Eye Movement Desensitization and Reprocessing, afgekort tot EMDR, is een therapie voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van een schokkende ervaring. Anna heeft goede ervaringen opgedaan met EMDR. Ze ziet graag dat EMDR breed wordt ingezet binnen de GGZ. In deze blog lees je er meer over.
Met EMDR, van die bewegende vinger voor je ogen, heb ik een rare ervaring. Ik liep al jaren rond in de Geestelijke Gezondheidszorg en ik zei tegen verschillende hulpverleners: “Ik ben aangerand”. Reactie was nul, ze negeerden het gewoon. Toen bedacht ik dat je in dit land een hulpvraag moet stellen. Dus zei ik: ik ben aangerand en ik heb er nog steeds last van. Toen kwam er wat beweging. Ik kwam bij een psycholoog binnen de organisatie die er een cursus voor had gedaan. Heleboel poespas erom heen. Ik moest een veilige plek bedenken voor als het me allemaal te veel werd.
Toen was het eindelijk zover, met een koptelefoon en piepjes
Er gebeurde niet meteen iets, maar later op de avond stroomde de eigenwaarde als een spirituele ervaring binnen. Heerlijk, een goed begin, we deden het niet voor niets. Een week later vertelde ik er blij over aan de psycholoog. Ze was gewoon zuur en zei: dat komt niet door de EMDR, maar door de andere dingen die we gedaan hebben. Oef. Wetenschappers hebben aangetoond dat het veilig is om mensen met een psychose voor hun trauma te behandelen met EMDR. Op zaterdag 20 april 2019 stond in de wetenschapsbijlage van de Volkskrant: ‘De zorg voor trauma’s schiet tekort’. Het is een stille ramp. Nederland was te klein als er zo voor mensen met kanker zou worden gezorgd.
Ik heb achteraf de indruk dat mijn psycholoog het tegen haar zin deed
Iemand in het team moest het doen en zij was de klos, zoiets. En een snelle oplossing als EMDR is eng, want je baan zou er van in gevaar kunnen komen. Als je werk al jaren bestaat uit het aanprijzen van accepteren en grenzen stellen, ben je dan in staat om te helpen bij misbruik en mishandeling, als het concreet en eng wordt?
Ik heb een aardige psycholoog horen zeggen dat EMDR doen met een patiënt heel erg saai is, hij vindt cognitieve gedragstherapie interessanter om te doen. Maar hij is er toch om ons zo snel mogelijk beter te maken? Misschien moeten er doktersassistentes komen voor het fysieke werk, met een psychiater achter de hand voor een zeldzame crisis?
Ik droom van een kliniek waar ze beginnen met EMDR, voordat je een andere behandeling krijgt
Ik heb al van zoveel stoornissen gelezen dat patiënten er baat bij hebben. Waarom moet je jaren door de molen heen, tot er een echte diagnose is of iemand op een goed idee komt? Dus eerst een gesprek over het soort van trauma, en dan meteen een behandeling met EMDR. En dan, als de hersens gereset zijn en je beter na kunt denken, gaat de psychiater kijken wat er nog aan symptomen over is. Dan voelen patiënten zich misschien ook eindelijk gehoord.
Anna van Arkel (pseudoniem)
Meer informatie:
- EMDR Survival Gids
- Overpeinzingen rondom hulpverlening
- Opgelopen trauma is wél degelijk te behandelen bij psychosegevoeligheid
Geef een reactie