De laatste tijd komen psychiatrisch patiënten om ze zo te noemen regelmatig in de media als “verwarde personen”, en gaat er volgens mij een suggestie van uit dat deze “verwarde personen” (altijd) “gevaarlijk” zijn.
Ligt er niet een taak bij de psychiaters als beroepsgroep om te voorkomen dat de beeldvorming van (hun) cliënten uit de hand loopt? Mede omdat de cliëntèle daar vaak niet toe in staat is (in de publiciteit te treden)?