Mrs. Hyde en de stem van Odin

5 reacties op “Mrs. Hyde en de stem van Odin”

1. Anoniem

   20 februari 2020

   Marjan, heeft het je wat opgeleverd je verhaal te plaatsen……..

   Beantwoorden
2. Anoniem

   16 januari 2020

   Hoi Marjan,

   Je vraagt om tips hoe je om kan gaan met jouw verandering van vriendelijk persoon naar een ‘uitvoerend’ kwaadaardig persoon die andere pijn kan doen.
   Ik zou willen dat ik de gouden tip voor je had hoe je vriendelijk kan blijven.
   Die heb ik niet.
   Ik kan met je meedenken door kritisch op je schrijven te reageren, waar je hopelijk iets aan hebt.

   Je omschrijft Odin als een symbiotisch wezen die jou als zijn gastvrouw heeft uitverkoren.
   Uitverkoren kan als een machtige positie voelen, een eer.
   Omdat je daarmee kan heersen, of kan redden.
   Het geeft je ook de macht om Odin te weren.
   Als je symbiose bedoelt als een ‘samenleven’ met Odin,
   geef je aan dat jij de gastvrouw bent.
   Hiermee ben je gelijk degene die de power in handen heeft om deze gast Odin geen gebruik van jou als gastvrouw te laten maken. Dat ‘samen leven’ te doen stoppen.

   Jij hoort en ziet Odin en krijgt opdrachten om dit (zieke) land / de wereld te redden. Tegelijkertijd weet je dat Odin niet reeel is, niet bestaat.
   Ik maak uit jouw schrijven op dat hij in elke psychose jouw terugkerende werkelijkheid wordt die de overhand over je krijgt. Je ervaart het als een dagelijks gevecht tegen hem in je schrijven.

   Je beseft opdrachten van hem te krijgen.
   Je weet dat je opdrachten uit gaat voeren.
   De opdrachten lijkten achteraf kwaadaardig, pijnlijk naar anderen, maar dat weet je niet op dat moment.
   Eerste psychose, drie psychiaters met hun handen in het haar omdat ze je niet snapten.
   Erger nog… een IBS volgde. Je beschrijft dat het bleek dat je een aanslag wilde plegen, bloed wilde zien, agressief was, niet mee wilde werken. Iets wat je niet bewust lijkt te hebben ervaren.
   Nog erger, de isoleer, aan scherp materiaal moeten komen door ketchupfles waar je niet bewust van was.

   In het uitvoeren van deze opdrachten is Odin nergens te bekennen. Je lijkt namelijk geen idee te hebben welke opdrachten je aan het uitvoeren bent.
   Dat moet beangstigend zijn. Niet weten wat je aan het uitvoeren bent om de wereld te redden. Je deelt het niet, jouw redden van de wereld kan ook goedbedoeld zijn.

   Na de ketchupfles in de seperaar, een eenzame opsluiting, lijk je je bewust te worden dat je een opdracht uit gaat voeren, op ingeving Odin: je gaat ontsnappen voor een aanslag op de algemene beschouwingen.
   Hetgeen wat je namens hem uitvoert staat in contrast met jouw zorgzame persoonlijkheid.
   Hierna volgt weer een eenzame isoleer voor zes dagen, met goede medicatie.
   Rommelen met medicatie.
   Redelijk constant, waarbij Odin aanwezig blijft, om de regering aan te klagen.

   Als ik je tijdslijn doorneem zoals jij beschrijft, lijk je je altijd bewust van de ‘komst’ van Odin. Deel dit met de mensen om je heen / hulpverlening.
   Waar je de eerste enkele keren niet bewust was van het uitvoeren van opdrachten, ben je nu goed in staat om te herkennen dat je opdrachten gaat krijgen / gaat uitvoeren (en dus de optie hebt dit met mensen om je heen of hulpverlening te bespreken).

   Je bent niet iemand die anderen pijn wil doen.
   Odin is er volgens mij voor jou niet voor niets. Hij staat ergens voor, symbolisch, iets wat prettig is voor jou om te behouden, maar waar je ook van af wil. Wat is hetgeen wat je wil behouden, maar waar je ook vanaf wil?
   Met of zonder Odin, jij als mens, persoon Marjan bent goed, vriendelijk, zorgzaam. Een mens die niemand pijn wil doen.

   Beantwoorden
3. May-May Meijer

   2 januari 2020

   Lieve Marjan,

   Wat dapper dat je hier open over durft te zijn, ik geloof dat dat de weg is naar herstel. Ik had het idee dat ik opdrachten moest uitvoeren van de AIVD en dat er geesten in mijn lichaam zaten. God (Christus) vroeg me open te zijn over mijn psychische kwetsbaarheid en om naar zijn huis (de kerk) te komen. En daarbij vond mijn psychiater een antipsychoticum waarbij de bijwerkingen net wat beter te verdragen waren. Want die afschuwelijke bijwerkingen en de mededeling dat ik ze mijn leven lang moest nemen, zorgden ervoor dat ik elke keer weer stopte met mijn medicatie.
   In ieder geval heb ik het gevoel dat Christus nu in mijn lichaam zit nu. Ik hoor zijn stem, en hij bemoedigt me. Ook hoef ik zijn stem niet op te volgen, ik ben weer vrij. In de kerk heb ik veel geleerd wat ik ook in mijn psychosen had ”meegemaakt”: het belang van wereldvrede, zorg voor mensen met honger en zieken. En dat ik kan zeggen dat God in mij is. Verder kom ik ook tot rust in de natuur, wandel ik veel met een vriendin, ik ga sporten en is het van belang dat ik niet teveel afspraken maak op een dag.

   Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Je vindt vast een manier om met Odin om te gaan waarbij je je vriendelijke zelf kan blijven, maar ik kan me voorstellen dat dat best een opgave is.

   Vrede en alle goeds!
   May-May

   Beantwoorden
4. Gerben

   29 december 2019

   Lieve Marjan,

   Ik herken de situatie heel goed waar je inzit. Ik leef sowieso met je mee. Ik geloof zelf in God. Dat helpt mij enorm om niet meegezogen te worden in stemmen. Zou ik eens een keertje voor je mogen bidden en uit de bijbel voorlezen?

   Ik hoor het heel graag van je!

   Dikke groet,

   Gerben.

   Beantwoorden
5. Peter Oud

   28 december 2019

   Beste Marjan,
   Op zaterdag 28 maart organiseert Stichting Weerklank in samenwerking met Enik in Utrecht een open dag. ‘S morgens een jaarvergadering, met in het middagprogramma diverse presentaties van deskundigen m.b.t. het horen van stemmen. Je kunt meer info vinden op de website van Stichting Weerklank.
   Mogelijk ben je geintereseerd in de 5-daagde training ‘stemmen horen begrijpelijk maken’ voor stemmenhoorders en hulpverleners. In het voorjaar is hij volgeboekt, in t najaar is er nog ruimte. Voor jou kunnen we een gratis deelname organiseren. Ook daar kan je tips krijgen.
   Interesse?
   Laat maar weten: peter.oud.tc@ziggo.nl

   Beantwoorden