“Van 2002 tot 2008 zit ik op de middelbare school”. Bart schrijft over zijn weg naar een psychose, deze begint al in zijn jeugd. “Ik haal hoge cijfers, ik heb veel vrienden en ik heb leuke hobby’s. Daarnaast heb ik leuk contact met meiden van mijn leeftijd. Er zijn ook in deze fase van mijn leven al wel moeilijkheden die me heel langzaam richting een psychose leiden”.
Moeilijkheden zijn vaak geen kleinigheden
Als ik terugkijk op m’n jeugd heb ik altijd de neiging om deze moeilijkheden als kleinigheden te zien. Ik weet niet hoe het komt, want het zijn eigenlijk geen kleinigheden. Ten eerste gaan mijn ouders rond die tijd (2002) scheiden. Ten tweede wordt mijn grote liefde niet beantwoord. Ik vind het onbegrijpelijk dat ze mij niet ziet zitten. Ik ben toch een leuke, slimme jongen? Later krijgt deze jongedame een relatie met m’n beste vriend van die tijd. Dat is toch wel een traumatische ervaring.
Na mijn middelbare school ga ik in een andere stad wiskunde studeren
De problemen die later tot een psychose zouden leiden beginnen nu in sluimerende fase. Ik voel me een beetje verloren. Ik vind de wiskunde te beperkt. Op de middelbare school volg je een breed palet aan vakken. Dat lag me beter dan het specialistische van één vakgebied. Daarnaast krijg ik een zingevingsprobleem. Wie ben ik? Hoe kan ik een bijdrage leveren aan deze wereld? Naast mijn studie begin ik me te verdiepen in spiritualiteit. Ik doe veel yoga en ik doe op verschillende plekken aan zen meditatie.
Om mijn zingevingsprobleem te stillen besluit ik na m’n bachelor wiskunde, filosofie te gaan studeren. Om dit te bekostigen neem ik een deeltijdbaan als wiskundeleraar op een middelbare school. Ik heb een inspirerend, maar ook vol en vermoeiend jaar. In de zomer na dit jaar breiden mijn zingevingsproblemen zich verder uit.
Weer is de vraag: hoe kan ik een bijdrage leveren aan deze wereld?
In de zomer zoek ik naar een theoretische manier om aan te tonen dat we meer met elkaar moeten samenwerken en minder moeten concurreren. Het moet afgelopen zijn met oorlogen! Het moet afgelopen zijn met hyperkapitalisme! Het moet afgelopen zijn met de grote ongelijkheden! Zowel binnenlands als internationaal.
Het lukt me niet om dit uit te werken
Dit is voor mij een grote tegenslag. Daarnaast lukt het mij niet om, ondanks veel leuke dates, een vriendin te vinden. Ook dit raakt me. Op een festival aan het eind van de zomer gebruik ik vrij veel drugs. Aan het begin van het nieuwe schooljaar raak ik door al deze dingen in een depressie. Ik heb veel te hard gewerkt en ik heb geen zin meer…
Er volgt een jaar van veel roken, weer bij m’n moeder thuis wonen, veel in bed liggen en veel series en tv kijken. Ik ben depressief, maar ik geniet ook van het nietsdoen. Na dit jaar ontwikkel ik een manie en krijg m’n eerste diagnose: een bipolaire stoornis. Ik schrik van de manie, vooral omdat ik word ontslagen bij een bijbaantje als afwasser/keukenhulp. Daardoor laat ik me overhalen om medicijnen te slikken: lithium.
Ik wil een bijdrage leveren aan de wereld
Na twee jaar rustig aan doen ga ik weer op kamers en pak ik een master Financiële Wiskunde op. Waarom Financiële Wiskunde? Om mijn zingevingsprobleem op te lossen…
Ik wil een bijdrage leveren aan de wereld door de financiële sector humaner te maken. Naar mijn mening moet de financiële sector ingekaderd worden door vooral de meest extreme ongelijkheden op te lossen.
Mijn psychose begint zich te ontwikkelen
Ik krijg waandenkbeelden. Ik heb een aantal doelen, waaronder:
- Europa moet versterkt worden.
- Grote ongelijkheden moeten worden opgeheven.
- Het klimaatprobleem moet opgelost worden.
Ik begin stemmen te horen. Tijdens wandelingen buiten hoor ik wat mensen denken. En ik zend mijn gedachten uit naar anderen. Ik kan ook kleuren uitzenden en opvangen. Deze houden verband met de kleuren van de chakra’s. Ik ontwikkel wanen. Als ik op mijn digitale wekker kijk, dan staan de tijden voor jaartallen. Zo staat de tijd 19:39 voor het jaar 1939.
Samen met de stress bij het afronden van mijn scriptie leidt dit uiteindelijk tot een zware psychose (in 2016). De angstige en vreemde psychose zelf laat ik even buiten beschouwing. Er is teveel over te zeggen en het is moeilijk te duiden.
Daarna ben ik psychiatrisch patiënt
Ik zit aan de clozapine waardoor ik veel slaap nodig heb. Ik raak sommige van mijn vrienden kwijt. Daarnaast schaam ik me voor wat ik heb meegemaakt.
Vanaf 2016 heb ik, ondanks de medicatie, regelmatig last van ‘stemmenstormen’, voornamelijk na en tijdens sociale gebeurtenissen die ik spannend vind. Dit zijn episodes van stemmen in m’n hoofd die lijken van buiten te komen. Ze gaan vaak samen met veel angst, woede en verdriet. Hierdoor vind ik het lastig om m’n leven vorm te geven. Ik ben bang voor de ander en bang dat er weer een heftige stemmenstorm over me heen komt.
Maar ik geef, zeven jaar later, de hoop niet op! Ik hoop later meer te kunnen vertellen over m’n herstel en het perspectief dat ik zie.
Bart zet zich in om een bijdrage te leveren aan de wereld. Hij is psychosegevoelig, vertelt graag over zijn herstel en perspectief dat hij ziet. Hij geeft de hoop niet op.
Meer lezen over psychose?
- Alles over Psychose – Goede info van PsychoseNet
- Mentaal lijden is geen diagnose – het heeft een psychologie – Jim van Os
- Eenzaam gevaar – ervaringsverhaal over angst en psychose
Fotocredits: Deze foto heeft Bart gemaakt in december 2023.
Heb je een vraag?
Onze experts beantwoorden jouw vraag in het online Spreekuur van PsychoseNet. Gratis en anoniem.
Ken je de hoofdstukken van PsychoseNet al?
De professionals van PsychoseNet schreven deze hoofdstukken met betrouwbare, hoopgevende informatie.
Geef een reactie