Voor de bipolaire medemens is er een life chart boekje te koop bij de patiëntenvereniging. Anna beschrijft in deze blog hoe ze overstapte op een andere ‘methode’.
Het life chart boekje is te koop bij de patiëntenvereniging. Je vult iedere dag in hoe de stemming was: van down tot depressief, van euforisch tot manisch, of gewoon stabiel.
Als je inzicht hebt in je stemming, kun je jouw gedrag en leven aanpassen
Dat heet contragedrag. Als de stemming omhoog schiet, ga je dingen doen om rustig te worden. En je moet in actie komen als je op de bank zit te somberen. Zo nodig schakel je de psychiater in.
Ik ken mijn symptomen. Als ik diep somber ben, voel ik geen plezier meer en komt er niets meer uit mijn handen. En als ik gemakkelijk contact leg en mensen heel erg moeten lachen om mijn grappen, weet ik dat ik uit de bocht vlieg.
Met deze te vrolijke stemming moet ik op de rem trappen
Ik heb de diagnose al tien jaar en dan is dit boekje een saaie opgave. Als het te goed met me gaat, leg ik het aan de kant. Ik voel me zo goed dat ik het niet meer nodig hebt. De familie weet dan ongeveer hoe laat het is.
Vorig jaar kreeg ik er een stemmingsmeter bij die me niet verveelt. De kinderen van een vriendin hadden in de berm een uitgehongerde kitten gevonden. Of ik die wilde opvangen, want zelf is ze allergisch. Het kleine poesje kwam in huis en ik noemde haar Mop.
De eerste drie weken maakten we heerlijk samen knuffelhormonen aan
En toen was het ineens mis, want die kleine kat benaderde me als een prooi en wilde steeds haar kleine klauwtje over mijn gezicht halen. Ze stuiterde door het appartement en ik zag er tegenop om naar huis te gaan.
In mijn achterhoofd zat gelukkig de mogelijkheid dat als Mop mij als een prooi benaderde, ik misschien zwak op mijn benen stond. Mop voelde gewoon dat ik niet stabiel was.
Ik heb tics (Tourette Syndroom) en als ik die te lang onderdruk, word ik somber. Contragedrag is in mijn geval ontspannen door over mijn onderrug, met name over het linker SI-gewricht te rollen. Dan komen de tics in mijn handen en mijn gezicht los. Daar kan ik een half uur mee bezig zijn.
En warempel, Mop reageerde er goed op.
We hadden dagen nodig voor een stabiele verhouding, maar ik wist dat ik aan een oplossing werkte
Zo heftig als deze periode is het gelukkig nooit meer geweest. Maar met regelmaat trekt Mop op eigen wijze aan de bel. Eigenlijk is ze altijd eerder dan mijn eigen bewustzijn. Grappig is dat ze een geluidje maakt, waarmee ze me waarschuwt voordat ze met haar klauwtje komt. Ik moest heel erg lachen toen ze dat geluidje ook maakte toen ze een lekkere vogel zag.
Mop slaapt op mijn bed. Ze valt in slaap aan mijn voeten en in de morgen tref ik haar aan ter hoogte van mijn hoofd. Als het vrede is, ligt ze haar achterkant te warmen tegen mijn schouder. Maar vanmorgen werd ik wakker van een pootje in mijn dichte oog:
Ik ben wankel en ik ben gewaarschuwd
Voor het eerst. Maar het was goed, want ik leef toe naar het overlijden van een dierbare.
Anna van Arkel (pseudoniem)
Meer informatie:
- Op bezoek bij Herstel op Poten
- Paardencoaching: het paard als spiegel
- Eerste hulp bij thuiszitten met psychische klachten
Geef een reactie