Beste Jim,
Ik heb een vraag over de situatie waar ik in zit. Ik heb een schizo-affectieve stoornis. Psychose en manische episodes dus (van de depressie nooit last gehad). Ik heb 3 keer een psychose doorgemaakt en hiervoor medicatie ontvangen. Eerst een depot (zyprexa) en nu pilvorm (invega 9mg). Hiernaast slik ik ook depakine (2000mg).
Ik ben nu stabiel, woon zelfstandig en ik heb werk. Maar van binnen zit het toch vaak anders. Ik lijd enorm onder het afvlakkende en demotiverende effect van de medicatie. Ik zie op jullie website dat meerdere mensen dit ondervinden.
Voor mij is het echter ondragelijk omdat ik van nature een erg gevoelig en emotioneel persoon ben (waar ik erg van geniet). En dit wordt me door de medicatie ontnomen.
Ik heb dit mijn eigen psychiater ook voorgelegd maar zij vind het nog te vroeg om af te bouwen vanwege een psychose van afgelopen januari.
Wat kan ik eraan doen om mijn situatie dragelijker te maken? En zorgt een medicatie verlaging echt voor gevoelsverbetering?
Ik moet ook vermelden dat ik in het verleden vaker op eigen houtje cold turkey stopte met de medicatie (vanwege bovengenoemde redenen), maar hier kwam ik flink mee op de koffie. Ik slik ze dan ook onder toezicht in de begeleid wonen woonvorm waar ik verblijf.
Antwoord
Hey B,
Goed gedaan allemaal, veel vooruitgang zo te zien!
Er zijn een paar dingen die moeten gebeuren, denk ik.
1. NOOIT cold turkey stoppen want dan kun je een rebound psychose krijgen door het stoppen zelf, niet door je psychosegevoeligheid. Als je wil minderen dan ALTIJD geleidelijk minderen, heel langzaam.
2. Is het afvlakkende en demotiverende gevoel inderdaad een gevolg van de medicatie? Dit schijn je nog niet zeker te weten. Het is wel waarschijnlijk, ook omdat de depakine de werking van de invega versterkt (de depakine en de invega beïnvloeden elkaar).
De beste manier om dat uit te vinden is om te experimenteren met de dosis en kijken of je je beter gaat voelen. Bij jou ligt dan de uitdaging om in overleg met je behandelaar te minderen tot bijvoorbeeld invega 6mg – en eventueel 3 mg, maar dat is een erg lage dosis – en kijken of dat uitmaakt. Eventueel kan de dosis van de depakine ook LANGZAAM worden aangepast tot bv 1500mg of 1000mg.
Barry, bedenk dat de kans dat medicatievermindering gaat slagen afhangt van de mate waarin je je weerbaarheid hebt bevorderd. Dit heeft te maken met dingen als inzicht in je gevoeligheid en de triggers daarvan, regelmaat, beweging, slaap en structuur, inzicht in onderliggende psychische factoren….
Er is dus ruimte voor experimenteren met de medicatie, maar goed afstemmen met je behandelaar ook.
Beantwoord door: Jim van Os op 6 juli 2018
