Jim van Os is een herstelgerichte psychiater, hoogleraar psychiatrische epidemiologie en Voorzitter Divisie Hersenen, UMC Utrecht. Hij werkt op het raakvlak van ‘harde’ breinwetenschap, gezondheidszorgonderzoek, kunst en subjectieve ervaringen van mensen met ‘lived experience’ in de GGZ. Jim is ook familielid van mensen met psychosegevoeligheid.
Beste Jim,
Kun je als naaste van een patiënt die psychotisch is en die door de gestoorde informatieverwerking in logisch denken niet goed in staat is adequate overwegingen te maken voor een adequate behandeling nog als naaste op het juiste pad zetten? Zijn er nog tips.Het is immers een samenspel van behandelaars en naasten om de goede afslag te gaan nemen.Kan de huisarts hier ook een rol in hebben?
Groet A.
Beste A,
Het belangrijkste in deze is dat:
(i) Alle partijen rond de patiënt dezelfde visie hebben en dezelfde boodschap uitdragen.
(ii) De partijen het eens zijn wie wat zegt en wanneer. Het is bijvoorbeeld niet fijn als de familie de hele tijd moet aandringen op medicatie, praten over medicatie gebeurt beter door de ggz-hulpverlener. Daarentegen kan hulp bij houden aan dagschema iets zijn waar de familie bij betrokken wordt.
(iii) Als het begrip van de patiënt beperkt is door problemen in de informatieverwerking is het heel belangrijk dat de focus in de communicatie blijft op een paar belangrijke dingen, en dat de verschillende partijen zich hier aan houden. Als iedereen zijn eigen ding gaat zitten communiceren en pushen wordt het een zooitje, zogezegd.
(iv) Het allerbelangrijkste is dat de relatie bewaard blijft – en zelfs kan groeien. Een goed contact en een goede relatie zijn belangrijker dan zorgen dat alles gebeurt volgens de regels. Probeer door de ogen van de patiënt te kijken, informatieverwerking of niet.
Uiteraard is ook de huisarts belangrijk om hierbij te betrekken, in ieder geval op het niveau van het behandel- en communicatieplan.
Hele veel sterkte, Jim
