Antwoord
Beste I.,
Het is van afstand en zonder het verhaal te kennen lastig om concrete, persoonlijke adviezen te geven. In algemene zin is in contact blijven, een luisterend oor bieden, er voor haar zijn, heel belangrijk. Ook al weet je soms niet precies wat te doen. Open zijn over wat je wel of niet weet biedt transparantie en vertrouwen. Begrip tonen voor waar ze doorheen gaat en laten voelen dat je naast haar staat. Het naast iemand blijven staan, soms juist ook zonder adviezen in de rol als naaste (moeder), kan van groot belang zijn; dit wordt vaak onderschat.
Ik weet niet hoe open je dochter is over wat ze doormaakt en of ze daar over kan of wil praten met iemand die ze vertrouwt? Kan ze aangeven wat ze nodig heeft om zich weer veilig en minder alleen te kunnen voelen op school? Is er op school een vertrouweling die haar kan ondersteunen en helpen om zich minder alleen te voelen? Is er iets gebeurd wat heeft gemaakt dat ze een terugval heeft gekregen en dat ze zich terugtrekt?
Van belang is dat goed onderzocht wordt wat zij nu nodig heeft in deze fase. Vaak hebben mensen een signaleringsplan gemaakt samen met hun zorgverlener, dat geeft richting ten aanzien van wat iemand zelf, een naaste of zorgverlener in een specifieke fase van de psychose kan doen. Heeft ze op dit moment een zorgverlener waar ze naartoe gaat?
Heeft ze nog geen signaleringsplan, dan zou ze dat – wellicht in een latere fase – met haar zorgverlener kunnen opzetten. Ook een WRAP-training (Wellness Recovery Action Plan) opgezet vanuit ervaringsdeskundigen kan behulpzaam zijn.
Ik hoop dat deze informatie je verder helpt en eventueel zou je ook via de chatfunctie op deze website of via Ypsilon advies kunnen vragen.
Hartelijke groet,
Machteld
Beantwoord door: Machteld Marcelis op 26 maart 2025