omdat ik lang heb moeten zwijgen over wat mij overkomen is, ben ik nu mijn mond gaan open doen en achter mezelf gaan staan. Ik ben filmpjes gaan maken waarin ik mijn waarheid vertel. Dat werd me niet in dank afgenomen door familieleden. Opnieuw werd ik afgewezen en veroordeeld op wat mij overkomen was.
Toch heb ik voor mezelf gekozen
en mijn waarheid gedeeld waar ik maar kon. Het was een proces, want makkelijk vond ik het niet meteen. Ik kwam erachter dat veel van wat ik bij mijn psychosen beleefde te maken had met wat me overkomen was in mijn verleden en als kind. Misbruik, ontucht en grensoverschrijdend gedrag dat lang onder het tapijt geveegd was en verzwegen werd. Ik had als kind ook van mijn moeder de opdracht gekregen het niemand te vertellen. Pas na de dood van mijn moeder begon er iets te roeren en begon ik er meer over te spreken. Dat is ongeveer 4 jaar geleden. Tot die tijd was ik in zekere mate nog loyaal aan mijn moeder.
Gevoelens die bij het misbruik hoorden en bij de periode daarna, waarin ik mij erg verlaten en alleen voelde, doemden steeds op in mijn psychosen en maakten mij het leven moeilijk. Vaak de laatste jaren heb ik op het punt gestaan er een einde aan te maken. Toch leef ik nog, mede dankzij de kracht die ik put uit het vinden van wat men God noemt en uit mijn verlichtingservaringen daarmee. Ik ervaar gelukkig ook steeds opnieuw dat het om het hart draait en om de liefde en kan die nog steeds terug vinden wanneer ik mij hopeloos voel.
Ik ben mezelf ontzettend gaan steunen
en zet mezelf nu steeds vaker op de eerste plaats. Ik erken mezelf en wat me in mijn jeugd is overkomen en ik zie mezelf steeds meer als strijdster en overleefster van moeilijkheden en pijn die bij mijn leven hoorden. Dat gaat niet alleen over misbruik, maar ook over het gezin van herkomst en de cultuur waar ik uit kwam. Hoewel we liefdevol zijn opgevoed, was er ook sprake van gemis en van niet zien wat nodig was.
Voor allen die ooit slachtoffer zijn geweest van daders, voor vrouwen en strijdsters en voor hen die zich nog schamen en schuldig voelen en vooral voor mezelf heb ik dit filmpje opgenomen. Met mezelf als “hoofdrolspeelster.” En als je weet waar ik vandaan kom en hoe ver weg ik ben geweest, dan is dit een wonder. Ik ben ontzettend trots op mezelf dat ik dit durf.
Dit filmpje deel ik graag met jullie en gelukkig zitten er nauwelijks triggers in, maar wel inleving en bewondering van de vrouw die ik ben geworden. Ik hoop anderen te inspireren zichzelf te zijn en zichzelf te kunnen en mogen steun, door alle tegenwind heen. Hij duurt ongeveer 10 minuten en aangeraden wordt hem uit te kijken, om de clue van het verhaal niet te missen.
Lieve groet Jose Smit/ Lotuslicht
Foto creative commons (Piqsels), bewerkt
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de PsychoseNet Shop al?
Goede boeken over de Nieuwe GGZ, Psychosegevoeligheid, Trauma en nog veel meer!
Geef een reactie