Ik heb het filmpje bekeken, maar ik mis de fase van de ontstaans-ontwikkeling. De kindertijd, het beeld wat je van de wereld vormt, hoe je daar mee in conflict kan komen. Het geleefde conflict kan een psychose in uitingsvorm zijn. Karakter, gewetensvorming, en de ervaringen die hun invloed hebben.
Op een gegeven moment (1984) (ben geboren in 1958) durfde ik mensen niet meer aan te kijken, niet wetend of zij door God (het goede) dan wel door de duivel (het kwaad) werden ‘geleefd’ of geïnspireerd. Drugs (LSD) hebben ook invloed gehad in het verhaal. En het heeft (mij) jaren gekost om dit uit mijn geest los te laten. Nu is het weg.
Ik miste het ontstaan in het verhaal. Wanneer men onderkent dat iedereen een psychose kan ervaren, zie ik het niet zozeer als psychosegevoeligheid, als wel een eigenschap van de mens om te overleven. Misschien een reddingsboei! (Want de Geest onderzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods. uit 1 Korintiers 2:10.- uit de Bijbel) Dat neemt ook het stigma weg.
Ik ben benieuwd wat je hier van vindt?