Beste Peter,
Eerder heb je me al eens goed advies gegeven over het afbouwen van Abilify, een medicament dat ik al 11 jaar slik. Van mijn huisarts mocht ik afbouwen zoals dat voor mij goed voelde, dus ik dacht dat ik het goed deed. Maar een vervangend huisarts was later van mening dat ik alsnog te snel ging. Veel te snel. En dat ik hyperbolisch moest afbouwen – dus steeds langzamer. In mijn beleving tergend langzaam. Maar hij heeft gelijk gekregen. Ik dacht dat ik er bijna was, maar kreeg op drie halve pilletjes voor 0 mg de klap. Nu hebben we een realistischer afbouwplan gemaakt, dat maar liefst tot mei duurt. Voor 1 luttele milligram…
Mijn eerste vraag: hoe komt het toch dat zowel (de meeste) huisartsen als psychiaters geen benul lijken te hebben van de zware én lange tocht van medicatieafbouw? Ik las dat de ons omringende landen het beter doen, veel voorzichtiger zijn in het voorschrijven van pillen en de mensen minder lang laten doorslikken. Achteraf gezien had ik na uiterlijk vier jaar moeten stoppen.
Mijn tweede vraag betreft mijn eigen traject: kan ik blijvende schade overhouden aan langdurig aripiprazolgebruik? Het medicijn is pas sinds 2008 op de markt in Nederland en ik slik het vanaf 2009. En behoor voor mijn gevoel dus tot een soort langdurige-proefkonijnen-groep. Want is er überhaupt meer bekend over dusdanig lang gebruik? Zou dat er niet moeten zijn? Ik heb sinds een paar maanden restless legs omdat ik alsnog te snel ging. Die bijwerking heb ik nooit eerder gehad. Ik maak me zorgen dat ik nooit meer de oude word, dat dit spul mijn brein heeft aangetast en dat ik niet meer kan terug veranderen naar ‘normaal’.
Hartelijke groet,
L.
Antwoord
Beste L.,
Dat je huisarts voorstelde om af bouwen zoals dat voor jou goed voelde vind ik een goed advies. Wat daarbij wel hoort is dat je tijdens het afbouwen zelf goed bijhoudt hoe dat voor jou gaat. Daarvoor zit bij iedere taperingstrip of stabilisatiestrip een zelfmonitoringformulier dat je één keer per dag moet invullen. Ik hoop dat ik dat in mijn vorige antwoord ook heb genoemd. Dat invullen is niet moeilijk en kost niet veel tijd. En het helpt jou en je behandelaar om tijdig vast te stellen of het afbouwen voor jou te snel gaat. Dat is belangrijk omdat jullie dan samen kunnen bespreken of je (nog) langzamer moet gaan afbouwen.
Ik kan me voorstellen dat je het vreemd vindt dat die laatste paar milligrammen zo moeilijk zijn, maar de klachten die je nu hebt laten zien dat dat echt zo is. De vervangend huisarts heeft goed opgemerkt dat het afbouwen van die laatste paar milligram voor jou te snel is gegaan. Hyperbolisch afbouwen houdt in dat je naar het einde toe steeds langzamer gaat, in steeds kleinere stapjes. Dat advies om langzamer te gaan afbouwen is volkomen terecht. Met behulp van taperingstrips kan dat ook heel goed. Waarbij je jezelf dus helpt als je dat zelfmonitoringformulier invult. Dan komen de adviezen van je eigen huisarts en van de vervangende huisarts op een mooie manier bij elkaar: afbouwen zoals het voor jou goed voelt, waarbij je taperingstrips en dat zelfmonitoringformulier als een goed hulpmiddel gebruikt om dat goed te kunnen doen.
Ik heb niet de indruk dat het afbouwen in andere landen veel beter gaat dan hier. Zowel in Nederland als elders is het denk ik afhankelijk van de arts die je bij het afbouwen helpt. Volgens mij heb jij het daarbij niet slecht getroffen. Want je huisarts gaf je de mogelijkheid om je eigen weg te volgen en de vervangend huisarts gaf je ook goed advies.
We weten niet genoeg om te kunnen zeggen dat je beter na vier jaar had kunnen stoppen, maar het lijkt me goed mogelijk. Een groot probleem is dat dit soort dingen eigenlijk niet is onderzocht, in ieder geval niet op een goede manier. Je zal dat misschien niet verwachten maar dit is niet alleen zo voor aripiprazol, dat vanaf 2008 op de markt is, maar ook voor medicijnen die al heel veel langer op de markt zijn. Behandelaars staan daardoor op dit gebied eigenlijk met lege handen. Wij willen graag dat dat gaat veranderen. Maar daarvoor moet nog een hoop gebeuren.
Wat je schrijft over het deel uitmaken van een soort van langdurige-proefkonijnen-groep vind ik goed getroffen. Wat mij betreft heb je daar gelijk in. Daarom is het ook niet mogelijk om antwoord te geven op de vraag of de klachten die je nu hebt, zoals je rusteloze benen, door het gebruik van aripiprazol komen of niet. Ik vermoed zelf dat het een rol kan spelen, maar zeker weten we dit soort dingen niet. Zoals we ook niet weten of deze klachten nadat je helemaal gestopt bent weer helemaal zullen verdwijnen en hoelang dat kan duren.
Ik hoop dat ik hiermee je vragen beantwoord heb, waarbij ik voor jou hoop dat je ook met die laatste paar milligrammen aripiprazol op een goede manier en zonder veel problemen zult kunnen stoppen. En dat je daardoor ook veel minder last zult hebben van je rusteloze benen.
Vriendelijke groet,
Peter
Deze vraag is gesteld door een vrouw in de leeftijdscategorie 35-50
Beantwoord door: Peter Groot op 3 januari 2021