Veel gezochte termen

Psychosenet blog

Martin Harrow en de argumenten tegen het toedienen van antipsychotica

blog-in memoriam martin harrow

In februari 2023  overleed een geweldige psychiater en veelvuldig geciteerde expert op het gebied van schizofrenie, Martin Harrow.

Weinig individuen hebben zoveel bijgedragen aan de literatuur over het behandelen en het herstellen van deze slopende gesteldheid, en Harrow was – door zijn uitgebreide onderzoek en zijn lange loopbaan in de psychiatrie – zeker één van de meest invloedrijke bijdragers, wiens werk nog vele jaren lang herinnerd zal worden.

Het werk van Martin Harrow viel me op

Zijn werk viel me voor het eerst op toen ik onderzoek deed naar de lange termijn effecten van het gebruik van antipsychotica voor het behandelen van van psychosegevoeligheid (hierna: ‘schizofrenie’). Op het eerste gezicht is er niets opmerkelijks aan zijn onderzoek. Het betreft voornamelijk een tamelijk conventioneel onderwerp in de psychiatrie: het behandelen van schizofrenie met antipsychotica – een behandeling waarvan de meeste psychiaters beweren dat het noodzakelijk en effectief is, met weinig bezwaren hiertegen.

Hoe grondiger ik Harrow’s onderzoek bekeek, des te meer ik opmerkte hoezeer hij deze diepgewortelde overtuiging betwistte. Het belangrijkste was misschien wel dat Harrow iets eigenaardigs opmerkte in zijn longitudinale onderzoek; patienten met schizofrenie die niet behandeld waren met antipsychotica vertoonden aanzienlijk betere resultaten op de lange termijn, en hadden een lagere kans op terugval.

Martin Harrow was voorzichtig

en wilde niet te snel zijn conclusie trekken, maar in een artikel uit 2018 dat hij samen met zijn collega Thomas Jobe schreef, waagde hij eindelijk de sprong. Vooronderstellend dat langdurig gebruik van antipsychotica eventueel heeft geleid tot de slechte resultaten in het herstelproces die we vandaag de dag zien, bestreed Harrow de diepgewortelde overtuiging in de psychiatrie: dat antipsychotica noodzakelijk en effectief zijn voor het herstellen van schizofrenie.

Vandaag herdenk ik Martin Harrow voor zijn levenslange toewijding aan  de wetenschap. Hoewel zijn werk veelvuldig geciteerd blijft, heeft hij het volle effect van zijn revolutionaire bevindingen nooit kunnen aanschouwen in zijn leven. Maar veel grote geesten werden pas lang na hun overlijden erkend, en Harrow schiep voor ons een weg vooruit, naar een beter kader voor het behandelen van schizofrenie. Wij zijn het hem verschuldigd ervoor te zorgen dat zijn werk nooit vergeten wordt.

Rest in peace Dr. Martin Harrow, 1933 – 2023

Bij dit blog doet de redactie graag de volgende aanvullingen:
1. Het is altijd goed om bedacht te zijn op de stigmatiserende werking van het woord ‘schizofrenie’.  Mede om deze reden hanteren wij bij PsychoseNet meestal het woord ‘psychosegevoeligheid’. Sterker nog ooit heette de site ‘schizofreniebestaatniet.nl’. Echter het betreft hier een vertaling. In de US is de term meer ingeburgerd dan hier en wordt (dan ook) nog vaak gehanteerd. Ook ervaringsdeskundigen en influencers gebruiken de term ruimschoots en met gemak. Anders dan bij bijvoorbeeld een zelfgeschreven tekst staat hier de integriteit van de vertaling voorop. ‘Elk land heeft zijn eigen psychiatrie.’ Aldus Jim van Os. We kijken even over de grens. In goed Nederlands: ‘Bear with us’ 😉
2. Wat er ook behandeld wordt met pillen; schizofrenie, psychosegevoeligheid, trauma of nog iets anders, de boodschap hier is interessant en Martin Harrow is duidelijk niet over 1 nacht ijs gegaan. Longitudinaal onderzoek is eigenlijk een mooi (statistisch) woord voor langdurig onderzoek waarbij mensen vaak bij herhaling deelnemen aan het onderzoek. Zoals ieder onderzoek kent het zijn beperkingen maar de waarde van de bijdrage moge duidelijk zijn. Evenals het feit dat Martin Harrow zijn tijd ver vooruit was.

Gidi Rosenfeld schreef dit in memoriam voor PsychosisNet. Vertaald in het Nederlands door SGM Taplin.

Foto van Gidi Rosenfeld

Meer lezen ?

Reacties

3 reacties op “Martin Harrow en de argumenten tegen het toedienen van antipsychotica”

  1. Nina Mellema

    ondanks een trauma op 7-jarige leeftijd, moest mijn dochter schizofreen zijn en moest ze een antipsychoticum gebruiken. Het is vanaf het begin duidelijk geweest dat ze hier slechter van werd. Therapie mocht ze niet; ze moest haar aandoening accepteren. Afbouwen is nooit meer gelukt omdat dan de symptomen waarvoor het antipsychoticum aanvankelijk werd gegeven, pas ontstonden. Nu 20 jaar verder moet ze ECT hebben volgens de behandelaars. Wij zijn geen contactpersoon meer. En worden zelfs, desgevraagd, als ze overlijdt, niet meer geïnformeerd. Dus ja, helemaal mee eens; een antipsychoticum maakt de verwarring, de lusteloosheid en niet te vergeten, de angst, erger.

  2. Fanny Peere

    Helemaal mee eens

  3. Jos Raaphorst

    Schizofrenie of psychosegevoeligheid, belangrijk is te weten wat de oorzaak is en deze met of zonder medicatie te behandelen en vaak daarbij een behandeling te ondergaan.
    De belangrijkste oorzaak van psychose is stress, angst en frustratie en de draagkracht waar de client mee te maken heeft. Weet ik met mijn schizo-affectieve stoornis uit eigen ervaring.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *