Hallo Ralph,
Moeder ben ik van ruim volwassen dochter. Na derde psychose van dochter merk ik dat ik lijk te lijden aan PTSS. Deze keer was situatie, evenals vorige keren, zeer complex en heftig.
Herstel dochter ( 30) lijkt ook lange te duren. Kernwoorden voor mezelf: acceptatie, niet meer omkijken, verder gaan. Maar dit lukt juist niet. Accepteren van allerlei is een proces.
Maar de beelden die op mijn netvlies staan van dochter in bepaalde situaties laten me niet los. Zeer pijnlijk allemaal! Hoe kan ik dit relativeren, is er niet mééér mogelijk voor ouders, meer begeleiding in deze zin.
Huisarts laat het zéér afweten. Belangrijke notitie: ook de behandeling van ouders door GGz personeel heeft bijgedragen tot nog moeilijkere situatie. Ook kennis van zaken lijkt op de werkvloer zeer slecht tot bijna nihil.
Vraag: zou EMDR mij kunnen helpen? hoewel dit niet mijn eerste keus zou zijn. Bedankt, hartelijke groeten en zegen op uw werk!
