Peter Pijls over een bestaan zonder pillen: “Het is zover. Ik ben bezig mijn psychofarmaca af te bouwen. Dertien jaar slik ik een antipsychoticum, tien jaar een stemmingsstabilisator. Waarom ik wil stoppen? Omdat ik die troep zat ben”.
Ik pas ervoor Big Farma de rest van mijn leven te sponsoren. En ik voel me al meer dan een decennium een levende apotheek, want ik slik ook een bloedverdunner en een anticholesterolmiddel. Dat kan niet goed zijn voor de lever, die toch al licht vergroot is door decennia onmatig alcoholgebruik.
Het afbouwen van de psychofarmaca doe ik onverantwoord, namelijk zonder begeleiding van een psychiater. Die heb ik niet meer, en ik wil geen nieuwe. Ik kwam twee briljante exemplaren tegen die mij trouwens ook zo ver kregen om pillen te gaan slikken, maar verder heb ik gegeten en gedronken met zielenknijpers. Ik zal maar niet nader duiden waarom. Ik moet nog langer mee.
Aldus vind ik mezelf nu dagelijks terug
Met een aardappelmesje waarmee ik een tabletje Olanzapine halveer. Eén helft gooi ik weg, de rest slik ik. Ik krijg per dag vier pillen Depakine. Ik neem er nog maar twee.
Tot nu toe merk ik er weinig van, behalve een narrig humeur. Maar dat kan ook komen omdat het stralende lenteweer plaats maakt voor gure shit. Jim van Os zegt dat antipsychotica het vreugdecentrum in de hersenen feitelijk lamleggen. Als die oppergod van de nieuwe psychiatrie dat beweert, geloof ik het. Ik wil niks meer te maken hebben met chemische zwendel in mijn brein.
En wat de Depakine betreft die ik slik: dat is niet eens een stemmingsstabilisator, maar primair een middel voor epileptische mensen. Exit Depakine, dus.
De afbouwgids van Will Hall
Gratis online te vinden, is wel een must voor wie pillenmoe is. Eveneens een must: Mensen op wie je kunt terugvallen. In mijn geval een aantal goede GGZ vriendinnen die al verder in het proces zijn.
Over drie maanden wil ik helemaal tablettenvrij door het leven gaan. Het kan natuurlijk ook zijn dat de waanzin weer toeslaat. Laat maar komen. Voorraad zat in huis voor noodgevallen.
Ik kan ook opnieuw een psychiater in de arm nemen, maar die gaat me vast vertellen dat ik niet moet afbouwen, want mogelijk leidend tot mentale ontregeling. Of anders blijkt dat mijn zorgverzekeraar afbouwstrips niet vergoedt. Laat maar zitten. Deze ex-GGZ-paradijsvogel regelt het zelf wel.
Er is dus een kans op terugval
De afkick kan volgens insiders jaren duren. Maar dat risico is voor mij.
Het betreft trouwens niet mijn eerste poging. Die mislukte een paar jaar geleden omdat ik radicaal stopte. Na een week dacht ik dat mijn hersenen mijn oren uitkwamen, dus ik ging weer slikken. Ik voelde me lang genoeg een chemisch gekooide rat in een kooi. Ik wil vrij zijn, de laatste ketenen met mijn GGZ-verleden verbreken. Dan ben ik mogelijk over drie maanden, zonder pillen, een ex-bipolair.
Definitief uitbehandeld, op een regime van een hypergestructureerd monnikenbestaan, zonder alcohol of andere harddrugs. De rest is een beetje omzetverlies voor de farmaceutische industrie.
Geef een reactie