Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
In hoeverre zitten brieven van ggz-instellingen en diagnoses en labels in je elektronisch patiëntendossier (EPD) je in de weg bij het aanvragen van bijvoorbeeld een gezondheidsverklaring, een hypotheek, verzekeringen of het verkrijgen van passende gezondheidszorg? Omdat een dokter in je dossier ziet dat je een ‘psychiatrisch patiënt’ bent?
Kun je eisen dat een huisarts alle belastende info hieromtrent (psychiatrie dus) uit je EPD haalt? Kortom: hoe hiermee om te gaan?
Hey H., dank voor je vraag!
Zeker, je raakt hier een megabelangrijk onderwerp aan, eentje waar veel mensen weleens mee worstelen. Het zit zo: die labels en diagnoses in je EPD kunnen inderdaad een beetje een ‘digitale schaduw’ werpen als je bijvoorbeeld een hypotheek, verzekering of gezondheidsverklaring wil regelen. Niet bepaald chill, hè? Het is een beetje alsof je een stempel op je voorhoofd krijgt van ‘psychiatrisch patiënt’, en dat kan invloed hebben op hoe anderen, zoals artsen en verzekeraars, jou zien.
Nu, kan je eisen dat een huisarts die info uit je EPD haalt? Dat is een beetje tricky. In principe heb je wel wat zeggenschap over wat er in je dossier staat, maar het is niet zo simpel als zeggen: “Gooi het maar weg!” Een EPD is bedoeld om een compleet medisch beeld te geven, en artsen hebben ook een zorgplicht. Ze kunnen dus niet zomaar dingen verwijderen, want dat kan later weer gevolgen hebben voor je zorg. Maar, je kunt wel met je huisarts in gesprek gaan over wat écht relevant is om te vermelden en wat misschien minder belastend kan worden opgeschreven.
Wat je zeker kunt doen, is kritisch meekijken en meekletsen over wat er in je dossier komt te staan. Vraag bijvoorbeeld om diagnoses in wat neutralere taal te formuleren of de nadruk te leggen op je herstel in plaats van op je problemen. Als je huisarts hier niet open voor staat, kun je overwegen een tweede mening te vragen of een andere huisarts te zoeken die je hierin beter kan ondersteunen.
En over die brieven van de ggz: die blijven vaak in je dossier staan. Je kunt wel vragen om een samenvatting te maken die minder belastend is of om de toon van de verslaglegging wat minder zwaar te maken. Het blijft een balans vinden tussen wat medisch nodig is en wat voor jou werkbaar is in de buitenwereld.
Belangrijk is om jezelf te empoweren in dit proces. Wees je bewust van je rechten, praat met je zorgverleners, en schroom niet om aan te geven hoe bepaalde info jou in de weg kan zitten. Het is jouw dossier, en jouw leven, dus je hebt meer inbreng dan je misschien denkt.
Staat er echt onzin in of dingen die je schaden, vraag dan om het dossier te vernietigen. Hier heb je het recht toe. Hulpverleners kunnen sommige dingen bewaren als het echt leven-of-doodinformatie is, maar dat zie je in de ggz eigenlijk nooit.
Hope this helps en kijk vooral bij de informatie hieronder, want er is nog veel meer over te zeggen, kijken en lezen.
Greetz Jim
EMPOWER JEZELF MET BETERE KENNIS DAN DE TRADITIONELE GGZ VIA DEZE LAAGDREMPELIGE BRONNEN:
