Antwoord
Hey D., dank voor je vraag.
Wat een zoektocht zeg, en frustrerend dat psychiaters zo star kunnen zijn als het om iets gaat dat zo logisch klinkt: hormonale schommelingen en stemmingsgevoeligheid. Heel jammer, maar helaas een bekend fenomeen.
Dat hormonen invloed hebben op stemming, en zeker bij bipolaire stemmingsgevoeligheid, is allang geen nieuw idee meer. De overgang, menstruatiecycli, vruchtbaarheidsbehandelingen — het zijn allemaal dingen die diepe sporen kunnen trekken in hoe je je voelt. En ja, dat is wetenschappelijk onderbouwd. Alleen in de psychiatrie doen we vaak alsof dat er niet toe doet, omdat er simpelweg weinig aandacht voor is.
Maar je bent niet gek dat je hier iets mee wilt. En eerlijk gezegd zou het wel fijn zijn als je iemand vindt die er wél iets over te zeggen heeft. Een gynaecoloog met specifieke ervaring met bipolaire stemmingsgevoeligheid is lastig te vinden, omdat er geen standaard “hormonen-en-bipolariteit” poli is, maar er zijn wel plekken waar meer kennis is.
Een goed startpunt zou het H3-Netwerk (Hoofd-Hart-Hormonen-Netwerk) kunnen zijn. Dat is een initiatief waarin psychiaters, gynaecologen en cardiologen samenwerken om vrouwen beter te helpen bij hormonale schommelingen en hun impact op stemming en gezondheid. Gynaecoloog Dorenda van Dijken is hierin een sleutelfiguur en weet veel over de relatie tussen hormonen en mentale gezondheid. Misschien een idee om je huisarts of psychiater te vragen om een verwijzing?
Daarnaast zou je kunnen kijken bij het Kenniscentrum Bipolaire Stoornissen (KenBiS). Dit is dé plek waar alle expertise over bipolaire stemmingsgevoeligheid samenkomt. Misschien hebben zij contacten met gynaecologen of endocrinologen die hier meer vanaf weten.
En als je het gevoel hebt dat je in de ggz tegen een muur loopt, dan kun je ook overwegen om je huisarts te vragen om een verwijzing naar een endocrinoloog. Die kan bijvoorbeeld je hormoonwaarden checken en kijken of er iets speelt dat effect heeft op je stemming. Het zou zomaar kunnen dat er subtiele verstoringen zijn die nog niet eerder goed in kaart zijn gebracht.
Wat mij betreft is het heel terecht dat je blijft zoeken. Dit is jouw lijf en jouw leven. En als psychiaters niet willen meedenken, dan moet je misschien net even om ze heen kijken.
Hope this helps, en heel veel succes!
Greetz Jim
Beantwoord door: Jim van Os op 10 maart 2025