Marijn Willems is op zoek naar een goede definitie van herstel en naar wat voor hem een zinvol leven is. ‘Hoe geef ik zin aan het leven? Ik heb de afgelopen tijd veel tijd doorgebracht op de bank. Netflix kijken. Toen vond ik het leven niet zinvol’.
Herstel is wetenschappelijk gezien nog maar weinig onderzocht, stelt hoogleraar Jim Van Os
Maar het is wel een belangrijk begrip binnen de psychiatrie. En sceptici werpen vaak tegen dat het proces van herstel te romantisch wordt voorgesteld. Of dat sommige cliënten zo ziek zijn dat het schadelijk is om van ze te verwachten dat ze kunnen ‘herstellen’.
Machteld Huber ontwikkelde een nieuwe omschrijving van gezondheid en deze luidt: ‘Het vermogen om je aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven.’
William Anthony, omschreef herstel als volgt:
“Herstel is een intens persoonlijk, uniek proces van verandering in iemands houding, waarden, gevoelens, doelen, vaardigheden en/of rollen. Het is een manier van leven, van het leiden van een bevredigend, hoopvol en zinvol leven met de beperkingen die de psychische klachten met zich meebrengen. Herstellen betreft het ontgroeien van de catastrofale gevolgen van een psychiatrische aandoening en de ontwikkeling van een nieuwe betekenis en een nieuw doel in iemands leven.”
Deze definitie van herstel vind ik lastig om op mijn eigen herstel te betrekken.
Op Wikipedia zijn benaderingswijzen van herstel te vinden waarmee ik beter uit de voeten kan
Men spreekt over behandeling als men gericht is op klinisch herstel
Bij behandeling veronderstelt men een stoornis en werkt men toe naar het terugdringen van die stoornis vooral door het verminderen van de symptomen. Tijdens mijn laatste opname, zo’n anderhalf jaar geleden, dacht ik naar huis te kunnen, want ik was weer stabiel, maar de psychiater dacht hier anders over. Een vervolgopname na de HIBZ (Hoog Intensieve Beveiligde Zorg) was nodig, omdat ik in de ogen van de psychiater te vaak manisch/psychotisch ontremde. En hij had hier gelijk in. Op de KIB (Kliniek Intensieve Behandeling) kreeg ik twee depots, namelijk olanzapine en cisordinol. Maar dit was niet genoeg om mij te beschermen tegen een nieuwe manisch/ psychotische ontremming. Daartoe werd besloten om ook depakine en lithium toe te voegen aan het medicijnpakket.
Het is nu zo’n anderhalf jaar geleden dat ik een manische/psychotische episode heb gehad, en de depakine is afgebouwd
Ik ben daar natuurlijk erg blij mee, want manisch/ psychotische ontremmingen zijn verwoestend. Voorzichtig kan ik zeggen dat ik op dit gebied hersteld ben. Wel vervelend zijn de bijwerkingen. Ik trilde als een gek van de lithium. Zo erg dat ik mijn nagels niet meer kon knippen, of een kopje koffie zonder problemen naar de voorkamer kon brengen zonder gigantisch te morsen. Maar met magnesium slikken is het trillen bijna helemaal weg. Ook had ik last van diarree-aanvallen, welke ik weer verholpen heb met diarree-remmers. Het trillen en de diarree-aanvallen zorgden dat ik paniekaanvallen begon te ontwikkelen in bijvoorbeeld winkels. En daar slik ik weer rustgevers voor.
Men spreekt over rehabilitatie als niet de behandeling van de stoornis centraal staat, maar de gevolgen van de stoornis op het functioneren in het dagelijkse leven
Rehabilitatie richt zich op het vergroten van het activiteitenrepertoire en op participatie. Op dit punt ben ik nog niet goed hersteld. Er bestaat een herstelladder die aangeeft dat als je betaald werk hebt je volledig hersteld bent, en als je thuis zit zonder zinvolle dagbesteding je nog een hele weg te gaan hebt. Werken lukt me niet meer en ik zie dat in de toekomst niet anders. Vrijwilligerswerk heb ik zoveel geprobeerd, maar ook dat werkte niet. Elke keer weer een manische/ psychotische ontremming. Ook op plekken waar ze dagbesteding aanbieden kan ik mijn draai niet vinden. Maar het lukt nu, dus ook als ik somber ben, om een column voor PsychoseNet te schrijven.
De benaderingswijze die gericht is op persoonlijk herstel benadrukt de eigen ervaring van de persoon die lijdt onder de psychische aandoening
Dit doet denken aan hoe hoogleraar Jim van Os herstel definieert: ‘Herstel is het leven als zinvol ervaren.’ Ik heb de afgelopen tijd veel tijd doorgebracht op de bank. Netflix kijken. Toen vond ik het leven niet zinvol. Maar omdat ik het schrijven weer op heb kunnen pakken geniet ik ook weer van terrasjes pakken en naar musea gaan, en zie ik het leven wel als zinvol.
Geef een reactie